A. Kadir (1917, İstanbul -1985, İstanbul) Şair, yazar. Kara Harp Okulu'nda öğrenciyken Nâzım Hikmet'le tanıştığı ve "muzır neşriyat" (zararlı kitaplar) okuduğu için tutuklandı
Yüklə 13,08 Mb.
|
Sarıbeyzadeler Divan-ı Hümayun'a tercüman yetiştiren bir Rum ailesi. Diğer meşhur aileler Yanakizadeler, Kalma-kizadeler, îpsilantizadeler, Mihalzade-ler ve en çok tercüman yetiştirmiş olan İsterletzadeler'dir. Sarıca, Ayşegül FV:340c. Sandal, Mehmet Vehbi (1886, İstanbul -1969, İstanbul) İktisatçı. Hukuk Mekte-bi'ni bitirdi. İstanbul Yüksek Ticaret ve Ekonomi Okulu'nda iktisat profesörü oldu. 7. dönemde (1943-1946) İstanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu. Sarıgazi Ümraniye İlçesi'nde, Küçük-çamlıca Tepesi ile Kısıklı'nın doğusuna, Bulgurlu'nun kuzeyine düşen semt. 1970'lere kadar Alemdağ'a giden yol üzerinde ve kent dışında bir mevki iken, Bulgurlu'nun yoğun bir yerleşim bölgesi olarak yayılmasına paralel olarak Sarıgazi de bir semt haline gelmiştir. III:384c, VII:501b. Sarıgazi Mescidi Ümraniye İlçesi'nde, Sarıgazi'de, çocuk parkı yakınındadır. Hadîka'da "San Kadı Köyü Mescidi" adıyla anılan buradaki ilk yapıyı Nur-bânu Valide Sultan (ö. 1585) yaptırmıştı. III. Selim döneminde (1789-1807) onarılmıştı. Günümüze ulaşamayan bu mescidin yerine 1972'de aynı isimle yeni bir cami inşa edilmiştir. Tek kubbeli, kagir binanın dış görünüşü oldukça sadedir. Son cemaat yeri ve üst katında mahfili vardır. Mihrabı dış duvarından taşkınlık yapmaktadır. Mihrabı ve mihrap iç duvarının alt seviyesi çok renkli yeni çinilerle kaplanmıştır. Minberi ve vaiz kürsüsü ahşaptır. Caminin kuzeybatı kısmında Şeyh İlyas Bey, Sarıka-dı Mehmed Dede ve Mustafa De-de'nin medfun bulunduğu, kare planlı, çift yöne eğimli bir ahşap çatısı bulunan türbe yer alır. Bu türbenin duvarının kenarında 1275/1858 tarihli kitabesi olan ayna, şadırvan parçaları ve kuyu bileziği durmaktadır. Sarıgöl Mahallesi Gaziosmanpaşa ilçe merkezinde yer alır. Gaziosmanpaşa Merkez, Bağlarbaşı, Yeni Doğan, Kar-lıtepe mahalleleri ve Eyüp îlçesi'yle çevrilidir. Nüfusu (1990) 22.469'dur. Sarıgül, Mustafa (1956, Erzincan) Belediyeci. Eğitim Fakültesi'ni bitirdi. Kâğıthane ve İstanbul belediyelerinde çalıştı. 18. dönem (1987-199D İstanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu. Sarıgüzel Fatih İlçesi'nde, Fatih Külliyesi mevkiinden Adnan Menderes Bulva-rı'nın (Vatan Caddesi) bulunduğu eski Bayrampaşa Deresi yatağına inen yamacın yukarı kısmında, Fevzi Paşa Caddesi'ne paralel Sarıgüzel Caddesi çevresinde yer alan semt. Sarıgüzel Hamamı Fatih İlçesi'nde, Sarıgüzel Caddesi üzerindeydi. IV. Mu-rad'ın sadrazamı Bayram Paşa'mn (ö. 1638) yaptırdığı hamam 1918'deki büyük Fatih yangınında harap olmuştur. Sarık Eskiden başa giyilen kavuk, fes, börk, külah gibi başlıkların üzerine sarılan tülbent, abani ya da şala verilen ad. Sarılış biçimine göre dardağan, silme, burma gibi adlar da alan sarıklar, meslek, sosyal çevre ve mevkilere göre değişiklik gösterirdi. İlmiye