Bölüm I: yasal düzenlemeler


) TESİSTE ALINAN GÜVENLİK ÖNLEMLERİ



Yüklə 1,44 Mb.
səhifə7/11
tarix15.05.2018
ölçüsü1,44 Mb.
#50552
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11

7) TESİSTE ALINAN GÜVENLİK ÖNLEMLERİ


a)Yangın

b)İşçi Güvenliği

c)İlk Yardım

d)Diğer


e) DİĞER RESMİ BELGELER

1) Vergi Levhası Örneği

2) Ticaret Sicil Kaydı

3) Ticaret Sicil Gazetesi Örneği

4) Ticaret Odası Faaliyet Belgesi

5) İmza Sirküleri

6) ÇED Olumlu Belgesi veya ÇED Gerekli Değildir Belgesi

7) ÇED Raporu veya ÇED Ön Araştırma Raporu

Başvuru Sahibi/Tesis Yetkilisi

Tarih, İsim, İmza

Not: Müracaat dosyasında bulunan tüm evraklar imzalı ve kaşeli olacaktır.

EK-7


LİSANS BAŞVURULARINDA BULUNMASI GEREKEN

BİLGİ VE BELGELER

a) Ön Lisans Belgesi.

b) Ambalaj atıklarının temin edildiği işletmeler, adresleri, telefon , faks numaraları ve sorumlu kişiler.

c) Toplanılan ayrımı yapılan ve /veya geri kazanılan ürünler, ticari isimleri, üretim miktarları (ton/yıl).

d) İkincil ürünlerin / hammaddelerin kullanım alanları.

e) Geri kazanım ürünlerinin satıldığı yerler adresleri, telefon, faks numaraları ve sorumlu kişiler.

f) Tesiste son bir yılda kullanılan elektrik ve su miktarlarına ait faturaların dökümü.

Diğer Resmi İzinler.

1) İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatı.

2) Gayri Sıhhi Müessese Ruhsatı.

3) Sanayi Sicil Belgesi (Geri dönüşüm tesisleri için).

4) İşletme Belgesi (Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından alınmış).

5) Kapasite Raporu (Geri dönüşüm tesisleri için).

Başvuru Sahibi/Tesis Yetkilisi

Tarih, İsim, İmza

Not: Müracaat dosyasında bulunan tüm evraklar imzalı ve kaşeli olacaktı


4.A.B.’nin ÇEVRE KORUMA POLİTİKALARI




Yeni Kentsel Atık Yakma Tesisleri – Konsey Direktifi 89/368/EEC

Hava kirliliğini önleme ile ilgili direktiflere koşut olarak yürürlüğe konmuştur. 1 Aralık 1990’dan sonra çalışmaya başlayacak olan yeni kentsel atık yakma tesislerinin işletme izni almalarını öngörmektedir.direktif bu tesislerle ilgili emisyon sınır değerlerini belirlemekte ve öteki koşulları açıklamaktadır. Kentsel atıkları, evsel atıkları ve benzeri ticari tesis atıklarını kapsamaktadır. Ancak tehlikeli ve zehirli atıklarla kanalizasyon atık çamuru yakma tesislerini kapsam dışında bırakmaktadır.



Yeni Kentsel Atık Yakma Tesisleri – Konsey Direktifi 89/369/EEC

Endüstriyel tesislerden kaynaklanan hava kirliliğinin önlenmesini öngören direktifin uygulanırlığının sağlanması için çıkarılan 2. direktiftir. Buna göre bu tür tesislere işletme izni verilmeden önce bazı sistemlerin gerçekleştirilmesi koşulu aranacaktır. 1 Aralık 1990’dan sonra yapılacak tesisler için izin, tasarım, cihaz, işletme ve raporlama yükümlülükleri getirilmektedir. Kanalizasyon atık çamurlarının, kimyasal, toksik ve tehlikeli atıkların ve hastane atıklarının yakılması ile ilgili tesisler direktif kapsamı dışında bırakılmıştır. Direktif toz, bazı ağır metaller, hidroklorik asit, hidroflorik asit ve SO2 için limit değerler getirmektedir. Direktif bu tür tesisleri çalıştıranlar için izleme, denetim ve raporlama yükümlülükleri getirmektedir.



Mevcut Belediye Atık Yakma Tesisleri – Konsey Direktifi 89/429/EEC

Yukarıda belirtilen yeni tesislerle ilgili düzenlemeleri tamamlamak amacıyla yürürlüğe konmuştur. Direktif mevcut tesisler için limit değerler getirmekte ve istenilen düzeye ulaşmaları için bir zamanlama çerçevesi içinde iyileştirme çalışmaları yapılmasını öngörmektedir. Saatte 6 tondan fazla atık işletme kapasitesine sahip tesislerin 1 Aralık 1995 tarihine kadar limit değerlere ulaşmaları öngörülmektedir.



