Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

الذكر عند سماع المؤذن

AZANI EŞİDƏRKƏN EDİLƏN ZİKR
قال أبي سعيد  قال رسول الله : (( إذا سَمِعْتُمُ النَّداءَ فقولوا مثلَ ما يقولُ المؤذنُ )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Səid  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyudu: “Azanı (çağırışı) eşitdiyiniz zaman müəzzinin dediyini təkrar edin”⁷¹⁷.
عن عمر بن الخطاب  قال رسول الله  : (( إذا قال المؤذِّنُ: الله أكبرُ, الله أكبرُ, فقال أحدُكـم: الله أكبرُ الله أكبرُ, ثمَّ قال: أشهدُ أنْ لا إلهَ إلا الله, قال: أشهدُ أنْ لا إلهَ إلا الله, ثمَّ قال: أشهدُ أنَّ محمداً رسولُ الله, قال: أَشهدُ أنَّ محمداً رسولُ الله, ثمَّ قال: حيّ على الصَّلاةِ قال: لا حولَ ولا قُوَّةَ إلا بالله, ثمَّ قالَ: حَيّ على الفلاحِ, قالَ: لا حولَ ولا قُوَّةَ إلا بالله, ثمَّ قالَ: الله أكبرُ, الله أكبرُ, قالَ: الله أكبرُ, الله أكبرُ, ثمَّ قالَ: لا إلهَ إلا الله, قالَ: لا إلهَ إلا الله من قلبِه, دَخَلَ الجنَّةَ ))
Ömər İbn Xəttab  rəvayət edir ki, Allah Elçisi  belə buyurdu: «Müəzzin: «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» - dedikdə, Sizdən hər biriniz «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» desin. Müəzzin: «Əşhədu Əllə İləhə İlləllah» - dedikdə, Siz: «Əşhədu Əllə İləhə İlləllah» - deyin. Müəzzin: «Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah» - dedikdə, Siz: «Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah» - deyin. Müəzzin: «Həyyə Aləs Saləh» - dedikdə, Siz: «Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh» - deyin. Müəzzin: «Həyyə Aləl Fələh» - dedikdə, Siz: «Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh» - deyin. Müəzzin: «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» - dedikdə, Siz: «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» - deyin. Müəzzin: «Lə İləhə İlləllah» - dedikdə, o da qəlbində: «Lə İləhə İlləllah» - deyərsə, Cənnətə girər»⁷¹⁸.
عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِى وَقَّاصٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنَّهُ قَالَ « مَنْ قَالَ حِينَ يَسْمَعُ الْمُؤَذِّنَ )وَأَنَا( أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبًّا وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولاً وَبِالإِسْلاَمِ دِينًا. غُفِرَ لَهُ ذَنْبُهُ )غفر له ما تقدم من ذنبه(». قَالَ ابْنُ رُمْحٍ فِى رِوَايَتِهِ « مَنْ قَالَ حِينَ يَسْمَعُ الْمُؤَذِّنَ وَأَنَا أَشْهَدُ ».
Sa'd İbn Əbu Vəqqas  rəvayət edir ki, Allah Elçisi  buyurdu: (Kim müəzzinin şəhadət gətirməyini eşidib ardıyca: “(Və Ənə) Əşhədu Ən Lə İlahə İlləllahu Vəhdəhu Lə Şərikə Ləhu Və Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Abduhu Və Rasuluhu, Radiytu Billəhi Rabbən, Və Bi Muhəmmədin Rasulən, Və Bil Isləmi Diynən - Mən də şahidlik edirəm ki, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, O təkdir, Onun şəriki yoxdur və şahidlik edirəm ki, Muhəmməd Onun qulu və elçisidir. Allahın Rəbb, Muhəmmədin elçi və İslamın din olduğundan razıyam!» - deyərsə, (keçmiş) günahları bağışlanar”. Müəzzinin şəhadət kəlməsini söylədiyini eşitdikdə⁷¹⁹.
عائشة  أن رسول الله  كان إذا سمع المؤذن يتشهد قال: (( وأنا, أنا )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Aişə  rəvayət edir ki, Allah Elçisi  muəzzinin şəhadətini eşitdikdə buyurdu: “Məndə, Məndə”⁷²⁰.
