Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

başgûn/ bajgûn: (T-F) Baş aşağı. (Vajegûn)

başlıq: 1.Külah. 2.Yağmur başlığı. 3.(Gelin için) Başlık, ağırlık.

başmaq: Ayakkabı, pabuç. →başmaq-Dar/ başmaqçı: (T-F)Ayakkabıcı

batık: Keskin.

batır: Turna.

batıre: Def.

batlaq/ batlak: 1.Balçık, batak, bataklık, sazlık. 2.Çöküntü yer.

batus: Siyah tohumlu bir dağ bitkisi.

bay: Servet sahibi, varlıklı, zengin, bey.

Bayat-ı Türk: Klâsik makamlardan olup, “Bayat-ı Zend” de denir.

bayguş/ beyguş: Baykuş.

bayraq/ baydaq: Bayrak.

bayram: Bayram.

bed-uğur: Uğursuz, ahmak.

baktaş/ bek-taş: 1.Bey veya emire hizmet eden bir veya birkaç kişi. 2.İl/ ulus reisi. 3.Şahıs adı. Heyltaş/ Aynı topluluktan, grup arkadaşı; Hacetaş/ Haceye, efendiye hizmet eden

Bayat-ı Isfahan: İran Türk ve Fars müziğinde Humayun destgâhına mensup şubelerden biri.

Bayat-ı Türk: Buna Bayat-ı Zend de denir. İran Türk ve Fars müziğinde Şor destgâhına mensup şubelerden biri. Terkibine Ruhül-Ervâh, Şikeste, Mehdi ZarrABi, Mesnevî ve Gatar/ GéTar şubeleri dâhildir.

bedoğur/ bed-uğur: (F-T) Uğursuz.

beg/ bek/ beyg: Emir, sergerde, bey. Eskiden şehzadelere, emirlere, askerî kumandanlara ve aşiret/ tayfa reislerine verilen unvan. →begzade: (T+F) Beyzade