Dilmaçoğulları, 1085-1192 arasında Bitlis ve Erzen'de egemen olan Türk beyliği. Kurucusu, Büyük Selçuklu hükümdarı Alp Arslan'ın komutanlarından Dilmaç Meh- med Bey'di (hd 1085-1104). Kuruluş döneminde Büyük Selçuklu Devleti'ne biçimsel bağlılığını sürdüren Dilmaçoğulları, Toğan Arslan döneminde (1104-37) en parlak yıllarını yaşadılar. Saltuklular ve Artuklular ile birlikte Haçlılara ve Gürcülere karşı savaştılar. İstikrarlı bir yönetim kuran Toğan Arslan bir süre Sökmenlilere bağlanmak zorunda kaldıysa da yeniden bağımsızlığını elde etti. Dilmaçoğulları, 1124'te saldırıya geçen Sökmenlilere karşı ayakta kalmayı başardılar. Zengilerin 1134'teki saldırısından da para vererek kurtuldular.
1138'de Irak Selçuklu komutanı Selçuk Şah, Erzen'i yağmaladı. Hısn Keyfa Artuk- lularının da Bitlis'i işgali üzerine Dilmaçoğulları beyi Hüsameddin Kurtı (hd 1137-43) Mardin Artuklularına sığınmak ve bağlılığını bildirmek zorunda kaldı. 1145'te İma- deddin Zengi'nin gözetiminde tahta çıkan Fahreddin Devletşah (hd 1145-92) 1161'de Gürcistan'a yapılan seferlere katıldı. Onun döneminde Artukluların baskısı altında kalan Dilmaçoğulları, Musul atabeglerine ve Eyyubilere karşı yapılan savaşlarda hep Artukluların yanında yer aldı.
Sökmenliler 1192'de Bitlis'i alarak Dilmaç- oğullannın buradaki egemenliğine son verdi. Beyliğin Erzen kolu ise siyasal ve askeri bir varlık gösterememesine karşın 1394'e değin varlığını korudu.
Dostları ilə paylaş: |