Bizim Mecmua Haftalık, resimli çocuk dergisi. 5 Nisan 1922-31 Mayıs 1928 tarihleri arasında yayımlandı. Sorumlu müdürü Hulusi-Mehmed Ali'ydi.
Bizim Tiyatro 1969-1970 sezonunda Haldun Taner ve Münir Özkul'un birlikte kurdukları ve Nişantaşı'ndaki LCC salonunda oyunlar sergileyen topluluk 1981-1982 sezonundan bu yana önce Üsküdar'daki Sunar Sineması'mn üstündeki salonda, yakınlarda da Be-yoğlu'nda oyunlar sergileyen, Zafer Diper'in yönettiği tiyatro topluluğunun ortak adıdır.
III:54c.
Black Stockings mad. IL260c, III:345c, VII:42a.
'. II:260c, 222a,
Blacque, Alexandre
III:336c.
Blacque, Edmond II:2ölb.
Blacque, Edouard mad. II:26la, I:4b, 221c, II:2l6a, 222a, III:342b, 392a, V:205c, VII:249c, 251b.
ilgili maddeler: Altıncı Daire-i Belediye I:220a
Altıncı Daire-i Belediye Binası
I:223b
Blacque, Richard II:26lb. Blahernai (Semt) I:183a, IV:530a,
VI:479c. ilgili madde-.
Ayvansaray 1:491 c
Blahernai Ayazması mad. II:26lb, VI:209c.
ilgili madde:
Blahernai Kilisesi,II:262a Blahernai Kilisesi mad. ü: 262a,
I:406a, II:437c, IV:l42a, V:19a, 56c, VL209c, 292b, VII:427b. İlgili madde-. Panayia Blahernai Kilisesi VL209b
Blahernai Sarayı mad. II:263a, I:269c, 271b, 493a, ILlOb, 347b, V:137b, VI:226c, 248c, 343c, 462a, VII:78c.
ilgili madde-.
Tekfur Sarayı 233b Blahernai Savaşı II:437b. Blanc (Baron) VI:222c.
Blasios Erken Bizans döneminde, Altı-mermer'deki Çukurbostan'ın yakınlarında Sebasteialı (Sivas) piskopos ve şehit Ayios Blasios'un anısına yapılan bir kilise vardı. Azize ait rölikler sonradan Unkapanı Kapısı civarında başka bir kiliseye, nihayet Pantokrator Manastırı'na nakledildi. Haçlı seferleri sırasında buradan alınan rölikler Fransa ve Belçika'da değişik yerlere kaçırılmıştı.
Blattion III:84b.
Bleda, Midhat Şükrü I:523c, IL127c.
Blois, Etienne de III:486c.
Blumenthal Biraderler VL263a.
Bobovius, Albertus I:202b.
Bobowski, Albert L202b.
Bobowski, Wojciech bak. Ali Ufkî Bey
Bocage, J. D. Barbie de III:420c, 546b, 558b, IV:493a.
Bodrum Camii mad. II:263b, I:498b, IL255c, IV:453a, 530b, V:19c, 187b, 292a, VL400c, 522c.
Bodrum Camii Sarnıcı mad. II:264c, 299a, V:187b, VI:471a.
Bodrum Hanı mad. II:265a, I:196c, IV:426b.
Bodrum Kervansarayı Eminönü İlçe-si'nde, Nuruosmaniye'de bulunmakta idi. Günümüzde yapıya ait hiçbir iz bulunmamaktadır. E. H. Ayverdi'ye göre Nuruosmaniye Camii'nin avlusunun yerinde bulunuyordu. Altlı üstlü otuz bir hücre ve on dört dış dükkâna sahipti. Bunların dışında dokuz hücresi daha bulunuyordu. Ayverdi hanın bir II. Mehmed (Fatih) dönemi (1451-1481) yapısı olduğundan bahsetmektedir. Kervansaray Ayasofya vakfiyesi içinde yer almaktadır. Evliya Çelebi Seyabatname'de bu adda bir yapıdan söz etmemektedir.
Bodrum Meyhanesi II: 27a.
Bodrumî Ömer Lütfl Efendi Camii
mad. II:265b, 332b.