Atıklarla İlgili Çerçeve – Konsey Direktifi 75/442/EEC

Direktif atıkların kontrolü konusunda daha önce yerel olan yönetim ölçeğini ulusal düzeye çıkarmayı ve bu amaçla üye ülkelerde izlenmesi gereken politikaları saptamayı amaçlamaktadır. Direktif gaz atıklarını, radyoaktif atıkları, katı maddelerden kaynaklanan atıkları, bazı tarımsal atıkları, bazı patlayıcıları ve atık suları kapsamaktadır. Karara göre üye ülkeler temiz teknolojileri özendirerek, teknik ürün üretimini geliştirerek ve depolama tekniklerini geliştirerek atıkların ve bunların zararlı etkilerini azaltacaktır. Direktif atıkların geri kazanımını ve yakılarak enerji elde edilmesini de desteklemektedir. Üye ülkeler atıkların gelişi güzel terk edilmesini denizlere veya toprağa atılmasını ve denetimsiz deşarjını yasaklamak zorundadırlar. Üye ülkeler atık konusunda AB’nin kendi kendine yeterli kılınması için ortak bir atık depolama sistemi kurmaya ve öteki üye ülkelerle işbirliğine teşvik edilmektedir. Üye ülkelerin yetkili ulusal örgütleri en kısa zamanda atık yönetim planları hazırlayacaktır. Bu otorite direktife ekli 2A ve 2B nolu belgelerde belirtilen atık işleme tesisleri için izin vermeye yetkili makam olacaktır. Kirleten öder ilkesine uygun olarak atıkların ortadan kaldırılmasından veya bu amaçla bu yapılacak giderlerin ödenmesinden atık sahibi sorumlu olacaktır. Üye ülkeler ilki 1 Nisan 1995’te olmak üzere her 3 yılda bir komisyona rapor sunacaklar ve komisyonda ertesi yıl konseye bilgi verecektir.



Atık Yönetim Stratejisi

Atık Yönetim Stratejisi Avrupa Komisyonu tarafından yayınlanan sektör belgelerinin ilkidir. Belgenin amacı Avrupa Topluluğu’nun atık yönetimi ile ilgili yasalarının ve etkilerinin ilkelerini, uzun verimli stratejilerini ve hedeflerini belirlemektedir. Belge Komisyonun onaylanmak üzere Konseye sunmak istediği bir dizi somut çalışma listesini içermektedir. Bu çalışmalar 5 grup altında toplanmaktadır ;



  1. Teknoloji ve ürünler yolu ile atıkların önlenmesi

  2. Geri kazanma ve yeniden kullanma

  3. Atıkların optimizasyonu

  4. Ulaşımın düzenlenmesi

  5. Çözüm getirici önlemler

Bunların ilk üçü Topluluğun atık yönetimindeki önceliklerinin sırasını belirlemektedir. Önleme başlığı altındaki ilk strateji altında iki etkinlikten söz edilmektedir;



    1. Temiz teknolojilerle ilgili demonstratif projelere ve Avrupa çevre Teknolojileri İletişim Ağının kurulmasına finanssal yardımın devam ettirilmesi

    2. Toplulukta çevresel etkilenme sisteminin kurulması

Geri kazanma ile ilgili ikinci strateji ise plastik atıklarla ve metal paketlerle ilgili Topluluk yasalarının hazırlanması ile geri kazanmayı ve yeniden kullanmayı geliştirecek çalışmalar yapılmasını öngörmektedir.


Optimum atık sistemi ile ilgili üçüncü strateji ise 3 yasal düzenleme önerisini içermektedir;

    1. Depolama sistemleri standartları

    2. Bazı atıkların arıtılmalarının ve depolanmalarının yasaklanması

    3. Endüstriyel atık yakma tesisi standartları

Dördüncü strateji olan ulaşımın düzenlenmesi ise esasen gerçekleştirilmiş bulunmaktadır.

Beşinci strateji olan öteki önleyici çalışmalar ise;


    1. Sorumluluk sigortası sistemi

    2. Terkedilmiş ve bulaşmış depolama alanlarının belirlenmesi ve rehabilitasyonu ile ilgili öneriler

Stratejinin belirlediği ilkeler arasında bulunan teknik standartların uyumlaştırılması ve atık turizminin önüne geçilmesi de bulunmaktadır. Bu nedenle komisyon atığın üretildiği yere en yakın yerde imha edilmesini öngörmektedir. Plan aynı amacı güden ve Dünya çapında çözüm öngören çalışmaların desteklenmesini, Topluluk atıklarının Topluluk içinde imha edilmesini ve ancak istisna oluşturan koşullarda ihraç yoluna gidilmesini öngörmektedir.


BÖLÜM II : MEVCUT DURUMUN BELİRLENMESİ

1.TARİHİ DURUMU

Ankara’nın kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte yapılan araştırmalar, bölgedeki yerleşmelerin insanlık tarihi kadar eski olduğunu, bölgenin birçok medeniyete beşiklik ettiğini ortaya koymaktadır. Belgelere dayanmamakla birlikte ilk adının Galatlar tarafından 'Ankyra (Ancyra)' olarak verildiği ve zamanımıza kadar 'Angora', 'Engürü' ve 'Ankara' şeklinde değişime uğradığı tahmin edilmektedir.