sınıfının her derecesinin, diğer resmi görevlilerin, tarikat mensuplarının ayrı sarık biçimleri vardı. Sarığın sarkık olarak bırakılan kısmına "tay-lasan" adı verilirdi. Sarık 1925'te çıkarılan bir yasayla kaldırılmış, ancak son yıllarda yasağa karşın, herhangi bir düzen ya da kurala bağlı olmadan sarıkla dolaşan kimselere rastlanmaktadır. Sarık Alayı Cuma günleri, padişahın gideceği camiye törenle sarık götürülmesi geleneği. Bu tören, o günkü selamlık alayının hangi camide yapılacağından İstanbul halkının haberdar kılınması ve güzergâh boyunca toplanmasını sağlamak içindi. Sarık alayı korteji, kırk has ağa, on iki sarıkçı ve müezzin ile ellerinde şimşir değnekler bulunan kırk-elli bostancı hasekisinden oluşurdu. Sarıkçılar, yol boyunca ve nöbetleşe padişahın sorguçlarla süslü bir sarığını, sağlı sollu halka göstererek ilerlerlerdi. Sarık alayına II. Mahmud döneminde (1808-1839) son verilmiştir. I:180a.
Sarık Odası Topkapı Sarayı'nda padişahların sarık sardıkları oda. Bu odada sarıklar gümüş ve altın kaplamalı şimşir sandıklar içinde saklanırdı. Padişahın sarığını sarıkçıbaşı sarardı. Sarık Sandalı Padişahların Boğaziçi ve Haliç'te çıktıkları gezintilerde ve denizyoluyla düzenlenen selamlık alaylarında, sarık alayında olduğu gibi, önden padişahın bir sarığını götürmek âdetti. En önde giden altı büyük sandala içoğlanları binerler; bunları, sağda ve solda bostancı hasekilerinin bindiği birer sandal izler; padişahın sarığını taşıyan sarıkçıbaşı sandalda ve ayakla olarak ilerlerken geriden gelen yine içoğlanlarının bindiği altı kayıkla sarık sandalı korteji tamamlanırdı. Daha geriden ise saltanat kayıkları gelirdi. Sarıkaya Köşkü III. Selim'in annesi Mih-rişah Valide Sultan tarafından Çamlı-ca'nın eteğine yaptırılmış yazlık köşk. I. Abdülhamid'in kızı Esma Sultan'a geçen köşkte, 1839'da II. Mahmud öldü. Adını bulunduğu mevkiden alan köşk daha sonra yıkılmıştır. Sarıkaya, Salih IV:527c. Sarıklı Sikke Mevlevîlerin sikke denilen ince uzun başlıklarının sarık sarılmış biçimine verilen ad. Her Mevlevi, sikkesine sarık saramazdı. Ancak çelebi efendi izin verdikten ve tekbir-ledikten sonra sarık sarılabilirdi. Çelebilerin, şeyh efendilerin, izinli mes-nevîhanların; neyzenbaşı, kudümzen-başı gibi görevlilerle dergâh imamlarının belli renk ve kurallarla sarık sarma hakları vardı. Sarım Bey IV:459c. Sarısözen, Muzaffer VI:295c. Sarısu Deresi İstanbul'un Rumeli yakasında, Kestanelik yöresinin sularıyla beslendikten sonra güneye doğru akan ve Karasu ile birleşerek Büyük-çekmece Gölü'ne dökülen akarsu. Yaklaşık 25 km uzunluğundadır. Su toplama alanı 143 kırf'dir. Ortalama debisi 1.886 rnVsn, yıllık ortalama su hacmi, normal iklim koşullarında 86 milyon m3'tür. Sarıyan, Mikayel III: 183a. Sarıyer mad. VI:465b, I:lc, 45c, II:493a, VII:499b. İlgili maddeler: Ali Kethüda Camii I:193c Boğaziçi II: 266a Kocataş Yalısı V:39b Sanyer Astsubay Orduevi VI:135c. Sarıyer Camii bak. Ali Kethüda Camii Sarıyer Hastanesi L349c. Sarıyer