Bodur, İbrahim IV:86a. Bogoridi, Stefan
ilgili madde:
Bulgar Eksarhhanesi II:328a Bogorov, İvan II:330a. Bogos Efendi IV: 136a. Boğaz Soyguncuları Rumelikavağı ve
Anadolukavağı 18. yy'da ıssız yerler olup koylara yerleşen korsanlar, Me-sar Burnu'ndaki çıra ile yanan feneri söndürüp kendileri kayıkta ateş yakarak gece Boğaz'a giren gemileri şaşırtır ve karaya vurdurur, sonra da soygun düzenlerlerdi. I. Abdülhamid (hd 1774-1789) artan şikâyetler üzerine Fener Köyü'ne yeni bir fener yaptırdığı gibi, Boğaziçi'nin yukarı kesimini, Kavaklar'a kadar yeni köyler ve mahalleler kurdurtarak iskân ettirdi.
Boğaz Yamakları Boğaziçi'nin Karadeniz'e yakın istihkâmlarında muhafızlık yapan ve sefere gitmedikleri için yamak denilen askerler. Bunların çoğu, Gürcü, Laz ve Boşnak asıllıydılar. Kendi aralarında sık sık kavgalar çıktığı gibi bazen de gruplar halinde Boğaziçi köylerine inerler; esnafı, mahalle halkını rahatsız eden rezaletler çıkarırlardı. Boğaz muhafızının ve kale dizdarlarının buyruklarını çoğu zaman dinlemeyen yamaklar, 1807'de ise Kabakçı Mustafa'nın yönetiminde büyük bir ayaklanma gerçekleştirmişlerdir.
Boğaziçi mad. II:266a, III:77c, 77a, IV:313b, 530c, V:39a, 407b, 477c, VII:15b, 160e, 507b.
ilgili maddeler: Akıntılar I:157c Anadolu Feneri I:250c Anadoluhisarı I:256c Anadolukavağı I:260b Arnavutköy I:313c Bebek II:113c Beşiktaş ILlölc Beykoz II: 193a Beylerbeyi II:200b Boğaziçi Köprüsü II:288b Boğaziçi Yasası II:290b Büyükdere II:359a Çengelköy II:485b Emirgân III:l68b
Fatih Sultan Mehmet Köprüsü III:271c
Fındıklı III:309c Göksu IIL41 Ib iskeleler IV: 198a Istinye IV:275c Kabataş IV:325c Kandilli IV:408c Kavaklar IV:496a Kireçburnu V:25c Kuzguncuk V:l45c Ortaköy VLl4lb Paşabahçe VI:228a Rumeli Feneri VL354b Rumelihisarı VI:357b Rumelikavağı VI:359b Sarıyer VI:465b
Şirket-i Hayriye VII:181b Tarabya VH:207c Tophane VII:274c Üsküdar VII:343b Vaniköy VII:367a Yeniköy VII:485c Boğaziçi (Dergi) mad. II:288a.
Boğaziçi tmar Müdürlüğü bak. Boğaziçi Yasası
Boğaziçi, İstinye Havuz ve Destgâhları A.Ş. bak. İstinye Tersanesi
Boğaziçi Köprüsü mad. IL288b, 275c, 497c, 498a, IV:274a, VII:348a, 534b.
Boğaziçi Müze-Evi ve Boğaziçi
Kitaplığı III:171a. Boğaziçi Nâzım Planı II:280b. Boğaziçi Sahil Şeridi Koruma Planı
II:280b.
Boğaziçi Spor Kulübü Ağustos 1947'de kurulmuş spor kulübü. Merkezi Arnavutköy CHP binasındaydı. 3 Mart 194l'de kurulmuş olan Boğaziçi Gençlik Kulübü'nün devamıydı. 1948'de başkam Tarık Garan, yönetim kurulu üyeleri Lütfi Abay, Muzaffer Tutum, Şükrü Mete, Yerga Iligoyani, Haralam-bo Bosancıoğlu, Dr. Konstantin Kasan-tupoğlu'ydu.
Boğaziçi Tüneli I:120a.
