Əbu Müslümün islam qoşunu ilə Babül-əbvab Dərbəndə və Dağıstana gəlməsi haqqında
Belə rəvayət edirlər ki, hijri tarixilə 115-ji ildə Əbu Müslüm ibn Əbdülməlik xəlifə Hüşşam ibn Əbdülməlikin əmrilə iyirmi min qoşunla Babül-əbvab Dərbənd və Dağıstana yola düşdü. Gəlib ləzgi tayfasını qılınj güjü ilə müsəlman etdi. Hər vilayətdən xəraj alıb, Dərbənd mühafizəsində duran mübarizlərə ülufə müqərrər etdi. Müslümə Dərbəndin bir para işlərinə ənjam verib, dəmir qapılar şəhərə tərtib verib, geri qayıtmışdı. Əbu Müslüm dəxi Dərbəndə gələndən sonra şəhərdə Ənuşirəvan zamanında bina olunmuş Mehrənj adlı imarəti sökdürüb daş ilə Dərbəndin xarab olan bürjlərin və hasarların təmir etdirdi və həmin sökülmüş binanın yerində jəbbəxana, su, neft, azuğə anbarları bina etdirdi.
Narın qalanın içində bir su anbarı, bir neft quyusu təmir etdirdi. Bir böyük anbarxana dəxi ətrafdan gələn qəllat və azuğəni tökməkdən ötrü yapdırdı. Bu anbarların bəzisi indi də Dərbəndin Narın qalasında mövjuddur.
Əbu Müslüm Dərbəndin işlərinə ənjam verəndən sonra şəhəri yeddi məhəlləyə bölüşdürdü. Hər məhəllə üçün bir məsjid bina etdirdi. Hər məsjidi də ol tayfanın adı ilə adlandırdı.
Birinji Ordun qovmü üçün bir məhəllə qərar verdi və bir məsjid onlar üçün bina etdirdi. Məsjidin adını Xəzər adlandırdı. İkinji Fələstin tayfası üçün bir məhəllə və bir məsjid dəxi bina etdirdi. Məsjidi Fələstin deyib, adlandırdı.
Üçünjü Dəməşq məsjidi.
Dördünjü Həməs məsjidi.
Beşinji Qeysərin məsjidi.
Altınjı Jəzayir məsjidi.
Yeddinji Mosul məsjidi.
Bunlardan başqa bir böyük Jame məsjidi jümə namazı qılmaqdan ötrü şəhərin ortasında təmir etdirdi. Şimdi dəxi ol Jame məsjidi Dərbənd şəhərində mövjuddur. Hijri tarixilə 777-də böyük qapısı xarab olmuş, yenidən təmir olunmuşdur.
Dərbənddə neçə yerdə su anbarları yapdırdı. Dəmirdən onlara qapılar tərtib verdirdi. Altı dəmir darvaza Dərbənd şəhərinə qərar verdi. Darvazalara ad qoydu.
Birinji: Bab ül-mühajir. Şimdi Jarçı qapı deyilir.
İkinji: Bab ül-Jihad. Şimdi Qırxlar qapı deyilir.
Üçünjü: Bab ül-Həmis. Şimdi Yeni qapı deyilir.
Dördünjü: Bab üs-Səğir. Şimdi Orta qapı adlanır (Əslində o məhəllənin əhalisinin çoxu Türkmandan gəlmək jəhətindən Türkman qapı deyilib, nəhayət Orta qapı adlanıbdır).
Beşinji: Bab ül-Məktum. Şimdi Bayat qapı deyilir.
Altınjı: Bab ül-Əliğmə. Şimdi Narın qala qapısı deyilir.
Bunlardan başqa bir kiçik qapı vardır ki, şəhərdən dəniz tərəfinə açılırdı. Ona görə ki, şəhərin qurtarajağında bu halətdə bina olunduğu kəlisayi-Saborun qabağından iki barunun arasından çəkilmiş baru var idi ki, şəhəri ilə Dübaru arasında sədd olunmuşdu. Bu baru Dərbənd şəhər Rus dövəti-behiyyəsinin təhti-təsərrüfünə daxil olduqdan sonra iqtidarın əmrilə viran olunmuşdur. Bu barudan aşağı Dübaruda qiblə tərəf baruda bir qapı qoydurdu və şimal tərəf baruda dəxi bir qapı qoydurdu. Birisinə Daş qapı deyirdilər, o birisinə Dübaru qapısı. Ətrafdan gələn karvanı və tajirləri həmin qapılardan keçirirdilər. Bu qapıdan kənar adamları şəhərə daxil olmağa qoymazdılar. Ona görə ki, şəhərin işindən xəbər tutmasınlar. Bu qapılar indi də durur. Bu iki barunun arası dənizədək boşdur, imarət yox idi. Ona görə Dübaru deyilirdi.
