Sınaq üsulu.
Tutaq ki, [a,b] parçası
ƒ(x)=0 (1)
tənliyinin həqiqi xo kökünü təkləmişdir. Müəyyənlik üçün ƒ(a)<0 və ƒ(b)>0 olduğunu qəbul edək. Bu halda xo kökünü təkləyən [a,b] parçasını, uzunluğu daha kiçik olan və həmin kökü təkləyən yeni [a1,b1] parçası ilə aşağıdakı sınaq üsulu ilə əvəz etmək olar : [a,b] parçasında yerləşən ixtiyari c qiyməti götürülür. Əgər [a,c] parçasının uc nöqtələrində ƒ(a)ƒ(c)<0 şərti ödənilirsə, onda [a1,b1] parçası olaraq [a,c] parçası götürülür. Əks halda isə [a1,b1] olaraq [c,b] parçası götürülür.
Bu prosesi [a1,b1] parçasında yeni ixtiyari d qiyməti götürməklə davam etdirmək olar. Beləliklə, xo kökünü ayıran və daha kiçik uzunluğu olan [a2,b2] parçasını alarıq. İstənilən dəqiqlik alınana qədər bu prosesi davam etdirmək mümkündür.
Bəzən c nöqtəsi olaraq [a,b] parçasının c1 = orta nöqtəsini, d olaraq [a1,b1] parçasının c2 = orta nöqtəsini və s. götürürlər.
Beləliklə, ardıcıl yarıyabölmə prosesində ya parçaların birinin orta nöqtəsi xo kökü ilə üst-üstə düşür (Bu halda proses dayanır), ya da xo kökünü təkləyən və hər biri özündən əvvəlkinin daxilində yerləşən
[a1,b1], [a2,b2], ..., [an,bn], ... (2)
parçalar ardıcıllığı alınır. Burada
ƒ(an)<0, ƒ(bn)>0 və [an,bn] =
Yığılan parçalar prinsipinə görə (2) ardıcıllığı yeganə bir nöqtəsinə yığılar:
= = (3)
Göstərək ki, nöqtəsini (1) tənliyinin xo kökü ilə üst-üstə düşür. Bu məqsədlə fərz edək ki, y=ƒ(x) funksiyası [a,b] parçasında kəsilməyəndir. Onda ƒ(an)<0 və ƒ(bn)>0 bərabərsizliklərində limitə keçsək
ƒ( )= ƒ(an) 0, ƒ( )= ƒ(bn) 0
olar. Bu iki bərabərsizliklərdən ƒ( )=0, yəni =xo alınır.
Apardığımız mühakimə (1) tənliyinin axtarılan həqiqi xo kökünü tapmaq üçün alqoritm müəyyən edir. Bu xo kökünün təqribi qiyməti olaraq [an,bn] parçasının cn= orta nöqtəsini götürmək olar.
(1) tənliyinin [a,b] parçasında yerləşən dəqiq xo kökünün təqribi qiyməti olaraq ixtiyari ədədi götürüldükdə buraxılan xəta üçün
(4)
bərabərsizlikləri ilə alınır (xo –ın qiyməti məlum olmadığı üçün c- xo fərqini hesablamaq mümkün deyildir). Buradan, xo c təqribi bərabərliyinin mütləq xətasının
(5)
olması aydındır. Əgər xo kökünün təqribi qiyməti olaraq [a,b] parçasının orta nöqtəsi götürülərsə, onda mütləq xəta :
xo kökünün təqribi qiyməti olaraq [an,bn] parçasının orta nöqtəsi götürüldükdə isə mütləq xəta :
(6)
olar. Sınaq üsulu ilə kökün təqribi qiymətini istənilən dəqiqliklə hesablamaq mümkün olsa da, bu üsul praktiki cəhətdən bir o qədər də əlverişli deyildir. Çünki, kökün dəqiq qiymətinə bu üsulla yaxınlaşmanın sürəti çox kiçikdir.
İndi isə bu deyilənləri bir sadə misal üzərində izah edək :
Misal. x3 – 12x + 3=0 tənliyinin [0,1] parçası ilə təklənən x2 kökünü parçanı yarıya bölməklə təqribi hesablayın.
[0,1] parçasının orta nöqtəsi olar. ƒ(0)=+3, ƒ( və ƒ(1)=-8 olduğundan x2 kökünü təkləyən yeni parça olaraq [0, ] parçasını götürmək olar. x2 qəbul etsək, onda bu təqribi bərabərliyin mütləq xətası olar.
Bu prosesi bir də tərbiq etsək ƒ(0)=+3, ƒ və ƒ( olduğunu nəzərə alsaq, onda x2 kökünü təkləyən yeni parça olaraq [ ] parçasını götürmək olar. Bu halda təqribi bərabərliyini alarıq. Burada prosesi yenə də davam etdirmək mümkündür.
0>0>0>
Dostları ilə paylaş: |