-ân, -yân, -lan: İran dillerinde gramatik yönden çoğul bildirir. Türkçe’deki karşılığı “-lar, -ler”dir. Bazı durumlarda “yer, mekân” anlamını da verir: şah→Şahan/ şahlar; seg→segân/ köpekler; zen→zeNan/ kadınlar; Turân→TuraNiyan; İran→İraNiyan; Türk →Türkân; Rum/ Rumî→Rumîyân; Afşar→AfşAryan/ Afşarlar; Mutemedî→ Mutemedîyân/ İtimat edilenler. (Aile adı)
-âr: Hafifletilmiş mastarın sonuna gelir. HaRiDar: alıcı; furûhTar: satıcı; girifTar: tutulmuş, tutkun; peresTar: hemşire, hasta bakıcı, tapan; gofTar: söz, şiir.
Âreş-I: İran destanlarında adı geçen Menuçehr zamanının pehlivanı. Ok atmada Mahir idi. Destana göre, Menuçehr ve Turan Hakanı AfrAsyab arasında geçen savaşta, atılacak okun düştüğü yerin İran ile Turan arasında sınır kabul edilmesine karar verildi. İran Pehlivanı Âreş, Tabaristan’ın Amul kentinden bir ok attı. Ok Merv’e ulaştı. Âreş, Keykubâd’ın ikinci oğlu, KeyKavus’un ise kardeşidir.