Boğaziçi Üniversitesi mad. II:289c, 167a, III:l40a, 224a, IV:4l2a, VI:338c, 358b.
Boğaziçi Üniversitesi Dağcılık Kulübü
IL542b. Boğaziçi Üniversitesi Korusu bak.
Korular Boğaziçi Üniversitesi Kütüphanesi
mad. II:290a. Boğaziçi Vapuru mad. II:290b, VI:46lc.
Boğaziçi Yasası mad. IL290b, 202a, 276b, 281b, 36la, V:llla, VII:15c,
487a.
ilgili madde:
Arsa Spekülasyonu I:319a Boğazkesen Zindanı II:424a. Boğazköy L151c.
Boğça Hamamı Beyoğlu llçesi'nde, Ga-lata'da, Çeşme Meydanı mevkiinde Buğulu Sokağı'ndaydı. II. Mehmed (Fatih) vakfından olduğu bilinen ve "Buğuluca Hamamı" veya "Bokluca Hamam" adları ile de anılan bu yapı çift taraflı bir erkekler hamamı idi. 1957'de kiracısı çıkarılmış ve ardından yıktırılmıştır.
Boğdan Sarayı ve Şapeli mad.
II:292b, V:292b. Boğos Arabyan Basımevi III:188c.
Bogos (Surp) Ermeni-Katolik Kilisesi
Sarıyer llçesi'nde Büyükdere'dedir. Boğos Amira Bilezikciyan tarafından 1847'de bir şapel olarak inşa ettiril-
mişti. Sonradan daha geniş boyutlarda kagir olarak inşa edildi ve 29 Eylül 1885'te Patrik Azaıyan tarafından ibadete açıldı. 1893'te bir onarım geçirdi. Uzunluğu 30 m, genişliği 14 m ve yüksekliği 20 m'dir. Mimar Kirkor Hürmüzyan tarafından gotik tarzda inşa edilmiştir.
II:36lc, I
Boğosyan, Hovhannes IV: 172a, 315a.
Bohça Değişik kumaşlardan yapılabilen ve içine eşya konularak çaprazlama bağlanan dört köşe kumaş. Eskiden önemli kişisel eşyalar bohçalar içinde korunurdu. Evlenecek bir genç kızın çeyizi bohçalar içinde güveyin evine taşındığı gibi, gelinin çeyizi içinde hayatı boyunca kullanacağı çok sayıda bohçaya da sahip olmasına özen gösterilirdi. Kadınların önem verdiği eşyalardan biri olan bohça, yapıldığı kumaşa, işlemelerine ve kullanıldığı yerlere göre "şal bohça", "ahmediye bohça", "yazma bohça", "basma bohça", "sandık bohçası", "çarşı bohçası" gibi adlar alırdı. Sokaklarda kadınların boh-çasız ve çocuksuz dolaşması bir hafiflik belirtisi sayılır ve ayıplanırdı.
Bohçacılar Ev ev dolaşarak bohça içine koyduğu elbiselik, çamaşırlık kumaş, başörtüsü, yatak çarşafı, yorgan yüzü gibi şeyleri satan kadınlara verilen ad. Bohçacılar "bohçacı kadın" ve "bohçacı madama" adlarıyla iki çeşittiler. Bohçacı kadınlar Rumeli göçmeni ya da Müslüman Çingenelerden; bohçacı madamalar ise Avusturya Yahudileri arasından çıkardı. Günümüzde de tek tuk örnekleri görülen bohçacılar, evlere rahatlıkla girip çıktıkları için yakın ya da uzak aileler arasında haber götürüp getirme, evlenecek yaşta kızları haber verme, hanımlarla senli benli olarak bazı aile sırlarına vâkıf olma gibi özelliklere de sahiptirler.
Bohemund III:486b. Bohor, Angelo I:549a.
Boks mad. II:293b, VII:42a.
Bolayır, Ali Ekrem (1867, istanbul - 1937, istanbul) Şair. Namık Kemal'in oğludur. II. Abdülhamid döneminde (1876-1909) 18 yıl mabeyin kâtipliği yaptı. 1913'ten sonra Darülfünun Edebiyat Fakültesi'nde metin şerhi müderrisliğine getirildi. Servet-i Fünun şiir akımı içinde yer aldı. Şiirlerini: Rub-iKe-mal(1909~), Zilâl-illbam(1909~), Çocuk Şiirleri (1917), Ordunun Defteri (1918, nazım ve nesir), Şiir Demeti (1925), Vicdan Alevleri (3.925) adlı kitaplarda topladı.