İlçesi mad. W:466c, IV: 138a, 138b, VI:357b, 465b, VII:499b. ilgili maddeler: Boğaziçi IL266a Boyacıköy II:3l6b Büyükdere II:359a Emirgân IILlöSb Güller Vadisi III:44la İstinye IV:275c Kilyos V:23b Kireçburnu V:25c Küçükarmutlu V:155a Maslak Kasırları V:306a Rumeli Hisarı VI:355a Rumelihisarı VI:357b Rumelikavağı VL359b Sanyer VL465b Tarabya VII:207c Topuzlu Bent VII:295b Yeniköy VII:485c Zekeriyaköy VII: 546a Sanyer İlçesi Yoksulları Koruma Yurdu 10 Mart 1933'te, Sarıyer'de, yoksullara maddi yardım amacıyla kurulmuş dernek. Merkezi Yenimahalle Caddesi, no. 2'deydi. Başkam Haydar Doğu, yönetim kurulu üyeleri Kâzım Esen, Fahri Hamiş, Şakir Şatır, İzzet Ağa-tan'dı. Sanyer İskelesi IV:202c. Sarıyer Karakolu Binası Sanyer İlçesi'nde, Büyükdere Caddesi'ndedir. 8 satırlık kitabesi ve tuğrasından, 1327/ 1911'de yapıldığı anlaşılmaktadır. Eklektik tarzda, kagir bir binadır. İki katlı olup, kalın taş duvarları, iki küçük kulesi ve üst mazgalları bir ortaçağ şatosu etkisi yaratır. Teras abartılı dendanlar ile askeri bir ifadeye kavuşturulmuştur. Yakın tarihlerde gazinoya dönüştürülürken, giriş ve yanlarına pergolalar ve ön saçak eklenmiştir. Bugün orduevi olarak kullanılmaktadır. Sarıyer Kazası İlkokullardaki Yoksul Çocuklara Yardım Cemiyeti 23 Ocak 1940'ta Sarıyer'deki ilkokullarda okuyan yoksul öğrencilere yardım ve koruma amacıyla, diğer ilçelerdeki benzer adlı kuruluşlar gibi CHP tarafından kurdurulmuş dernek. Merkezi, Sanyer CHP binasındaydı. Baş- kanı Salih Özden'di.
1992-1993 ders yılında kız meslek lisesi bünyesinde hazırlık sınıfı ile öğretime başladı. Daha sonra Naci Ülge-zer'in eşi adına yaptırdığı binada öğretimi sürdürdü. Tekstil tasarımı, moda tasarımı ve grafik bölümlerinde uygulamalı öğretim vermektedir. Hazırlıkla birlikte öğretim süresi dört yıldır. Öğrenciler bilgi ve beceri kazanmanın yanında tasarımlarını bilgisayarla da uygulayabilen teknik eleman olarak yetiştirilirler. 1994-1995 öğretim yılında 3 dal, 15 öğretmen bulunmakta, 200 öğrenci öğretim görmektedir. Sarıyer Vapuru Şehir Hatları İşletmesi yolcu vapuru. Şirket-i Hayriye'nin 76 baca numaralı son yolcu vapuruydu. 75 baca numaralı Kocataş adlı bir de eşi vardı. 1938'de, Şirket-i Hayriye'nin yönetim kurulu başkanı Necmeddin Kocataş'ın önayak olmasıyla Has-köy'deki fabrikada buharlı yolcu vapuru olarak inşa edildi. Bu iki eş vapura da Hıdiv Abbas Hilmi Paşa'mn Ni-metullah adlı özel yatından çıkarılan iki buhar makinesi yerleştirildi. 157 grostonluk olup uzunluğu 33 m, genişliği 6,6 m, sukesimi de 2,6 m idi. 1913 yapımı, 330 beygirgücünde, tripil buhar makinesi vardı. Tek uskurlu olup saatte 10 mil hız yapıyordu. Yaz kış 373 yolcu alıyordu. 1983'te satışa çıkarıldı. Yeni sahibi tarafından kazam ve makinesinin yerine dizel motoru yerleştirildi, teknesi de yüzer lokanta haline getirildi; adı da Rainbow olarak değiştirildi. Son sahibi olarak Çare Turizm ve Ticaret AŞ gözüküyordu. IV:12b, V:39b. Sarkis (Çelebi) III: 114a. Sarkis Kalfa (Kayserili) II:35c, III:482c, IV:44lb. Sarkis (Surp) Kilisesi III: 191a. Sarkis (Surp) Şapeli (Balıklı) III: 184a. Sarma Daha çok kadife cinsi kumaşlar üzerine kabartma tekniğiyle çiçek motifleri işlenmesi. Gergefe gerilmiş ku- Sarmaşık Tekkesi 386
