AZANIN VƏSFİ قال الشيخ الألباني : وقد جاء في صفته ثلاثة أنواع:
Şeyx əl-Albani deyir ki: Azanın 3 növü varid olmuşdu:
الأول ألفاظه تسع عشرة كلمة: أَبِى مَحْذُورَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِى سُنَّةَ الأَذَانِ. )عَلَّمَهُ الأَذَانَ تِسْعَ عَشْرَةَ( كَلِمَةً قَالَ فَمَسَحَ مُقَدَّمَ رَأْسِى وَقَالَ « تَقُولُ اللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُ تَرْفَعُ بِهَا صَوْتَكَ ثُمَّ تَقُولُ أَشْهَدُأَنْلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُأَشْهَدُأَنْلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُأَشْهَدُأَنَّمُحَمَّدًارَسُولُاللَّهِأَشْهَدُأَنَّمُحَمَّدًارَسُولُاللَّهِ تَخْفِضُ بِهَا صَوْتَكَ ثُمَّ تَرْفَعُ صَوْتَكَ بِالشَّهَادَةِ أَشْهَدُأَنْلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُأَشْهَدُأَنْلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُأَشْهَدُأَنَّمُحَمَّدًارَسُولُاللَّهِأَشْهَدُأَنَّمُحَمَّدًارَسُولُاللَّهِحَىَّعَلَىالصَّلاَةِحَىَّعَلَىالصَّلاَةِحَىَّعَلَىالْفَلاَحِحَىَّعَلَىالْفَلاَحِفَإِنْكَانَصَلاَةَالصُّبْحِقُلْتَالصَّلاَةُخَيْرٌمِنَالنَّوْمِالصَّلاَةُخَيْرٌمِنَالنَّوْمِاللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ ». قال الألباني : صحيح
Birinci Növü 19 Kəlimədir: Əbu Məhzura rəvayət edir ki: ”Yə Rəsulullah! Mənə Azanın (kəlimələrini) öyrət” dedim. Peyğəmbər başımı məsh edərək buyurdu: “(Başqa rəvayətdə: 19 Kəlimə öyrətdi) Səsini yüksəldərək: Allahu Əkbər - Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Allahu Əkbər –Sonra Səsi Azaldaraq: Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah –Sonra Səsi Yüksəldərək: Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Həyyə Aləs Saləh - Hayyə Aləs Saləh - Hayyə Aləl Fələh - Hayyə Aləl Fələh - Allahu Əkbər - Allahu Əkbər - Lə İləhə İlləllah”710.
والنوع الثاني ألفاظه سبع عشرة :وهو مثل الأول إلا أن التكبير في أوله مرتين لا أربعاً :(( اللهأكبراللهأكبر(مرتين), أشهدأنلاإلهإلاالله, أشهدأنلاإلهإلاالله, أشهدأنمحمداًرسولالله, أشهدأنمحمداًرسولالله (يخفض بهما صوته مرتين مرتين. ثم يرفع صوته فيعود ويقول ـ وهو الترجيع ـ) أشهدأنلاإلهإلاالله, أشهدأنلاإلهإلاالله, أشهدأنمحمداًرسولاللهأشهدأنمحمداًرسولالله, حيعلـىالصلاة, حيعلىالصلاة, حيعلىالفلاح, حيعلىالفلاح, اللهأكبراللهأكبر,لاإلهإلاالله ))
İkinci Növü 17 Kəlimədir: Bu da birinci kimidi, lakin ilk olan Təkbir 4 deyil, 2 Təkbirdi. Allahu Əkbər - Allahu Əkbər – Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah –bu ikisində səsini xəfif edədi, sonra səsini qaldıraraq yenidən təkrar olaraq: Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Həyyə Aləs Saləh - Hayyə Aləs Saləh - Hayyə Aləl Fələh - Hayyə Aləl Fələh - Allahu Əkbər - Allahu Əkbər - Lə İləhə İlləllah”.
