Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

Türkmen/ Türkemen: Türkmen. Çoğulu→TürkMaNiyan, TürkeMaNiyan; Terkekeme/ TErakime

türk-Taz/ türkTazi: Eski Türklerde akın, hücum, baskın. (Türk+Tazi; “Türk” adı, Arapları küçümseyici “Tazî” ifadesi ile birlikte kullanıldığında hakaret duygusunu da barındırır)

tüzek: Talim ve terbiye, nizam, düzen.
U

uc: Bir şeyin sivri, ince tarafı.

ucgar: Uzak.

uğur: Baht, mutluluk.→bed-uğur: Uğursuz

ulağ: Eşek.

ulag/ ulaq: Ulak. (İlhanlılardan Kacar dönemine kadar)→ulağçî/ ulagçî: Ulaklık yapan, ulak

ulcamişi: Bkz.→ elcamişi/ olcamışı

ulcî: Savaş ganimeti.

uldurrem: Öldürürüm ha!

uluğ/ ulu: Ulu, yüce. →uluğ-kök: Hıtay ilinin 160 dalının biri

ulus: İl, tayfa.

uma: Umma, aşerme.

umac/ ovmac: Umac aşı.

uruğ/ urug: Aile, nesil, tayfa, kabile.

uruk: Erik.

uşag: Çocuk.
Ü

ülgû: Örnek; elbise modeli, patron.

ülka/ ülke/ ulka: Ülke, memleket, yurt.

ümid/ ümit: Bu kelimenin Pehlevice olduğu ifade edilmekle birlikte, Türkçe olduğu kesinleşmiştir.

ütü: 1.Belâ, kötülük, sıkıntı 2.Ütüleme aleti.