Tarihi, Hitit devrine kadar takip edilebilen Ankara; daha sonra sırasıyla Frigyalılar, Kimmerler, Persler, Lidyalılar, Makedonyalılar, Galatlar, Romalılar ve Selçukluların hakimiyetinde kalmıştır. 1354 yılında Orhan Gazi’nin oğlu Süleyman Paşa tarafından Osmanlı topraklarına katılan Ankara; 1902 yılında 5 sancak, 21 kazayı kapsamakta iken 1924 tarihli Teşkilat-ı Esasiye Kanunu ile sancaklar kaldırılmış, Ankara'ya bağlı olan Kayseri, Yozgat, Kırşehir ve Çorum Sancaklarına da 'İl' statüsü verilmiştir.

Temsil Kurulu’nun çalışmalarını yürütmek için karargâh olarak seçtiği Ankara'da 27 Aralık 1919’da büyük bir coşkuyla karşılanan Mustafa Kemal, Türkiye Cumhuriyeti’nin temellerini de burada atmıştır. 23 Nisan 1920'de kurulan TBMM Hükümetinin idare merkezi ilan edilen Ankara, 13 Ekim 1923'de çıkarılan bir kanunla da Türkiye'nin Başkenti olmuştur.

Başkent olduktan sonra hızlı bir şekilde sosyal, ekonomik, siyasal, askeri ve kültürel gelişime sahne olan Ankara; bugün, tüm sektörler itibarıyla kalkınmış, ülkemizin ikinci büyük metropolü haline gelmiştir.

2.BELDENİN FİZİKSEL VE YEREL ÖZELLİKLERİ

2.1 COĞRAFİ DURUMU

İç Anadolu Bölgesi’nin kuzeybatısında, 39o 57' kuzey enlemi ve 32o 53' doğu boylamı arasında bulunan Ankara'nın doğusunda Kırşehir ve Kırıkkale, batısında Bilecik-Eskişehir, kuzeyinde Çankırı, kuzeybatısında Bolu, güneyinde Konya ve Aksaray illeri yer almaktadır. Göller dışında 24.521 km²’lik yüzölçümü ile Türkiye yüzölçümü içerisinde % 3,19’luk bir paya sahiptir. Rakımı, ortalama 830-890 metre dolayındadır.

Ovalık bir alanda kurulan İlin yüzölçümünün; yaklaşık % 50’sini tarım alanları, % 28’ini ormanlık ve fundalık alanlar, %.12’sini çayır ve meralar, % 10’unu tarım dışı araziler teşkil etmektedir.

Dağlık ve ormanlık Kuzey Anadolu ile kurak Konya Ovası arasında yer alan Ankara, Kızılırmak ve Sakarya Nehri ve havzaları ile çevrilmiş olup, kuzey ve kuzeybatısındaki dağlar yer yer ormanlık alanlarla kaplıdır.

İlin, en yüksek noktasını 2.015 m. yüksekliğindeki Işık Dağı, en geniş ovasını 3.789 km²'lik yüzölçümü ile Polatlı Ovası, en büyük gölünü yaklaşık 490 km²'lik yüzölçümü (İl içi) ile Tuz Gölü, en uzun akarsuyunu yaklaşık 151 km.lik (İl içi) uzunluğu ile Sakarya Nehri, en büyük barajını 83,8 km².lik yüzölçümü ile Sarıyar Barajı oluşturmakta olup, il geneli itibarıyla 14 doğal göl, 136 sulama göleti ve11 baraj bulunmaktadır.

İlin:


Başlıca Akarsuları; Kızılırmak, Sakarya Nehri, Ankara Çayı, Kirmir Çayı, Ova Çayı ve Balaban Çayı’dır.

Başlıca Gölleri; Tuz Gölü, Mogan Gölü ve Eymir Gölü’dür.

Başlıca Barajları; Sarıyar, Kesikköprü, Çubuk-1, Çubuk-2, Bayındır, Kurtboğazı, Çamlıdere ve Asartepe barajlarıdır.

İKLİMİ

Geniş arazi yapısı itibarıyla güneyde step, kuzeyde ılıman ve yağışlı bir iklim tipinin görüldüğü

Ankara'da genel olarak yaz ayları sıcak ve kurak, kış ayları soğuk ve az yağışlı karasal iklim tipi görülmektedir.

3. KENTSEL ALTYAPI DURUMU


S.No

Barajlar

kapasite/ Hm3/Yıl

1.

Kurtboğazı Barajı

54

2.

Eğrekkaya Barajı

63

3.

Çamlıdere Barajı

150

4.

Kayaş Bayındır Barajı

7

5.

Çubuk 1 Barajı

0

6.

Çubuk 2 Barajı

20

7.

Akyar Barajı

49




Toplam

343
3.1.İÇME SUYU TEMİNİ: Barajlar

1994 yılında DSİ Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanan Master Plan Raporunda Ankara’nın 2003-2050 dönemindeki gelişme durumu tahmin edilerek içme suyu temini konusunda planlama yapılmıştır.