387 Seden, Kemal maş üzerine işlenerek motifler çizilir ve iplikle kabartma yapılırdı. Daha sonra, kabartılan kısım ipek, sırma vb malzemeyle örtülürdü. "Dival" adı verilen ve sarmaya çok benzeyen bir başka kabartmada ise gergef üzerine mukavva ya da deriden kesilerek hazırlanmış motifler teyellenir ve üzeri sırma ya da kılaptan ile örülürdü. Sarma tekniği ile gelin elbiseleri, oda takımları, minder vb örtüler süslenirdi. Sarmaşık Tekkesi mad. VI:468c, II:396a, III:443a. Gülşenîlik III:442a Sarmat Denizi II:266c. Sarnıçlar mad. VI:469b, VII:47b. ilgili maddeler: Acımusluk Sokağı Sarnıcı I:64b Aetios Sarnıcı I:86a Aspar Su Haznesi I:356c Atpazarı Sarnıcı I:4l9c Baltalimam Sarnıcı II:35a Binbirdirek Sarnıcı II:232b Bodrum Camii Sarnıcı II:289c Büyükotlukçu Yokuşu Sarnıcı IL364b Divan-ı Âli Sokağı Sarnıcı III:71a Dizdariye Sarnıcı III:73c Etmeydanı Sarnıcı III:224c Fildamı III:318b Hippodrom Sarnıcı IV:77c Karagümrük Sarnıcı IV:453c Kırk Şehitler Sarnıcı IV:568c Modestus Sarnıcı V:482b Mokios Sarnıcı V:482c Nuruosmaniye Sarnıcı VI:104b Pantokrator Sarnıçları VI:218a Soğukçeşme Sokağı Sarnıcı VII: 27a Studios Sarnıcı ve Ayazması VII:46b Su VII:47a Unkapanı Sarnıcı VII:327a Yerebatan Sarayı VII:503a
kapı ve pencereleri de özgün biçimlerini kaybetmişlerdir. Binada süsleme görülmemektedir. IV:426b.
10. dönem (1950-1957) İstanbul, 11. dönem (1957-1960) Edirne milletve kili olarak parlamentoda bulundu. Devlet bakanlığı yaptı. Saron Deresi VII:498c. Sarper, Selim (1899, İstanbul -1968, İstanbul) Diplomat ve siyaset adamı. Ankara Hukuk Fakültesi'ni bitirdi ve Berlin Üniversitesi'nde doktora yaptı. Dışişleri Bakanlığı'nda görev alarak Moskova ve Roma büyükelçiliği, Birleşmiş Milletler Türkiye daimi delegeliği ve NATO Konseyi Türkiye daimi temsilciliği yaptı. 27 Mayıs 1960'tan sonra dışişleri bakanlığı ve Kurucu Meclis üyeliği görevlerini üstlendi. 12-13. dönem (1961-1969) İstanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu. Sarraf Hanı IV:426b. Sarraf-Hovannesyan, Sarkis mad. VI:472a, II:26lc, V:286c, VII:193c, 307c, 456c. Sarraf İskender Mescidi II:371a. Sarrafbaşı Mescidi Zeytinburnu İlçesi'nde, Mevlanakapı Caddesi'nin sur dışında, Merkezefendi bölümünde olduğu bilinen yapı 16. yy'a aitti. Evliya Çelebi'nin Seyabatname'sinde adı "Sarrafzade Mescidi" diye geçmektedir. Mescit bilinmeyen bir tarihte yıkılmış ve izi kalmamıştır. Sarrafidis Kardeşler V:218c. Sarraflar mad. VI.-472b, II:46c, III:355a. Sanıca Paşa (?, ? - 1454, Gelibolu) Vezir. Lalalığını yaptığı II. Mehmed'in tahta çıkmasıyla Divan-ı Hümayun'a girdi. Rumelihisarı'nda adıyla anılan burcu yaptırdı. İstanbul kuşatmasında ordunun sol kanadına komuta etti. İstanbul'un fethinden sonra görevden alındı. VL355c.
