A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kap- IV (girundifi kaap’tır) kapmak, elle yakalamak, ağza almak, dişlemek; it kaptı: köpek ısırdı.

kapa, f. 1. sıkıntılı; boğucu; üydünğ içi kapa eken: evin içi sıkıntılı imiş; 2. keder, can sıkıntısı, kederli, müteesir; kapa aç yahut kapa caz- : eğlenmek; keder dağıtmak; kapası cok, könğülü şat: kederi yok, gönlü hoş.

kapak= kabak II.

kapal, keder; tasa; kapalınğ tartıp: senin hasretini çekerek, seni özliyerek.

kapala- , I. havada sıkıntıyı mucip olmak; 2. teessürü mucip olmak.

kapalan- , kederlenmek; müteessir olmak; özlemek; hasretini çekmek.

kapalat- , kederlendirmek; müteessir eylemek.

kapaluu kederli; küskün; özliyen; canı sıkılan.

kapar, suur; kabarımda cok: aklımda değil, düşünmedim, tasavvur bile etmedim, aklımdan bile geçmedi; tük kabar kılbayt: hiçbir şey hakkında düşünmüyor, meşgul olmuyor, ehemmiyet vermiyor; eçtemeden kabarı cok uktap catat: hiçbir şeyden haberi yok rahat rahat uyuyor.

kaparsız, gafil; gamsız; kaparsız catat: hiçbir şey hakkında düşünmüyor; aklına bile gelmiyor.