§ 8. Toyda oğurluq xaosyaradıcı ritual mexanizmi kimi
Kosmoloji (ritual-mifoloji) sxemə görə, inisiasiya (ərgənlik) mərasimindən keçən subyekt bir davranış fazasından digərinə adlayaraq yeni status alır. Lakin bu, hələlik ritual statusudur. Ritualın verdiyi status öz növbəsində cəmiyyət tərəfindən təsdiqlənməli və fərd cəmiyyətin strukturunda öz statusuna uyğun mövqe tutmalıdır. Başqa sözlə, ritual status gerçək etnokosmik statusa çevrilməlidir. Fərd ritual vasitəsilə gerçək (profan) dünyadan qoparılaraq (ayrılaraq) sakral aləmə adlayır, burada o, yenidən qurularaq təkrar cəmiyyətə dönür. Cəmiyyət profan dünya kimi sakral dünyanın strukturunu proyeksiyalandırır. Fərdin strukturu sakral dünyada dəyişdirilirsə, bu dəyişiklik profan dünyada da (cəmiyyətdə) uyğun dəyişmələrə gətirməlidir. Çünki hər bir fərdin cəmiyyətdəki yeri, mövqeyi və statusu sakral dünya (göylər) tərəfindən müəyyənləşdirilir. Göylərin iradəsi yerlər (profan dünya) üçün qanundur. Bu cəhətdən cəmiyyət ölüb-dirilmə ritualı vasitəsi ilə sakral dünyaya gedən və oradan yeni statusla cəmiyyətə qayıdan yeni(ləşmiş) fərdə cəmiyyətin strukturunda onun qazandığı sakral statusa uyğun yer, mövqe və hüquq verməlidir. Başqa sözlə, cəmiyyət toplum halında sakral aləmdən qayıdanı qarşılayır, onun statusunu kollektiv şəkildə təsdiqləyir. Bu qarşılama və təsdiqləmə cəmiyyətin bütün struktur səviyyələrini əhatə edən mərasimdir və həmin mərasim oğuzlarda toy adlanır.
Bu gün Azərbaycan dilində iki gəncin evlənmə mərasimini bildirən toy semantemi oğuz mətnlərində (oğuznamələrdə) ümumiyyətlə mərasim, yığıncaq, el məclisi, qonaqlıq, ehsan və s. mənalarda işlənmişdir. Qədim oğuzlarda toy janr, format, funksiya baxımından müxtəlif olmuşdur. “Dədə Qorqud”da həm “toy”, həm də “ulu toy” (böyük toy) semantemləri var. Məsələn, Bayındır xanın ildə bir dəfə ağ, qırmızı və qara çadırlar qurduraraq keçirdiyi “qonaqlıq” mərasimi toy adlanır: “Xanlar xanı xan Bayındır yildə bir kərrə toy edib, Oğuz bəglərin qonaqlardı”88.
Yaxud övladı olmayan Dirsə xanın Allahdan hacət (istək) diləmək məqsədi ilə verdiyi ümumxalq ehsanı ulu toy adlanır: “Dirsə xan dişi əhlinin sözilə ulu toy elədi, hacət dilədi”89.
“Toy” semanteminin el, tayfa, oba və s. başçılarının iştirakı ilə keçirilən ümumxalq formatı qurultay adlanır.
“Toy” semanteminin evlənmə paradiqması bu gün dilimizdə həm “toy”, həm də “toy-düyün” şəkillərində qalmışdır. Borçalı mahalının Qarayazı elində (Sərtçala-Muğanlı kəndində) çərşənbə axşamı qızların bir yerə yığışaraq çalıb-oxuduğu məclis də toy adlanır.
Dostları ilə paylaş: |