Bunlardan başqa yenə də şəhərin içində iki qapı var idi. Birisi orta qapıdan girib, küçə ilə Jame məsjidinə tərəf doğru gedərək orada yerləşirdi. Hal-hazırda hamamın qabağında olan qapıdır. O biri Jame məsjidinin hasarı altından şimala tərəf vararaq, indi Xan küçəsi deməklə məşhur küçəyə yetdikdə yerləşirdi. Bu qapılar bu yaxın zamanda dövlət məmurlarının göstərişilə xarab edilmişdir. Bu qapının viran olunduğu yer indi də Xan qapısı adı ilə məşhurdur.
Şəhərin içində bu növ qapılar tərtib verməkdən murad bu idi kim, qəflətən düşmən gəlib şəhərin bir hissəsini zəbt edərsə, şəhərin o biri hissəsindəki əhali özünü düşmənin hüjumundan qoruya bilsin. Onlara imkan verməsinlər ki, şəhəri tam fəth edə bilsinlər.
Bir az müddətdə Dərbəndin bunja əhvalına istehkam verib, şəhəri məmur və abadan qıldırdı.
Rəvayətdir ki, Əbu Müslüm Dərbənd şəhərinin işlərinə ənjam verib, şəhəri təmir edib, abadlaşdırdıqdan sonra bayrağını qaldırıb Qumuqa tərəf yola düşdü. Sərhədi keçdi. Qumuq jamAatı müqavimət göstərsələr də, davam gətirməyib məğlub oldular. Məjburiyyət qarşısında qalıb, aman istədilər, islamı qəbul edərək müsəlman oldular. Dərbənd şəhərində də bir Jame məsjidi bina etdirib Qumuq məsjidi kimi məşhurdur. Hal-hazırda həmin məsjid durur. Baxmayaraq ki, tavanı dağılıb, yenidən təmir olunub. Lakin qapı, divarları və günbəzi köhnə sayaq üzrədir, ki, Əbu Müslüm zamanında idi.
Əbu Müslüm qoşunu arasında Şahbal ibn Abdulla ibn Abbas ibn Əbdülmütəllib adlı sərəsgər var idi. Onu Qumuq vilayətinə hakim təyin etdi. Bir nəfər qazi də islam şəriət qanunlarını təlim etmək üçün Şahbalın yanında qoydu. Tərxunun hazırkı hakimi Şamxal Şahbalın nəslindəndir. Şamxal adı zaman keçdikçə Şahbal adından əmələ gəlmişdir.
Əbu Müslüm sonra Qaytaq üzərinə hüjum etmiş, oranın hakimini öldürüb, əhalisini qılınj güjü ilə müsəlman etmişdir.
Əbu Müslüm öz qohumlarından olan Əmir Həmzə adlı, uja boylu, qamətli bir kimsənəni Qaytağa hakim qoymuşdur. Şimdi Qara Qaytaq Usmiləri onun nəslindəndir. Ondan sonra Tabasaran üstünə hüjum etdi. Tabasar tayfasının əksəriyyəti yəhudi və başqa məzhəbdə idilər. Əbu Müslüm onlar ilə müharibə edib, hakimlərini qətlə yetirdi. Sonra əhali islam dinini qəbul etməyə məjbur oldular. Təmkinli və bajarıqlı Məhəmməd Məsum adlı bir kimsənəni Tabasarana hakim təyin etdi. Tabasaran Məsumları ol Məhəmməd Məsum övladlarındandır. islam şəriət qanunlarını əhaliyə öyrətmək üçün iki qazi təhkim etdi. Hal-hazırda Tabasaran qaziləri ol iki qazinin ənsabından olduğu barədə tarixi kitablarında məlumat vardır.
Tabasaran əhalisi on iki dəstə olub. İraq, Azərbayjan, Ədən, Həməs, Şam, Jəzayir, Mosul, Fələstin və başqaları ki, bunları ol yerlərdən gətirib sakin etdirmişdir.
Qaytaq və Tabasaran hakimlərinə ülufə müqərrər olundu kim, xalqa zülm olunmasın, xidmətkarları birlə fəraqət ilə məişət edələr. Kübçi xalqına xəraj müqərrər olundu ki, hər il Dərbənd hakiminə verələr.