Bu rapora göre, Ankara’nın 2050 yılındaki nüfusunun 7 milyon kişi olacağı varsayılarak 2003 ile 2027 yılları arasındaki su ihtiyacının Işıklı ve Körler Barajlarını kapsayan Gerede Sisteminden, 2028 ile 2050 yılları arasındaki su ihtiyacının ise Kapulukaya Barajına dayalı olarak Kızılırmak Sisteminden temin edilmesi planlanmaktadır

          2003 yılı sonu itibari ile; Ankara Büyükşehir Belediyesi sınırları içindeki içme suyu ana iletim ve şebeke hattı uzunluğu 5.499 km olup 84 su deposu, 44 pompa istasyonu, 193 derin kuyu, 1 kaptaj, 3 arıtma tesisi ve 7 baraj mevcuttur. Ankara’nın Büyükşehir alanında günlük su ihtiyacı 850.000 m³, yıllık su ihtiyacı 310,3 milyar m³’tür.



İlimizde kırsal yerleşim bazında içme suyu durumu aşağıda tabloda görülmektedir.

Ankara İli Yerleşim Ünitelerinin İçme Suyu Durumu (2003) (*)

ilçe

Top.Ünite sayısı

Suyu Yetersiz

Suyu Yeterli

Susus Ünite

Köy

Mah. S.

Köy

Mah. S.

Köy

Mah. S.

Köy

mah

Altındağ

6

2

-

-

6

2

-




Çankaya

3

-

-

-

3

-

-




Etimesgut

2

-

-

-

2

-

-




Gölbaşı

32

3

-

-

32

3

-




Keçiören

4

1

-

1

4

-

-




Mamak

6

6

-

-

6

6

-




Sincan

15

6

-

-

15

6

-




Yenimahalle

13

3

-

-

13

3

-




Mer.İlçeler Top.

81

21

-

1

81

20

-




Akyurt

20

5

-

-

20

5

-




Ayaş

18

6

-

1

18

5

-




Bala

57

19

1

1

56

17

-

1

Beypazarı

64

11

4

-

60

10

-

1

Çamlıdere

39

28

2

3

37

22

-

3

Çubuk

80

25

1

3

79

16

-

6

Elmadağ

11

8

-

-

11

5

-

3

Evren

9

2

-

-

9

2

-




Güdül

23

2

-

-

23

2

-




Haymana

74

12

-

1

74

11

-




Kalecik

50

11

2

-

48

6

-

5

Kazan

36

1

-

-

36

1

-




Kızılcahamam

107

53

2

5

105

46

-

2

Nallıhan

75

25

-

-

75

22

-

3

Polatlı

92

15

2

-

90

14

-

1

Şereflikoçhisar

43

6

-

-

43

5

-

1

Dış İlçeler Top.

798

229

14

14

784

189




26

İl Toplamı

879

250

14

15

865

209

-

26

Tablo 11 2

3.2KANALİZASYON

İlimizin, mevcut kanalizasyon hattı uzunluğu 6.499 km olup, değişen mücavir alan sınırları dikkate alındığında revize edilen Ankara Kanalizasyon Projesinin boyutları, 11.600 km atık su ve 2.320 km yağmursuyu olmak üzere toplam 13.920 km.dir

Bu duruma göre yapılması gereken hat 7.421 km.dir. 2003 yılından sonra 2025 yılına kadar ise 6.393 km atık su, 1.028 km yağmur suyu şebeke hattı yapılması hedeflenmektedir.

Bu boyutlara göre arıtma tesisine dahil proje bedeli 1.417.785.715 $ olarak hesaplanmıştır. 496 milyon $ tutarında yatırım 2025 yılına kadar yapılacaktır. BAKAY Projesi (Büyük Ankara Kanalizasyon ve Yağmursuyu Projesi) kapsamında yapılan pissu/yağmursuyu yatırımları için 448 milyon $, Merkezi Arıtma Tesisi için 197 milyon $ harcama gerçekleştirilmiştir. Ankara’nın mevcut durumu göz önüne alındığında kanalizasyon hizmeti nüfusun % 98’ine götürülmektedir. Ancak şebekenin önemli bir bölümü ekonomik ömrünü doldurmuş, kalite ve kapasite olarak yetersiz olduğundan yenilenmesi gerekmektedir.

Diğer ilçe merkezleri ile beldelerin bir kısmında kanalizasyon şebekesi mevcut ise de yetersiz durumdadır


  1. BELDENİN SOSYAL VE EKONOMİK ÖZELLİKLERİ


KONUT

1950’li yıllarla birlikte kırsal kesimden kente olan büyük göçler sonucu, il merkezinde konut edinme önemli bir sorun haline gelmiştir. 2000 yılı genel nüfus sayımı sonuçlarına göre ilimizde 1.018.371 hane halkı bulunmakta olup, hane halkının % 59’u kendi evinde oturmaktadır. Bu oran büyükşehirde % 56, ilçe merkezlerinde % 58, köylerde ise % 81’dir. Büyükşehir ve ilçe merkezlerinde kiracıların oranı % 34 iken, köylerde bu oran % 10’dur. Nüfusun yaklaşık % 30-35’inin gecekondu türü konutlarda yaşadığı tahmin edilmektedir.. Büyükşehir bünyesindeki konutların % 57’si doğalgazlıdır. % 43’ü ise soba ve sair yöntemlerle ısıtılmaktadır. Kırsal kesimde yapıların çoğu kerpiç veya ahşaptır. İlimizde, yaklaşık 5.000 dolayında konut yapı kooperatifi bulunmaktadır.