II:556b, VI:299a, 536b, 536c. Bologna, Leopold II:364b.
Bomba Olayı mad. II:294b, I:40b, III:181c, 193c, V:39a, VI:l68c.
Bombacı Bekir (1899, İstanbul - 1977, Karlsruhe) Futbolcu. Spora 1912'de
Fenerbahçe genç takımında başladı. 19l6'da Altınordu'ya, 1920'de de İtti-hatspor'a geçti. 1921'de takviyeli Galatasaray takımı ile katıldığı Almanya turnesinde Phönix Karlsruhe takımı tarafından beğenilip kadroya alındı. Almanya şampiyonu olan bu takımda oynarken 1924 ve 1928 olimpiyatlarında Türk milli takımında oynayıp 3 gol attı. 1925-1927 arasında tekrar Fenerbahçe forması giydi, ancak her defasında çeşitli baskılar nedeniyle Almanya'ya dönmek zorunda kaldı. 1931'de futbolu bıraktı. Antrenörlük diploması alarak yurtdışında takım çalıştıran ilk Türk oldu. Fenerbahçe formasıyla oynadığı 30 maçta 33 gol atmıştır. 3 kez A milli olmuş, bir kez kaptanlık yapmıştır. Özellikle, çektiği sert şutlarla kale direklerini kırdığı rivayet edilir, bu nedenle "Bombacı" lakabıyla anılırdı.
Bombar (Madame) III:308c. Bomonti mad. II:295b, I:6a. ilgili madde:
Bomonti Bira Fabrikası II:296a Bomonti Bira Bahçesi IL297a.
Bomonti Bira Fabrikası mad. II:296a, 57a, 295c, IV: 133a, VI:439a, VIL185a.
Bomonti Buz Fabrikası 19. yy 'in sonlarına doğru İstinye'de ünlü biracı Bomonti'nin tesis ettiği buz imalathanesi. Boğazdaki içkili gazinolar, çay bahçeleri, lokantalar ve halk buradan buz temin etmekteydi.
Bomonti Hastanesi I:349c. Bomonti Kardeşler IV:133a.
Bomonti-Nektar Birleşik Bira
Fabrikaları Şirketi II:57b, IV: 133a.
İlgili madde: Bomonti Bira Fabrikası II:29öa
Bön Marche Mağazası II:297c, III:424c, IV:470a.
Bön, Ottaviano VII:382a. Bonatz, Paul II:289a, VII:222a. Bondini, Guillaume de IV:306a. Bonfils, Adrien III:330b. Bonfils, Felix III:330b. Bongofski Paşa III:545a. Bonkowski, Charles mad. 11:291 a,
Bonmarşeler mad. II:297b.
Bonnac IIL331c.
Bonneval, Claude Alexandre Comte
de bak. Ahmed Paşa (Kumbaracı)
Bonos
ilgili maddeler:
Bonos Sarayı II:298c
Bonos Sarnıcı II:298c Bonos Sarayı mad. IL298c. Bonos Sarnıcı mad. IL298c, 264a. Bora, Osman Asaf mad. IL299b.
Bora, Rıdvan
82
83
Bölükbaşı, Rıza Tevflk
Bora, Rıdvan III:207a.
Borak, Sadi (1911, İstanbul) Gazeteci, yazar. Alaeddin Numune Mektebi'n-de ve Kabataş Sultanisi'nde okudu. Birbirini izleyen savaşların neden olduğu ekonomik sıkıntı yüzünden öğrenimini özel olarak sürdürdü. PTT'de görevli olduğu yıllarda Atatürk'ün telgrafçılığım da yapan Borak, bir yandan da zamanın çeşitli dergi ve gazetelerinde yazılar yazdı. 1940'ta Vakit gazetesinde düzeltmen olarak ve sırasıyla Son Posta, Son Saat, Tasvir, Yeni İstanbul, Milliyet, Tan, Dünya, Hürriyet ve Cumhuriyet gazetelerinde çeşitli görevlerde çalıştı. Özellikle tarihsel konularda yazılar yazan Sadi Borak telif ve derleme olarak 30'a yakın eser yayımladı.
