sürgün, 1. sürme, sürgün körsöt-: nefiy etme; sürgün körsöt-: sürmek; sürgün kör-: şürülmek, memleketten çıkarılmak; 2. iyi damızlık (erkek hayvanlar hakkında).
sürmö, sürme; oğma sürme darı : sürmek, oğmak için kullanılan ilaç, vücudun dış yanından kullanılan ilaç.
sürnöt = sünnöt; sürnöttöy bolğon: suratsız.
sürnöttö- =sünnöttö-.
sürö I, a. dn. sure ( kurandan bir fasıl ).
sürö II, koşu atlarının koşarken varıp duracakları yer, finiş.
sürö III, 1. koşu atını finişe doğru çekmek; 2. = sürömölö-.
sürök I, işs. sürömölö-‘den
sürön, harp narası; sürön sal-: harp narası atmak, harbe davet etmek.