Satı Bey II:568c, IV:ll4b. Satıcı Sözleri mad. VJ:473a, 542b. Satir Limanı V:215c. Satorninos II:544b. Saussey, E. IIL519b. Sav, Nizamettin Ali (1896, İstanbul -1959, Ankara) Yüksek mühendis. Berlin ve Heidelberg üniversitelerinde eğitim gördü. Başvekâlet Umum Murakabe Heyeti başkanlığı yaptı. 10. ve 11. dönem (1954-1960) İstanbul millet vekili olarak parlamentoda bulundu. Sava Paşa II:5öOb, III:370c, IV:95a. Savaş, Turgut III:47b. Savaşır, Vehbi II:234b. Savat mad. VI:473c. Savcı Bey L270a. Savman, Hüsnü (1908, İstanbul - 1945, İstanbul) Futbolcu. Spora öğrenimini yaptığı Kadıköy Darüleytamı'nda başladı. Bursa Erkek Öğretmen Oku-lu'nu bitirdikten sonra Balıkesir'e atandı. Balıkesir İdman Yurdu'nda futbol yaşamını sürdürürken Beşiktaşlı Şeref Bey'in dikkatini çekti. Beşiktaş kulübüne alındı. 1927-1941 arasında Beşiktaş takımında oynadı, takım kaptanlığı yaptı ve "Baba Hüsnü" adıyla tanındı. Bu arada 7 kez milli oldu. Türk futbolunun gelmiş geçmiş en başarılı savunma oyuncularından biri olarak tanındı. Futbolu bıraktıktan sonra kısa bir süre futbol hakemliği de yaptı. II:l68b.
Sayar, Nihat IV: 156a. Sayar, Vecdi VH:9c. Sayar, Zeki Selah II:449c. Saydam, Erdoğan VI:296b. Saydam, Ergican III:45a. Saydam, Refik (1881, İstanbul - 1942, İstanbul) Hekim. Askeri Tıbbiye'yi bitirdikten sonra Berlin Askeri Tıp Aka-demisi'nde uzmanlık eğitimi gördü. Balkan Savaşı ve I. Dünya Savaşı'nda askeri hekim olarak çalıştı. Kurtuluş Savaşı sırasında da ülkenin sağlık sorunlarıyla ilgilendi. 1. dönemde (1920-1923) Doğubayazıt milletvekili oldu. Daha sora 2-6. dönem (1923-1943) İstanbul milletvekili seçildi. 1921'den başlayarak beş kez sağlık ve sosyal yardım bakanlığına getirildi ve 1938'de üç ay kadar içişleri bakanlığı yaptı. Ocak 1939'da atandığı başbakanlığı ölümüne kadar sürdürdü. IV:l46c, VII:219a. Saydhane Odası IV:410b. Saydıcenan Kalfa Medresesi Fatih İlçesi'nde, Mevlanakapı'da, Aydın Kethüda Mahallesi'nde idi. Bulunduğu yerin neresi olduğu tam olarak tespit edilmemiş ise de, bu yapının Aydın Kethüda Camii'nin yanından geçen Yayla Caddesi ile Yaylak Sokağı'mn köşesindeki arsa üzerinde olduğu tahmin edilmektedir. 1914'te harap durumda olduğu bilinmektedir. Günümüzde yapıya ait hiçbir iz bulunmamaktadır. Saye Ocağı Rumeli'den, saray gereksinimi için İstanbul'a getirilen kesimlik ve kurbanlık koyunları besleyen bir örgüt. İstanbullular "Saya Ocağı" demekteydi. Sâyelu denen ocaklılar, Rami'ye yakın Küçükköy'deki kagir kışlada yaşamaktaydılar. Aynı yerde bunlar için yapılmış bir de cami vardı. Kışlalarının