2015-nisan-bh-424-doc

Rahmi M. Koç ve Mustafa V. Koç’la çalışma imkanınız oldu. Onların öne çıkan özelliklerini ortaya koyan anılarınız da vardır mutlaka...

Hani bir laf var ya “değişmeyen tek şey değişimin tek kendisidir” diye. Yönetim tarzı, çalışanlara yaklaşım tarzı da değişiyor. Giderek insanları daha kucaklayan, daha motive eden, talimat vermektense yön veren, öneride bulunan, alternatifleri gel beraber değerlendirelim demenin doğruluğunu gösteren bir süreç var. Zaman buradaki baş aktör.

Rahmi Bey ile bire bir çalıştığımız zaman ile Mustafa Bey ile çalıştığım zamanlar arasında da bu gelişimi görmek mümkün. Rahmi Bey yeniliklere ve modern yönetim tekniklerine çok açık bir liderdir. Bunun bir örneği olarak hâlâ hafızamdan çıkmayan anekdot şudur: Yıl 1985… İnönü fabrikasının yatırımları 20-25 milyon dolar tutmuş, çok büyük develüasyon olduğu için kur farkından dolayı zarar var. Talep de düştüğü için şirket 24 milyon dolarlık toplam zarara doğru gidiyor. Bu sırada bizim malzeme ikmal sistemimizi düzeltebilmek için 1 milyon dolarlık bilgisayar yatırımı yapılması lazım. Yönetim Kurulu’nda bu konu ileri-geri çok uzun konuşuldu. Yönetim tenkit ediliyor. “Hem zarar ediyorsunuz, hem de kalkıp ne zaman ne kadar yararlı olacağı hakkında somut cevaplar verilemeyecek olan bir ERP projesine bizi sürüklüyorsunuz” gibi tenkitler var. Yönetim Kurulu Başkanımız Rahmi M. Koç, Yönetim Kurulu Başkan Vekilimiz rahmetli Bernar Nahum… Ali İhsan Bey anlattı, anlattı... Muavin olarak Süreyya Bey özellikle yan sanayicilerle olan fatura işlerinin düzene gireceği konusunda da projenin gerekliliğini savundu. Ancak o anda oylama yapılsa “Bu yatırımı şimdi yapmayın, hele bir kârâ geçin” denirdi. Rahmi Bey tartışmaların alevlendiği bir sırada, konuya başkan olarak müdahale etti ve “Bu devir öyle bir devir ki böyle bir program muhasebecinin hesap makinesi, mühendisin slide ruler’ı gibi gerekli bir ekipmandır. Ben onaylıyorum, alsınlar çalıştırsınlar, yararını şirket görecektir” dedi. Böyle bir yorumla konuyu kapattı. Bu, Rahmi Bey’in vizyonerliğinin en önemli göstergelerinden biridir benim için.

Kocaeli fabrikası inşaatları başladı, sene 1998. Ondan sonra 1999’da yaşanan Gölcük depremi nedeniyle 6-7 ay ara verildi. 2000’de Ford Otosan Genel Müdür Baş Yardımcısı oldum. O zaman üretim, yatırımlar, satınalma ve ikmal ile lojistik bana bağlandı. O dönemde Mustafa V. Koç Bey ise İnşaat ve Maden Grubu Başkanı, tabii Garanti İnşaat ona bağlı. Rahmi M. Koç Bey ise, Ford Otosan Yönetim Kurulu Başkanı ve Koç Holding’in Yönetim Kurulu Başkanı’ydı. Ve her inşaatta olduğu gibi bir miktar gecikme var. İşveren olarak Otosan, inşaat şirketinin geciktirdiğini söylüyor. İnşaat şirketi ise “Projeler karışık, biraz eksik, revizyon gerekiyor, karar verilmesi gereken konularda işveren olarak Otosan gecikiyor” diyor. Böyle bir dönemde Rahmi Bey yalnızca Türk yöneticilere bir mektup yazdı. Özetle: “Hem devlete, hem yabancı ortaklara mahçup olmayalım. Bu işi bitirmek için bastırın, üstün gayretle bastırmanızı istiyorum” dedi. Bunun üzerine de İnşaat ve Maden Grubu Başkanı olarak Mustafa Bey sık sık toplantılara katılmaya başladı. Toplantılarımız çok ateşli geçiyordu. Yine böyle bir toplantıda fazla sert konuşmuşum. Çıktıktan sonra farkettim aslında. Toplantı sonrasında üzerinde “Özel” ibaresi bulunan Mustafa V. Koç imzalı bir mektup aldım. Mektubun özeti: “Özünde haklısın ama söyleme tarzın nedeniyle haksızlığa düştün. Bir daha böyle yapma.” Tabii böyle bir durumda insan ne yapacağını şaşırıyor. O bana büyük bir ders oldu.