SOSYAL YAŞANTI VE SOSYAL HİZMETLER

Sosyal Hizmetler Kuruluş ve Faaliyetleri

İlimizde; Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne ait 3, dernek ve vakıflara ait 6, belediyelere ait 2, Emekli Sandığı Genel Müdürlüğüne ait 1, özel sektöre ait 10 olmak üzere toplam 22 huzurevi ve rehabilitasyon merkezi bulunmaktadır.

Özel kreş ve bakımevi sayısı 172, yararlanan kişi sayısı 3.637, kamuya ait kreş ve bakımevi sayısı 90, yararlanan kişi sayısı yaklaşık 7.000 kişidir.

Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı Çalışmaları

İl geneli itibari ile 2003 yılında; yiyecek, giyecek, yakacak, sağlık, geçimini temin edici, barınma, eğitim, burs, para, aş evi, v.b. ayni ve nakdi yardımlar olmak üzere toplam 338.714 kişiye yaklaşık 19 trilyon TL tutarında yardım yapılmıştır.



Çevre Sağlığı Çalışmaları

Doğal çevrenin korunması, çevre kirliliğinin önlenmesi ve çevre bilincinin geliştirilmesi kapsamında, Çevre Bakanlığı, İl Milli Eğitim Müdürlüğü ve Ankara Valiliği Çevre Koruma Vakfı işbirliği ile 2001 yılından itibaren yürütülmekte olan 'Uygulamalı Çevre Eğitimi Pilot Projesi' ne 2002-2003 öğretim yılında 60; 2003-2004 öğretim yılında 172 ilköğretim okulu katılmıştır.



Ankara Valiliği Çevre Koruma Vakfınca (ANÇEVA) Yapılan Çalışmalar:

  • Ankara ili ve ilçelerindeki tarihi ve kültürel değerlerin korunması ve iyileştirilmesi çalışmalarına devam edilmektedir.

  • Muhtaç hayvanlar için çalışan çeşitli kuruluş ve derneklere maddi yardımlarda bulunulmakta dır.

  • Tarım İl Müdürlüğü ile ortak yürütülen 'Ankara Tavşanı Geliştirme ve Yaygınlaştırma Projesi”ne maddi destek sağlamaktadır.

  • Ağaçlandırma çalışmaları kapsamında bu güne kadar yaklaşık 1.000.000 adet fidan dikilmiştir.

  • Gölbaşı Mogan Gölü kıyısındaki yaklaşık 26hektarlık bir alanda orman içi dinlenme tesisi yapımına ilişkin projede öngörülen revize işlemlerinden sonra çalışmalara devam edilecektir.

  • 1994yılından beri sürdürülen geri dönüştürülebilir atıkların toplanması çalışmalarına Ankara Valiliği Çevre Koruma Vakfı A.Ş. aracılığıyla devam edilmekte olup, 2002 yılında 1.665 ton, 2003 yılında ise 1.501 ton atık kağıt toplanmış tır.

  • Hava kirliliğinin önlenmesi, insan ve çevre sağlığının korunması amacıyla 1992yılından itibaren Ankara ilindeki tüm motorlu taşıtların TSE standartlarına göre egzoz ölçümlerine başlanmış, 5 sabit, 3 mobil ve 28 adet özel servis istasyonunda 2002 yılında 349.750 adet, 2003 yılında ise 255.026 adet aracın emisyon ölçümleri yapılmıştır.

İstanbul yolu 7.km’ de 48 dekarlık alanda “Egzoz Ölçüm İstasyonu ve ANÇEVA Parkı” projesi kapsamında egzoz ölçüm istasyonu ve ağaçlandırma çalışmaları yapılmış, çocuk oyun alanları ve kamelyalarla donatılmıştır. Ayrıca, park içine bir halı saha yaptırılarak spor severlerin hizmetine sunulmuş tur.

4.2TARIM

Genel Bilgiler

İlimiz coğrafi yapısı itibariyle tarıma elverişli bir konuma sahip olup, 1927 yılında tarımsal faaliyetlerin ekonomik faaliyetler içindeki oranı % 73 iken, sanayi, madencilik ve hizmet sektörlerindeki gelişmelerin sonucu bu oran % 27'ye düşmüştür. İlimizde, tarıma elverişli arazilerin ekim alanlarına göre dağılımı aşağıda tabloda görülmektedir.



Tarıma Elverişli Araziler (2003)

Ekim Alanları

Hektar

Hububat

818326

Nadas

307265

Bakliyat (Nohut,Fasulye,Mercimek.)

23085

Sınaî Bitkiler (Şeker Pancarı,Pamuk,Kimyon)

19273

Yem Bitkileri (Yonca, Korunga, Mısır v.b.)

30753

Yağlı Tohumlar+Yumru Bitkiler (Ayçiçeği, Patates v.b.)