VI:475a.
Boralı, Turgut (1923, istanbul -1994, istanbul) Tiyatro ve sinema sanatçısı. Sahneye ilk kez 1940'ta Raşit Rıza Topluluğu'nün oynadığı Hava Cıva oyunuyla çıktı. Pek çok özel tiyatroda çalışan Boralı, özellikle bulvar türü oyunlarda ve vodvillerde çok başarılı oldu; birçok sinemada ve televizyon filminde de rol aldı.
III:44lc, VL80c, 538a. Boran, Bellice II:239a, VII:202b, 203a.
Boran, Orhan (1928, İstanbul) Radyo-te-levizyon ve sahne sunucusu. Galatasaray Lisesi'ni bitirdikten sonra İstanbul Radyosu'nda temsil yayınlan rejisörü olarak çalıştı. Türkiye'de sahne sunuculuğunun meslek haline gelmesine büyük katkıları oldu. Sahneye "Yu-ki" adlı kuklası ve büyük beyaz mendiliyle çıkardı. Son yıllarda televizyonda sohbet programları da sundu.
VI:296b. Borar, Orhan II:l42b, VL296a, VII:144a.
Boratav, Pertev Naili II:422c, III:519c,
522a, 547a, V:203c, 305a, VII:229c, 438c, 464b.
Boris I II:330b. Boro, Oda VII:463b. Boro, Sadun VII:463b. Borsa Hanı bak. Havyar Hanı
Borsa Lokantaları mad. IL299c, IV:271b.
Borsalar mad. H:300a, I:36c, III:356c. ilgili madde:
Galata Bankerleri III:355a Bosch, Clemens IV:248b. Bosco, Bartolomeo IV: 159a, VL52a. Bosco Tiyatrosu VI:132b. Bosfor Apartmanı I:327a.
Bosfor Birahanesi Galata'da, eskiden domuz kasapları bulunduğu için Domuz Sokağı adı verilen sokakta açılmış eski bir birahane. Sahibinden dolayı Niko'nun Birahanesi, Niko, Niko-li adlarıyla da anılırdı. 19. yy'ın sonla-
rıyla 20. yy'ın başlarında, kalem efendilerinin devam ettiği Bosfor Birahanesi, bira yanında bol ve çeşitli mezelerle hizmet veren; Rum delikanlılarının garson olarak hizmet verdiği seçkin bir eğlence yeriydi.
Bosforus (Bosphorus) II:266a. Bosna Vilayeti Gazetesi III:123c.
Bosnavî Darülhadisi İstanbul medreselerinin adlarını veren eski listelerde Şehzadebaşı'nda ya da Horhor'da olduğuna dair bilgiler bulunan bu yapının tam yeri, tarihçesi ve mimarisi hakkında herhangi bir bilgiye rastlanmamıştır.
Bosphorus RaUroad Company II:288c. Bosporus mad. İL301 b. Bossert, Helmuth Th. IV:248b. Bostan Çelebi (ö. 1705) V:420b.
Bostan Dolabı Bostanlarla evlerin ve yalıların bahçelerindeki sulama düzeneği. Bostan kuyusundan veya havuzdan, dolap beygirinin döndürdüğü çarkla (dolap) çekilen su, ince arklardan akıtılarak sebzelikler sulanırdı.
Bostan Efendi (ö. 1630) VII:125c.