النوع الثالث ألفاظه خمس عشرة :عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زَيْدِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ فَقَالَ: تَقُولُ اللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُأَشْهَدُأَنْلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُأَشْهَدُأَنْلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُأَشْهَدُأَنَّمُحَمَّدًارَسُولُاللَّهِأَشْهَدُأَنَّمُحَمَّدًارَسُولُاللَّهِحَىَّعَلَىالصَّلاَةِحَىَّعَلَىالصَّلاَةِحَىَّعَلَىالْفَلاَحِحَىَّعَلَىالْفَلاَحِاللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ. قال الألباني : صحيح
Üçüncü Növü 15 Kəlimədir: Muhəmməd İbn Abdullah İbn Zeyd İbn AbduRabihi rəvayət edir ki: “Allahu Əkbər - Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Allahu Əkbər –Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah –Həyyə Aləs Saləh - Hayyə Aləs Saləh - Hayyə Aləl Fələh - Hayyə Aləl Fələh - Allahu Əkbər - Allahu Əkbər - Lə İləhə İlləllah”711.
الزيادة على الأذان
AZANDA ƏLAVƏLƏR قال الشيخ الألباني : ولا يشرع الزيادة على الأذان إلا في موضعين منه: في الأذان الأول في الصبح خاصة فيقول بعد قوله: حَيَّعَلَىالْفَلاَحِالصَّلاَةُخَيْرٌمِنَالنَّوْمِالصَّلاَةُخَيْرٌمِنَالنَّوْمِ, مرتين
Şeyx əl-Albani deyir ki: “Azana yalnız bu 2 yerdə əlavə etmək şəriətlə məlumdur. Xas olaraq sübh namazının birinci azanında – Hayyə Aləl Fələh – kəliməsindən sonra: Əssalətu Xayrun Minən Nəum – Əssalətu Xayrun Minən Nəum” 2 dəfə deyilir.
أَبِى مَحْذُورَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِى سُنَّةَ الأَذَانِ. )عَلَّمَهُ الأَذَانَ تِسْعَ عَشْرَةَ( كَلِمَةً قَالَ فَمَسَحَ مُقَدَّمَ رَأْسِى وَقَالَ « تَقُولُ... فَإِنْ كَانَ صَلاَةَ الصُّبْحِ قُلْتَ الصَّلاَةُخَيْرٌمِنَالنَّوْمِالصَّلاَةُخَيْرٌمِنَالنَّوْمِاللَّهُأَكْبَرُاللَّهُأَكْبَرُلاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُ ». قال الألباني : صحيح
Birinci Əlavə Olunan Yer: Əbu Məhzura rəvayət edir ki: ”Yə Rəsulullah! Mənə Azanın (kəlimələrini) öyrət” dedim. Peyğəmbər başımı məsh edərək buyurdu: “(Başqa rəvayətdə: 19 Kəlimə öyrətdi) Sübh namazında de: Əssalətu Xayrun Minən Nəum – Əssalətu Xayrun Minən Nəum– Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Lə İləhə İlləllah”712.
الموضع الثاني: إذا كان برد شديد أو مطر, فإنه يزيد بعد قوله: حَيَّعَلَىالْفَلاَحِ, أو بعد الفراغ من الأذان: صَلُّوافِيالرِّحَالِ. أو يقول: ومن قعد فلا حرج عليه.
İkinci Əlavə Olunan Yer: Şiddətli soyuq və ya yağış zamanı – Hayyə Aləl Fələh –kəliməsindən sonra və ya azanı bitirdikdən sonra: – Sallu Fi Rihəl - evinizdə namaz qılın” və ya kim otursa onun üzərində heç nə yoxdur.