24140

Bağ

4427

Meyve

10533

Sebze

44459

Toplam (Tarım Alanı)

1.282. 261

Tablo 4

İlimizde, sulanabilecek durumda olan toplam 196.739 hektar arazinin 2003 yılı itibarı ile ancak 93.140 hektarı (% 47) sulanabilmektedir. DSİ ve Köy Hizmetlerince yapılan toplam sulama göleti sayısı 136’dır



Başlıca Tarımsal Faaliyetler ve Projeler

         Başlıca Tarımsal Üretim

İlimizde yetiştirilen başlıca tarım ürünlerinin ekiliş alanları ve üretim miktarlarına göre

dağılımı aşağıda tabloda görülmektedir.



Başlıca Tarımsal Üretim (2003) 

Türü

Ürünler

Ekiliş Alanı

Üretim (Ton)

Tahıllar

Buğday (Durum+Diğer) (Ha.)

529677

1438023




Arpa (Biralık+Diğer) (Ha.)

279002

702184

Baklagiller

Nohut (Ha.)

14437

11013




Mercimek (Yeşil) (Ha.)

6071

512




Fasulye (Ha.)

2577

391

Endüstri Bitkileri

Şeker Pancarı (Ha.)

9318

447790

Yağlı Tohumlar

Ayçiçeği(Yağlık+Çerezlik) (Ha.)

22548

22438

Yumru Bitkiler

Patates (Ha.)

1572

35490

Yem Bitkileri

Mısır (Tane+Hasıl+Silaj) (Ha.)

2555

120006




Fiğ (Tane+Ot) (Ha.)

23915

34089

Meyveler

Elma (Meyve Veren Ağaç Sayısı)

754977

31702




Armut (Meyve Veren Ağaç Sayısı)

579790

21020




Üzüm (Da.)

4427

18109




Vişne (Meyve Veren Ağaç Sayısı)

577450

15829




Kayısı (Meyve Veren Ağaç Sayısı)

144863

6896

Sebzeler

Soğan (Taze+Kuru) (Ha.)

5877

243423




Kavun (Ha.)

20999

190288




Domates (Ha.)

3785

182258




Havuç (Ha.)

2287

110475




Karpuz (Ha.)

4 .108

101942




Marul (Ha.)

1997

45237

Tablo 5

4.4 Ormancılık



Orman alanları :

Koru Ormanı

291527

İyi Koru

159506

Bozuk Koru

132021

Baltalık Orman

64659

İyi Baltalık

3189

Bozuk Baltalık

61470

Top.Orman Alanı

712372

Tablo 6

Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Çalışmaları (2003)




Faaliyet Türü

Birim

2002 Sonu

Kümülatif

Gerçekleşme

2003

Program

2003

Gerçekleşme

2004

Programı

2005

Hedefi

Mevcut

Potansiyel

Ağaçlandırma

Ha.

33632

700

650

1000

1100

27127

Özel Ağaçlandırma

Ha.

500

200

119










Erozyon Kontrolü

Ha.

28153

500

400

600

660

45385

Mera Islahı

Ha.
















438

Fidan Üretimi

Adet




7300000

8000000

8000000

9000000

10000000

Tohum Üretimi

Ton



















Rehabilitasyon

Ha.










200

220

5000

Yeşil Kuşak

Ha.

22210

500

515

400

440

2000

Hatıra Ormanı

Ha.

400
















80.Yıl Hatıra Ormanı

Ha.







27

200

300




15 Milyon Öğrenciye 15 Milyon Fidan

Ha.







5000000

5000000

5000000




Tablo 7

4.5. SANAYİ

Organize Sanayi Bölgeleri

Ankara I. Organize Sanayi Bölgesi (Sincan O.S.B.): 1990 yılında Ankara Sanayi Odası tarafından Sincan İlçesinde 400 ha.lık bir alanda kurulan I. Organize Sanayi Bölgesindeki 194 sanayi parselinden, tahsisi yapılan işletmelerden % 91’ini oluşturan 177 işyeri faaliyete geçmiş, 11 işyerinde çeşitli nedenlerden dolayı üretime geçilememiş, 5 işyeri inşaat halinde ve 1’i proje safhasındadır. Üretime geçen tesislerde halen 9.800 kişi çalışmakta olup, Bölgedeki firmalar tam kapasite ile faaliyete geçtiklerinde yaklaşık 20 bin kişiye istihdam sağlanabilecektir. 1. O.S.B.'nin kurulması ile Ankara, tüketim merkezi olmaktan kurtularak, ülke ekonomisine katma değeri yüksek ürünler sunan önemli sanayi merkezlerden biri haline gelmiştir.