Bostan Hamamı bak. Üsküplü Camii ve Hamamı
Bostan İskelesi Eyüp İlçesi'nde, Haliç kıyısında iskele. Osmanlı zamanında padişahlar tahta çıktıktan sonra kılıç kuşanmak için alayla denizyoluyla Eyüp'e geldiklerinde Bostan İskele-si'ne inerler, karayoluyla geldiklerinde ise bu iskeleden denizyoluyla dönerlerdi. Bostancıbaşı defterlerinden öğrenildiğine göre yakın geçmişe kadar Bostan İskelesi'nin sağında çok sayıda kahvehane vardı. Bu kahvehanelerde zamanın ünlü musiki üstatları klasik Türk musikisi meşk ederlerdi. İskelenin hemen yanında ise 2,5 m boyunda yekpare bir mermer sütundan ibaret Bostan İskelesi Çeşmesi yer alıyordu. 19. yy'ın ortalarında Hüsrev Mehmed Paşa'nın anısına inşa edilen ve son derece zarif bir taş işçiliğine sahip olan çeşmenin cephesi kabartma bir servi motifiyle tezyin edilmişti.
I:535b, II:192c.
Bostan iskelesi Kahvehaneleri Eyüp'te Bostan İskelesi'nin sağında yer alan Mihrişah Sultan vakfı kahvehanelerdi. İstanbul yaşamında özellikle de müziğin gelişmesinde bu kahvelerin önemli yeri vardır. Dede Efendi başta olmak Zekai Dede, Eyyubî Mehmed Bey, Nuri, Hacı Faik, Hünkâr İmamı Ali, Santuri Edhem, Medeni Aziz efendiler, Latif Ağa vb genellikle bu kahvehanelerde meşk ederlerdi. İstanbul'un önde gelen hanende ve sazendeleri de burada buluşurlardı. Bostan İskelesi kahvehaneleri meşk geleneği 20. yy'ın başına kadar sürmüştür. Cumhuriyet döneminde gündüzleri kahvehane, geceleri gazino olarak çalıştırı-
lan Eyüp İskele Gazinosu da bu kahvehanelerin sırasındaydı ve ramazan geceleri burada Karagöz oynatılırdı.
Bostan Mahallesi Beyoğlu İlçesi'nde yer alır. Sururi, Hacı Ahmet, Bülbül, Çukur ve Kalyoncu Kulluğu mahalleleriyle çevrilidir. Nüfusu (1990) 3.559'dur.
Bostan Mescidi bak. Bostancıbaşı Ali Ağa Camii
Bostanali Camii bak. Bostancıbaşı Ali Ağa Camii
Bostancı mad. II:301c, I:45c, IIL25a,
VII:49a, 497b. İlgili maddeler: Bağdat Caddesi I:528c Bostancı Camii II:304b Bostancı İskelesi IL305a Bostancıbaşı Köprüsü II:308c İbrahim Paşa Mektebi IV:127c Poleatikon Semti ve Köşkü VL276a Vordonos Adası VII:391b
Bostancı Camii mad. IL304b, Il6b, 303b, VII:334c.
Bostancı Cellatları
İlgili madde: Cellatlar II:393b
Bostancı Deniz Otobüsü İskelesi
IV:205b.
Bostancı Deresi bak. Çamaşırcı Deresi Bostancı İlkokulu II:303c.
Bostancı İskelesi mad. II:305a, 303c, IV:205a.
Bostancı Kapısı (Demirkapı) bak. Surlar
Bostancı Karakolu I:530a.
Bostancı Kullukları Osmanlı hanedanına ait kasır, sahilsaray, köşk ve bahçelerin, Marmara'da Küçükçekmece'ye, Anadolu yakasında Bostancı'ya ve Adalar'a, Boğaziçi'nde de kavaklara kadar, kıyı semtlerinin ve İstanbul denizlerinin güvenliğinden bostancıbaşı ve başında bulunduğu Bostancı Ocağı sorumluydu. İskelelerde ise Bostancı Kulluğu denen birer karakol vardı. Bu karakolların subay ve erleri Bostancı Ocağı'na mensuptular.
Bostancı Ocağı mad. IL305b, I:351c, II:393b, 509c, III:457c, IV:496c.
Bostancı Vapuru mad. H:307c, 3ö5b.