bir adı da "Mirî Ağnam Odası" idi. Burada beslenip semirtilen koyunlar, her gün sarayın gereksinimine göre miri mezbahaya gönderilip kestirilirdi. Ayrıca Kurban Bayra- mı'nda da padişah ve saray halkı için kurbanlık koyunlar hazırlanırdı. Saye Ocağı 1908'den sonra dağıtıldı ve bu ocağa ait yerler de Hazine-i Hassa'dan maliyeye devredildi. Sayeban-ı Hümayun II:172c. Saygı, Fikret Mualla mad. VI:474a, VII:464b. Saygısızlıkla Savaş Derneği 18 Temmuz 1945'te, İstanbul'da, kentte yaşayanların birbirlerine ve kent yaşamına saygılı olmalarım sağlamak amacıyla kurulmuş dernek. Merkezi Ankara Caddesi, no. 57'deydi. Yöneticileri: Zeki Zeren, Sami Gürsoy, Sudi Pekler, Muharrem Nail, Mehmet Arınç, İhsan Karlıklı'ydı. Saygun, Ahmet Adnan II:l42c, I44b, III:45a, IV:490b, VI: 133a, 296a. Saygun, Hüseyin (1920, İstanbul - 1993, İstanbul) Futbolcu. Spora doğup büyüdüğü Kadırga semtinde başladı. Daha sonra Kurtuluş kulübüne geçti. 1937'de Beşiktaş'a alındı. 195.3'e kadar (Vefa'da oynadığı 1947-1949 arası hariç) Beşiktaş birinci takımında 388 maçta yer aldı. Devrinin en başarılı orta saha oyuncularından biri olarak "Çengel Hüseyin" adıyla tanındı. 13 kez milli formayı giydi/ Daha sonra Beşiktaş genç takım antrenörü olarak çalıştı. II:l68b.
Sayımer, Fahrettin (1916, İstanbul) İktisatçı. Yüksek İktisat ve Ticaret Oku-lu'nu bitirdi. Tel Çivi Sanayii TAŞ'de muhasebe müdürü olarak çalıştı. 9. dönem (1950-1954) İstanbul milletvekilliği yaptı. Sayın, Niyazi mad. VI:474b, IIMISc, IV:249c, V:531a, VII:350a. Sayın, Nuran IV:358b. Sayın, Suat V:535b. Saylan, Türkân II:456c, IV:354a, 356b. Saz, Leyla mad. VI:475a, I:81b, II:l6a, III:202b, 548a, IV:40c, V:l40a, 530b, VI:198c, 202a, VII:232b. Saz ve Söz Haftalık dergi. 12 Nisan-30 Temmuz 1910 tarihleri arasında 11 sayı yayımlandı. Sahibi ve yazarı Udi Afet'ti. Sazak, Derya V:465a. Sazer, Mustafa II:463a. SazhDereI:151b, II:52a, III:79c, VII:135a. Sazlı Kahve I:36la. Sazlıdere Barajı IV:235c. ilgili madde-. Barajlar ve Baraj Gölleri II:51b Scala Sycena IIL159a. Schauffler, William G. VL287c. Schede, Martin I:207b. Schedel, Hartman mad. VI:475c, III:4l8c, 556c, IV:366a, VII:284a. Schiltberger, Johann mad. VJ:476c. Schlumberger, Gustave mad. VJ:477a, VII:468a. Schneider, Alfons-Maria mad. W:478a, I:208a, 438b, II:113c, 311b, IV:219b, VILlöSc, I69b, 172b, 188c, 273a. Schvvarserhorn, Schmid von V:178c. Schwartz, Philipp IV:248b. Schwarz, Andreas Z. IV:248b. Schweigger, Salamon mad. VI: 480a, III:l49b, 300c, 418e, IV:440b, V:290c. Sciuto, Lucien VIL399b. Scognamülo, Giovanni II: 448a, V:205c. Scotti (Ressam) VL369a. Scutarii VII:500b. Seba, Süleyman (1926, Adapazarı) Futbolcu. Spora Kabataş Lisesi'nde okuduğu yıllarda başladı. 