عَنْ نَافِعٍ قَالَ نَادَى ابْنُ عُمَرَ بِالصَّلاَةِ بِضَجْنَانَ ثُمَّ نَادَى أَنْ صَلُّوا فِى رِحَالِكُمْ قَالَ فِيهِ ثُمَّ حَدَّثَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنَّهُ كَانَ يَأْمُرُ الْمُنَادِىَ فَيُنَادِى بِالصَّلاَةِ ثُمَّ يُنَادِى « أَنْ صَلُّوا فِى رِحَالِكُمْ ». فِى اللَّيْلَةِ الْبَارِدَةِ وَفِى اللَّيْلَةِ الْمَطِيرَةِ فِى السَّفَرِ. قال الألباني : صحيح .
Nəfi deyir ki, İbn Ömər Ducənədə namaz üçün Azan oxudu. Sonra: Namazlarınızı olduğunuz yerlərdə qılın” dedi. Peyğəmbərin Səfərdə, soyuq və yağışlı gecədə (havada) müəzzinə azan verməsini və namazlarını da olduqları yerlərində (evlərində) qılmalarını əmr etdiyini xəbər verdi”713.
عَنْ جَابِرٍ قَالَ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فِى سَفَرٍ فَمُطِرْنَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « لِيُصَلِّ مَنْ شَاءَ مِنْكُمْ فِى رَحْلِهِ ». قال الألباني : صحيح .
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər ilə bərabər səfərdə idik. Yağışa tutulduq. Peyğəmbər: “İstəyənlər namazılarını olduqları yerdə qılsınlar” deyə buyurdu714.
أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ قَالَ لِمُؤَذِّنِهِ فِى يَوْمٍ مَطِيرٍ إِذَا قُلْتَ أَشْهَدُأَنَّمُحَمَّدًارَسُولُاللَّهِ.فَلاَ تَقُلْ حَىَّعَلَىالصَّلاَةِ. قُلْ صَلُّوافِىبُيُوتِكُمْ. فَكَأَنَّ النَّاسَ اسْتَنْكَرُوا ذَلِكَ فَقَالَ قَدْ فَعَلَ ذَا مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّى إِنَّ الْجُمُعَةَ عَزْمَةٌ وَإِنِّى كَرِهْتُ أَنْ أُحْرِجَكُمْ فَتَمْشُونَ فِى الطِّينِ وَالْمَطَرِ.
İbn Abbas yağışlı bir gündə müəzzin: Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah –dedikdən sonra: Hayyə Aləs Salət – demə, De: Sallu Fi Buyutikum – Evlərinizdə namaz qılın” dedi. İnsanlar bunu yaxşı qarşılamadılar (etiraz) etdilər. O: “Bunu məndən də xeyirli olan etmişdir” dedi. Şübhəsiz ki, Cümə günü (namaza) icabət etmək vacibdir. Lakin mən sizlərə əziyyət verərək palçıqlı, yağışlı havada gəlməyinizi düşündüm” dedi715.
عَنْ نُعَيْمِ بْنِ النَّحَّامِ قَالَ نُودِيَ بِالصُّبْحِ فِي يَوْمٍ بَارِدٍ وَأَنَا فِي مِرْطِ امْرَأَتِي فَقُلْتُ لَيْتَ الْمُنَادِيَ قَالَ مَنْ قَعَدَ فَلَا حَرَجَ عَلَيْهِ فَنَادَى مُنَادِي النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي آخِرِ أَذَانِهِ وَمَنْ قَعَدَ فَلَا حَرَجَ عَلَيْهِ. تعليق شعيب الأرنؤوط : إسناده ضعيف إسماعيل بن عياش ضعيف في روايته
Nueym İbn Nəhhəm rəvayət edir ki, soyuq bir gündə sübhün azanı verildi. Mən zövcənin Plaşı ilə (soyuqdan qorunmaq üçün) örtünmüşdüm. O, kaş ki, müəzzin azan verərək deyədi: Kim otrusa (evində) onun üzəində heç nə yoxdur. Peyğəmbərin müəzzini azan verdi və: “Kim otursa (evində) onun üzəində heç nə yoxdu. Müəzzin soyuq gündə azanın sonunda bu kəlimələri deyərdi”716.