OSTİM Organize Sanayi Bölgesi (Ankara IV. O.S.B): 1986 yılında Küçük Sanayi Sitesi Yapı Kooperatifi olarak kurulmuş, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’ndan alt yapı kredisi verilerek 1988 yılında faaliyete geçmiş, 1997 yılında da OSTİM’ DE yer alan sanayi tesislerinin düzenli bir yapıya kavuşturulabilmesi amacıyla yer seçimi yapılarak Yenimahalle İlçesi Macunköy’ün batısındaki yaklaşık 492 ha.lık alan Organize Sanayi Bölgesi haline getirilmiştir. 1998 yılında faaliyete geçen IV.O.S.B.'de, tahsisi yapılan 3.385 parselden 3.210 firma üretime geçmiş, 163'ü inşaat safhasında, 12'si proje safhasında bulunmaktadır. Üretime geçen tesislerde çalışan toplam işçi sayısı 30.000 dolayında olup, sektörel dağılımda ilk sırayı 564 tesis ile demir ve çelik sanayi, ikinci sırayı 165 tesis ile gıda sanayi, üçüncü sırayı ise 130 tesis ile elektrikli makineler sanayi almaktadır. Organize Sanayi Bölgesi’nde 8 Küçük Sanayi Sitesi yer almaktadır.

Ankara İvedik Organize Küçük Sanayi Bölgesi: 38 Küçük Sanayi Sitesi Kooperatifinin yer aldığı Bölge, 477 ha.lık alanı kapsamaktadır. Toplam 7.346 işyerinden 6.893’ü teslim edilmiş, 453’ünün inşaatı devam etmektedir. Bölgede, 2.500 işyeri faaliyete geçmiş olup, 7.440 kişi istihdam edilmektedir.

Ankara II. Organize Sanayi Bölgesi (Türkobası): 1997 yılında Ankara-Eskişehir karayolunun 42. km.sinde 600 ha.lık bir alanda yer tespiti yapılan bölgenin jeolojik ve jeoteknik raporları MTA Kurumu tarafından hazırlanmıştır. Bölgenin 1/5.000’lik imar planı onaylandıktan sonra 1/1.000’lik planı da tamamlanmıştır. Yaklaşık 269 ha.lık alan ifrazen kamulaştırılmış olup, ifraz ve tescil işlemleri Polatlı Kadastro Müdürlüğü’nde yapılmaktadır. Çalışmaları Ankara Sanayi Odasınca yürütülen bölgeye Ankara içinden ve Türkiye genelinden beklenilenin üzerinde talep olmuştur. 500 fabrika kurularak 50.000’nin üzerinde istihdamın hedeflendiği II. O.S.B.'de, sanayi alanları belli boyutların üzerinde tutularak yapılaşma sektörel gruplar halinde gerçekleştirilecektir.

Ankara III. Organize Sanayi Bölgesi (Alagöz): Ankara-Eskişehir Karayolunun 42. km. sinde ve yolun güneyinde 550 ha.lık bir alan seçilmiş olup, alanın jeolojik ve jeoteknik raporları tamamlanmıştır. İmar proje yapımı devam eden bölgenin, 1/5.000’lik imar planı hazırlanarak Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın onayına sunulmuştur. Çalışmalar, Ankara Sanayi Odasınca yürütülmektedir.

Sincan Organize Sanayi Bölgesi (V. O.S.B –Tevsii): V. O.S.B’nin yer seçimi, I. O.S Bölgesi genişleme alanı içinde 1996 yılında yapılmıştır. Alan, 175 ha. olup mevcut 1. O.S.B.’nin devamı niteliğindedir. Kamulaştırma çalışmaları devam etmektedir.

Ankara Başkent (Sitiyak) Organize Sanayi Bölgesi: Ankara-Eskişehir karayolunda, Malıköy sınırları içerisinde bulunan 520 ha.lık alanda kurulması planlanmış olup yeri, Sanayi ve Ticaret Bakanlığınca da uygun bulunmuştur. Alt yapı ve inşaat çalışmaları devam etmektedir.



Ankara Valiliği, 2002-2004
Küçük Sanayi Siteleri İlimizde, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı kredi desteği ile tamamlanan, faal 11 küçük sanayi sitesi mevcut olup, küçük sanayi sitelerine ilişkin bilgiler aşağıda tabloda görülmektedir.

- Faaliyet Halindeki Küçük Sanayi Siteleri (2003)

Kuruluş

Kuruluş

Kapladığı

Bulunduğu

İşy.

Çalışt.

Adı

Yılı

Alan (M²)

İlçe

Say.

İşçi Say,

Merkez Madeni Eşya Küç. San. Sit.

1972

87000

Merkez

144

860

Merkez Ağaç İşleri Küç. San. Sit.

1974

41000

Merkez

69

410

Polatlı Küç. San. Sit.

1980

161000

Polatlı

269

1250

Mrk. Dökümcüler I.Kıs. Küç. San. Sit.

1987

138400

Merkez

118

590

Beypazarı Marangozlar Küç. San. Sit.

1987

119270

Beypazarı

192

1000

Merkez Otomobilciler Küç. San. Sit.

1988

560000

Merkez

1198

3594

Kızılcahamam Küç. San. Sit.

1989

44000

Kızılcahamam

74

150

Haymana Yeni Küç. San. Sit. **

1991

89000

Haymana

100

210

Ş.Koçhisar K.Evren Küç. San. Sit. *

1992

150000

Ş.Koçhisar

250

320

Mrk. Dökm II.Kısım Küç. San. Sit.***

1996

36800

Merkez

79

395

Polatlı K.S.S. (Marangoz + Mobil.) ****

1993

20000

Polatlı

33

-

Toplam




1446470




2526

8779

Tablo 8

4.6. Madenler

İlimiz sınırları içindeki madenlerin dağılımı aşağıda tabloda gösterilmiştir.