Bostancıbaşı Abdullah Ağa Yahşi Üsküdar İlçesi'nde, Çengelköy'de, Çına-raltı Camii'nin yanındadır. Belli bir mimari tarza sahip değildir. 19. yy'ın başında inşa edilmiştir. İlk sahibi Bostancıbaşı (sonra sadrazam) Abdullah Ağa'dan dolayı Bostancıbaşı Yalısı olarak tanınırdı. Bir ara II. Abdülha-mid'in başhafiyelerinden Raif Paşa'nın mülkü oldu. 20. yy'ın başlarında yeni sahibinden dolayı Yordan Yalısı olarak adlandırıldı. 1910'da yapılan eklemelerle gayri muntazam gelişmiş büyük bir binadır. Kuzey bölümünde
Türk rokokosu tarzında kapı kornişleri, hücre ve dolaplar, enginar biçimli merdiven babası, birinci kat sofasında Lale Devri'ne ait sebil ve İyonik tarzın bozulmuş şeklindeki ahşap merdiven sütunu ile dikkat çeker. Ahşap/bağdadi duvarları 1985-1987 restorasyonu ile betona dönüştürülmüş, üstleri de ahşapla kaplanmıştır. Yanında bir anıt çınar yükselir.
Bostancıbaşı Alı Ağa Camii mad.
II:3,07e, IV:367a. Bostancıbaşı Defterleri mad. IL308a,
L494a, II:ll4c, 191a, 192b, 194a,
201b, 305c, 359c.
Bostancıbaşı Derbendi Köprüsü bak. Bostancıbaşı Köprüsü
Bostancıbaşı Köprüsü mad. IL308c, 302c, IV:l44b.
Bostancıbaşı Ocağı L543c.
Bostancıbaşı Sicili bak. Bostancıbaşı Defterleri
Bostancılar Mescidi IV:4lOb.
Bostanî Ali Camii bak. Bostancıbaşı Ali Ağa Camii
Bostaniçi Mescidi bak. Sefer Kethüda Mescidi
Bostanlar mad. IL309a, 279b, VII:210c. İlgili madde:
Langa V:195a
Bostanzadeler mad. II:310b. Bosut, Nuri VIL43a.
Boşboğaz ile Güllabî Haftada iki gün yayımlanan resimli mizah dergisi. 6 Ağustos 1908-14 Aralık 1908 tarihleri arasında yayımlandı. Başyazarı Hüseyin Rahmi'ydi.
Bota 3 Ocak'ta Konstantinopolis'te düzenlenen şenlikler. Kökü MÖ 44'e kadar gider. Başkentte geleneksel biçimde (kurbanlar kesilerek, halka açık ziyafetlerde dualar ederek) kutlanmaya devam etti. 4. yy'ın sonlarında Hip-podrom'da Arkadios ve Honorius'un katıldığı kurban törenleri bilinir. Trul-lo Konsili'nde (691) yasaklanan Bota şenliklerinin değişik bir biçimi (boton pezodromion) 9-10. yy'larda Konstantinopolis'te tekrar kutlanmaya başlandı. Büyük ölçüde Hıristiyanlaşmış Bota, 10. yy'a kadar imparatorluk törenlerindeki yerini korudu. 12. yy'da kilise babası Balsamon'un bota sözcüğünü yanlış bir biçimde Grekçede "ot-layan canavar" anlamına gelen bir kelime ile karıştırması sonucu Tanrı Pan'a hasredilmiş sanılarak şenlikler yasaklandı.
Botaneiates Ailesi Üyeleri 571'den beri bilinen soylu Bizans ailesi. Attaleia-tes, ailenin soyluluğu ve zenginliğini överken, Psellos orta sınıftan geldiklerini ve VII. Mihael (hd 1071-1078) tarafından yükseltildiklerini kaydeder. Askerlikte sivrilmiş pek çok Botaniates bilinir. Aile adını taşıyan İmparator III.
Nikeforos Botaneiates'in (hd 1078-1081) aile ile bağı açıklığa kavuşmamıştır. Nikeforos'un torunu olduğu sanılan Mihael (?) ise, I. Aleksios'un kardeşi Manuel'in kızı ile nişanlanmışsa da 12. yy'ın sonlarında ailenin rolü azalmıştır.
Botaneiates Sarayı mad. II:311 b, I:64c, II:253b.
Botanik Bahçeleri mad. II:311'c, IV:412b.
Botanik Garden Fidanlığı 111:314b.
Dostları ilə paylaş: |