1943'te Beşiktaş'a transfer oldu. Aralıksız olarak 12 yıl siyah-beyaz formayı giydi. Sağiç ve santrfor mevkiinde oynadı. 2 kez milli oldu. Futbolu bıraktıktan sonra Beşiktaş kulübünde yöneticilik yaptı. 1984'ten beri (1994) kulüp başkanıdır. Sebah, Pascal I:l6b, III:330b, VI:480c. SebahveJoailMer mad. W.-480c, I:l6b, III:330c. Sebastiani (General) IV:185c. Sebastios (Ayios) Ayazması III:55c. Sebati, Muhittin II:463c. Seber, Cemal Süreya bak. Cemal Süreya Sebilci, Hüseyin (ö. 1975) III:58b, 58c. Sebiller mad. W.-481a. İlgili maddeler: Ahmed III Sebili ve Çeşmesi I:ll6c Ali Paşa Camii ve Sebili I:195a Ayasofya Sebilleri I:462c Ebubekir Ağa Sıbyan Mektebi, Sebili ve Çeşmeleri III: 120a Hacı Beşir Ağa Sebili III:473a Halil Paşa Türbesi, Sebili ve Çeşmesi III:513b Hamidiye Çeşmesi ve Sebili III:544a İbrahim Paşa Sebili IV: 131a Koca Yusuf Paşa Sebili V:35c Mahmud II Sebili V:262c Mahmud II Türbesi ve Sebili V:263b Mehmed Emin Ağa Sebili V:359c Mimar Sinan Türbe ve Sebili V:470a Muradiye Sebili V:520a Nusretiye Sebili VI:107b Recai Mehmed Efendi Sıbyan Mektebi ve Sebili VI:3Ha Sadeddin Efendi Çeşmesi ve Sebili VI:390b Saliha Sultan Sebili ve Meydan Çeşmesi VI:428b Selsebiller VI:518a Şeyhülislam Arif Hikmet Sebili ve Çeşmesi VII:176a
VII:225b. Sebuhyan Hanı 1:51 Ib. Sebzehane Bostancıbaşının yönettiği saray bostanlarında yetiştirilen sebzelerin satıldığı sebze hali. Sarayın ve bostanlarda çalışanların gereksiniminden fazla olan mevsim sebzeleri, burada açık artırma ile kabzımallara devredilir; satış kayıtlarını ise sebze-hane kâtibi tutardı. İstanbul'da, saray bostanlarında üretilen sebzeleri satan gedik nizamında 200 dolayında sebzeci vardı. Sebzehanede satılan sebzelerin bedeli, masraflar çıktıktan sonra defteriyle birlikte padişaha takdim edilir; bu para padişahın cep harçlığı sayılırdı. Secunda Roma IV:254a. Seçeni Paşa IV:307a. Seçimler mad. VI:482c. Seda-ı Hakikat III:190b. Sedat Nuri VL293b. Sedef, Vasıf (1876, İstanbul -1940, İstanbul) Sedefkâr. 1898'de Bahriye Mek-tebi'ni bitirdi. İtalyan Glavenni'den sedefkârlık öğrendi. Yıldız Sarayı'nda çalıştı. 1912'de askerlikten ayrılarak Beşiktaş'ta Şark Sanayi Meşheri adıyla bir atölye açtı. 1936'da Güzel Sanatlar Akademisi'ne sedef hocası oldu. Yurtiçinde ve yurtdışında birçok sergiye katıldı. Sedefadası mad. W.-486b, VII:492b. Yüklə 13,08 Mb. Dostları ilə paylaş:
|