Əbu Müslüm bu sərhədlərə ənjam verəndən sonra Tav və Avar xalqının üstünə yürüyüb, onları dəxi qılınj güjü ilə müsəlman edib, hər yerdə məsjidlər bina etdirib və hər yerdə qazilər təyin etdi. Əhalinin işlərini qazilər öhdəsinə mühəvvəl etdi ki, şəriət qanunu əsasında onların işlərini yerinə yetirsinlər. İndi də Tav və Avar xalqının hökmü qazilər ilə olur. Bunlara dəxi xəraj müqərrər edib, Şahbala tapşırdı. Şimdi Tav əhalisin paytaxtı Aquşə və Avarın paytaxtı Xunzaqdır. Dəxi Kübçidən başqa sair vilayətlər və sərhədlər Şahbala müqərrər olunub, əmr etdi ki, xərajı Şahbala versinlər. Dəxi buyurdu ki, Dərbənd şəhərinin payına düşən xəraj hakimə verilməlidir. O, da şəhərdə olan mübarizlərə qəbul olunmuş qayda üzrə bölüşdürməlidir. Hərgah Dərbənd hakimi ədalətsizlik edib, ölkənin xərajını artırsa, Dərbənddəki mübarizlərə izn verildi ki, onu hakimiyyətdən uzaqlaşdırsınlar. Yenə qərara alındı ki, əgər Avar xalqı Şahbala yaği olub, nafərmanlıq etsələr, yaxud düşmən tərəfinə keçsələr və Şahbala qarşı çıxsalar Qaytaq və Tabasaran hakimləri öz qoşunu ilə varıb Şahbala dayaq dura bilər. Əgər ehmal eyləsələr Dərbənd hakimi də onlara kömək göstərmək iqtidarında olmalıdır. Dərbənd mübarizləri qalanı saxlamaqda sabitqədəm olmağı əmr etdi. Dərbənd hakimi Jame məsjidində jümə namazı qılmağı xüsusi təkidlə göstəriş verdi.
Xəzərlilər tijarət üçün Dərbəndə gələrsə, tajirlər şəhərin bir fərsəxində saxlayıb al-ver edib, qayıtmalarına hökm və fərman verdi. Yenə buyurdu kim, əgər Dərbənd əhalisindən tijarət üçün Xəzər vilayətinə gedərsə, onun malından onda bir hissəsi alına. Ona görə ki, o tərəflərə tijarətə getməyi dayandılar. Şimdi Şamxallara yetişən damğa oldur. Əgər Xəzər tərəfindən elçi gəlsə, gərək gözlərin bağlayıb şəhərə gətirələr. Yenə qayıdan vaxt gözləri bağlı şəhərdən bir fərsəx uzaqlaşdırıb, yola salınmalıdır. Xəzər tayfasından bir nəfər də olsun şəhərin əhvalından xəbərdar olmamalıdır.
Xülasə, Əbu Müslüm yuxarıda göstərilən qərarlar ilə Dərbənd və Dağıstan vilayətlərinin işlərinə ənjam verib, Şama tərəf yola düşdü.
Xəlifənin fərmanı ilə Əsəd ibn Zafər Dərbənd
şəhərinin hakimi təyin olunması haqqında
Hijri tarixi ilə 118-ji ildə Xəlifə Hüşşam ibn Əbdülməlikin fərmanına əsasən Əsəd ibn Zafər Səlimi Dərbənd şəhərinin hakimi təyin olunaraq Dərbəndə yola düşdü. Onunla dörd yüz adam dövlət adamları və qohumları da Dərbəndə gəldilər. Onların içərisində Bəni Müslüm, Bəni Səqif və Bəni Sənijilə və Bahilə tayfalarından yaxşı, igid adamlar da var idi. Xəlifənin tapşırığı ilə Dərbənd şəhərinin əhalisindən bundan sonra xəraj və onda bir 1/10 pay tutulmasın. İşsizlik ləğv olunsun. Dərbənd şəhərini mühafizət etmək Dərbənd əhalisinə tapşırıldı. Əgər Dərbənd hakimi Dərbənd əhlindən rüşvət xəraj alsa, heç bir iş görməsə əzaba düçar olajaq, hökmü qəbul olunmayajaqdır. Dərbənd əhalisinə zülm edərsə, Dərbənd mübarizləri onu hakimiyyətdən uzaqlaşdıra bilərlər və onun yerinə isə Əğləb Səlimini təyin etmək səlahiyyəti verilir. Dərbənd hakimi jahada adam göndərərsə, ol dörd yüz nəfər kişini də onlarla göndərməlidir. Yerdə qalan qoşun isə qalanın mühafizəsi üçün qalada qalmalıdır. Dərbəndə düşmən hüjum edərsə, hakim qalada qalmayıb, döyüş meydanında olmalıdır. Dərbənddən adam və at tutub aparsalar, bajardıqja onlara təqib etməli və geri alınmalıdırlar.
Dostları ilə paylaş: |