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ  يَقُولُ إِذَا سَمِعْتُمْ الْمُؤَذِّنَ فَقُولُوا مِثْلَ مَا يَقُولُ ثُمَّ صَلُّوا عَلَيَّ فَإِنَّهُ مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلَاةً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ بِهَا عَشْرًا ثُمَّ سَلُوا اللَّهَ لِي الْوَسِيلَةَ فَإِنَّهَا مَنْزِلَةٌ فِي الْجَنَّةِ لَا تَنْبَغِي إِلَّا لِعَبْدٍ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ وَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَنَا هُوَ فَمَنْ سَأَلَ لِي الْوَسِيلَةَ حَلَّتْ لَهُ الشَّفَاعَةُ.
Abdullah İbn Amr İbn As  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: ”Müəzzinin azan verdiyini eşitdiyiniz zaman siz də onun dediklərini təkrar edin və sonra da mənə salavat gətirin. Kim mənə bir dəfə salavat gətirərsə, Allah ona 10 dəfə salavat (rəhmət) yetirər. Sonra Allahdan mənim üçün Vəsiləni (vasitəçilik haqqını) diləyin. Həqiqətən bu, Cənnətdə yalnız Allahın quluna məxsus olan bir məqamdır. Allahdan istəyirəm ki, o qul mən olum. Kim mənim üçün Vəsiləni diləyərsə, şəfaətimə nail olar»⁷²¹.
جابر  أن رسول الله  قال: (( مَن قالَ حينَ يَسمعُ النداءَ: اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ, حلَّت له شفاعتي يومَ القيامة ))
Cabir İbn Abdullah  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: ”Müəzzinin azan verdiyini eşitdiyiniz zaman (Azandan sonra): “Allahummə Rabbə Həzihid Dəvətit Təmmə, Vəs Səlatil Qaimə, Əti Muhəmmədənil Vəsilətə Vəl Fədilətə, Vəb'ashu MəqaMən Məhmudənilləzi Vəadtəhu - Bu tam dəvətin və qılınacaq namazın Rəbbi olan Allahım! Muhəmmədə vasitəçilik haqqı və fəzilət ver. Onu vəd etdiyin təriflənən məqama çatdır! - desə, Qiyamət günü mənim şəfaətimə nail olar”⁷²².
عن ابن مسعود  مرفوعاً: (( ما من مسلم يقول إذا سمع النداء, فيكبر المؤذن فيكبر ثم يشهد أن لا إله إلا الله وأن محمداً رسول الله, فيشهد على ذلك, ثم يقول: اللهم أعط محمداً الوسيلة والفضيلة واجعل في الأعلين درجته, وفي المصطفين محبته, وفي المقربين ذكره, إلا وجبت له الشفاعة مني يوم القيامة )).
İbn Məsud  Mərfu olaraq rəvayət edir ki: Elə bir müsəlman yoxdur ki, Azanı eşitdiyi zaman Müəzzin Təkbir etdikdən sonra, təkbir gətirə, şəhadəti eşitdikdən sonra, şəhadəti gətirərsə: Allahummə Əti Muhəmmədən Əlvəsilətə Vəl Fadilətə Vəcəal Fil İlliyin Dəracətəhu Və Fil Mustəfinə Məhəbbətəhu Və Fil Muqarribiə Zikrahu – Allahı! Muhəmmədə Vəsiləni və fəzilətini ver və (Onun) dərəcəsini İlliyuna qaldır, Seçilənlər içərisində (insanların) sevgisini ona ver, yaxınlar içərisində onu xatırlananlardan et! - deyərsə, Qiyamət günü ona şəfaətim vacib olar“⁷²³.
قال : قد اشتهر على الألسنة زيادة (الدرجة الرفيعة) في هذا الدعاء, وهي زيادة لا أصل لها في شيء من الأصول المفيدة .
Şeyx əl-Albani  deyir ki: Bəzən: “Dəracətul Rafiatu – kəliməsini işlədirlər. Lakin bu kəlimənin əsli yoxdur”⁷²⁴.