İlimizde İşletilen Madenler

Maden Cinsi

İşletilen Yer

İşletilebilir Rezerv

Kömür(Linyit)

Gölbaşı, Nallıhan, Çubuk, Şereflikoçhisar

270.273.101 Ton

Alçı Taşı

Bala, Şereflikoçhisar

562.638.593 Ton

Mermer

Nallıhan, Haymana, Polatlı, Kazan, Çamlıdere, Gölbaşı, Çubuk

64.696.264 M3

Andezit

Mamak, Gölbaşı, Sincan, Haymana

103.086.083 M3

Diyamot

Yenimahalle

649.750 Ton

Trona

Beypazarı, Kazan

834.143.056 Ton

Bentonit

Kalecik, Ayaş

11.604.781 Ton

Kalker

Elmadağ, Mamak, Çankaya, Y.Mahalle, Kazan, Haymana, Gölbaşı

450.261.507 Ton

Tablo 9

4.7. TURİZM

Eser ve müzeler yönünden zengin olan İlimizde konaklayan turiste pek rastlanmamakta, kalış süresi ortalama iki gün olmaktadır. 2000 yılında Ankara’ya Esenboğa Havalimanından 487.815 yerli, 192.858 yabancı olmak üzere 680.673 kişi giriş yapmıştır. Ayrıca; çıkış yapan toplam 626.390 kişiden 447.555’i yerli, 178.835’i ise yabancıdır.

Ankara’da turistlerin ilgisini çeken önemli tarihi eserler ve mekanlar bulunmaktadır. İlin Roma ve öncesi dönemlere ait kültürel değerleri; Ankara Kalesi, Haymana Gavur Kalesi, Kalecik Kalesi, Agustus Mabedi, Roma Hamamı ve Julien Sütunudur. Selçuklular döneminden; Akköprü, Aslanhane Camii, Ahi Evran Camii ve Alaaddin Camiidir. Osmanlı Dönemi Eserleri arasında ise en önemlileri; Hacı Bayram Türbesi ve Camii, Ahmediye Camii, Hacı Musa Camii, İki Şerefeli Camii, Karacabey Camii ve Zincirli Camiidir. Cumhuriyet dönemi kültürel değerleri ise Maltepe Camii, Kocatepe Camii, Çankaya Köşkü, Anıtkabir ve Zafer Anıtıdır.

Gordion ve Roma Hamamı Ören Yerlerini 51.795 kişi (2001) ziyaret etmiştir. Etnoğrafya Müzesi tadilat nedeniyle ziyarete kapalıdır.

Başkent Ankara’da şu anda 97 işletme belgeli konaklama tesisinde 6.414 oda ve 12.833 yatak bulunmaktadır. Halen yapımı devam eden 25 yatırım belgeli konaklama tesisinin de tamamlanmasıyla 4.682 yatak daha kazanılacaktır. Öte yandan 145 belediye belgeli konaklama tesisinde 8.268 yatak bulunmaktadır.

Ankara’da bugün; turizm işletme belgeli konaklama tesisi ile belediye belgeli konaklama tesisleri 242 olup, toplam yatak kapasitesi 21.101’dir. Yatırımda bulunan tesislerin de tamamlanmasıyla 2 yıl içerisinde yatak kapasitesi 25..783 civarında bir sayıya ulaşacaktır.

Ayrıca Turizm Bakanlığı’ndan işletme belgeli 152 yeme-içme ve eğlence tesisi 22.263 kişiye hizmet verecek kapasitededir. Ayrıca 10 yatırım belgeli tesisin tamamlanmasıyla 5.772 kişilik bir kapasite artışı olacaktır.

Ayrıca 1.893 adet belediye belgeli yeme- içme ve eğlence tesisi 86.285 kişiye hizmet vermektedir. Turizm işletme belgeli ve belediye belgeli yeme içme ve eğlence tesisleri sayısı 2.045 olup, toplam 108.548 kişiye hizmet verebilecek kapasitededir.

Ankara’da 1618 sayılı Seyahat Acenteleri Kanununa göre kurulan 336 seyahat acentesi faaliyet göstermektedir. Bunların 50 adedi (AG), 253 adedi A grubu, 17’si B grubu, 16 adedi ise C grubu seyahat acentesidir.

Halen Ankara’da 1.268 profesyonel turist rehberi bulunmaktadır.

İlde ayrıca turistlere ve bölge halkına hizmet sunan; Kızılcahamam Soğuksu Milli Parkı, Söğütözü, Çamkoru, Beynam, Çubuk Karagöl, Beypazarı Tekke Dağı, Beypazarı Eğriova, Nallıhan Hoşebe Orman İçi Dinlenme Yeri vardır.

Jeotermal kaynaklar ile ünlü Kızılcahamam, Haymana ve Ayaş ilçelerinde ise kaplıca turizmi gelişmiştir




Yüklə 1,44 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin