تكحيل العيون
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « الْبَسُوا مِنْ ثِيَابِكُمُ الْبَيَاضَ فَإِنَّهَا مِنْ خَيْرِ ثِيَابِكُمْ وَكَفِّنُوا فِيهَا مَوْتَاكُمْ وَإِنَّ خَيْرَ أَكْحَالِكُمُ الإِثْمِدُ يَجْلُو الْبَصَرَ وَيُنْبِتُ الشَّعْرَ ». قال الألباني : صحيح.
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ağ libas geyinin. Çünki ağ libas geyimlərinizin ən xeyirlisidir. Ölülərinizi də ağ (parça) ilə kəfənləyin. Sürmələrinizin ən xeyirlisi İsmid (sürmə daşıdır). O, gözün nurunu artırır, kiprikləri qüvvətləndirir”1744.
عن أبي هريرة أن النبي صلى الله عليه و سلم قال : من اكتحل فليوتر . من فعل فقد أحسن . ومن لا فلا حرج. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim gözlərinə sürmə çəkərsə tək (sayda) etsin (Bir, üç). Kim belə edərsə gözəl etmişdir. Kim belə (tək sayda) etməzsə (ona) heç bir günah yoxdur”1745.
عن ابن عباس قال كانت للنبي صلى الله عليه و سلم مكحلة يكتحل منها ثلاثا في كل عين قال الشيخ الألباني : ضعيف
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbərin bir sürməliyi vardır. Ondan hər gözünə üç dəfə sürmə çəkərdi”1746.
التداوي بالحناء
XINA İLƏ MÜALİCƏ
عن علي بن عبيد الله عن جدية سلمى ن وكانت تخدم النبي صلى الله عليه و سلم قالت : ما كان يكون برسول الله صلى الله عليه و سلم قرحة ولا نكبة إلا أمرني رسول الله صلى الله عليه و سلم أن أضع عليها الحناء قال الشيخ الألباني : صحيح
Ubeydullah nənəsi Səlmədən rəvayət edir ki, O Peyğəmbər xidmət edirdi. Peyğəmbər bıçaq yarası, daş və tikan yarası baş verərdisə o, yara üzərinə Xına qoymağı əmr edərdi”1747.
التداوي باللدود
LƏDUD (XƏSTƏNİN AĞZININ BİR TƏRƏFİNDƏN AXIDILAN VƏ YA BARMAQLA SÜRTÜLÜB OVUŞTURULAN DƏRMAN) İLƏ MÜALİCƏ
عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ لَدَدْنَا رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- فِى مَرَضِهِ فَأَشَارَ أَنْ لاَ تَلُدُّونِى. فَقُلْنَا كَرَاهِيَةُ الْمَرِيضِ لِلدَّوَاءِ. فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ « لاَ يَبْقَى أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلاَّ لُدَّ غَيْرُ الْعَبَّاسِ فَإِنَّهُ لَمْ يَشْهَدْكُمْ ».
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər xəstləndikdə, Onu Lədud ilə müalicə etdik. O, Lədud sürtməyək deyə, bizə işarə etdi”. Biz xəstənin dərmandan xoşlanmadığı üçün belə etdiyini söylədik (düşündük)”. O ayıldıqda belə buyurdu: “Sizlərdən Lədud sürtülməmiş bir kimsə qalmasın! Yalnız Abbas müstəsnadır. Çünki o sizi görməmişdir!”1748.
التَّلْبِينَةُ مَجَمَّةٌ لِفُؤَادِ الْمَرِيضِ
SIYIQ XƏSTƏNİN QƏLBİNİ RAHAT EDƏR
عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ –صلى الله عليه وسلم- أَنَّهَا كَانَتْ إِذَا مَاتَ الْمَيِّتُ مِنْ أَهْلِهَا فَاجْتَمَعَ لِذَلِكَ النِّسَاءُ ثُمَّ تَفَرَّقْنَ إِلاَّ أَهْلَهَا وَخَاصَّتَهَا – أَمَرَتْ بِبُرْمَةٍ مِنْ تَلْبِينَةٍ فَطُبِخَتْ ثُمَّ صُنِعَ ثَرِيدٌ فَصُبَّتِ التَّلْبِينَةُ عَلَيْهَا ثُمَّ قَالَتْ كُلْنَ مِنْهَا فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ « التَّلْبِينَةُ مَجَمَّةٌ لِفُؤَادِ الْمَرِيضِ تُذْهِبُ بَعْضَ الْحُزْنِ ».
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər ailəsindən kim isə öldükdə, qadınlar yığışardılar. Sonra dağılışaraq gedər və yalnız yaxınları, ailə üzvləri qaldıqda, bir saxsı qabda sıyıq bişirilməsini əmr edər və bişirilərdi. (Əlavə olaraq) Sərid adlanan duru yemək bişirərək sıyığı onun üzərinə tökərdilər. Sonra onlara belə deyərdi: “Ondan yeyin! Mən Peyğəmbərin sıyıq xəstənin qəlbini rahat edər. Onun bəzi kədərini aparar!” dediyin eşitmişəm1749.
عن عائشة قالت : كان رسول الله صلى الله عليه و سلم إذا أخذ أهله الوعك أمر بالحساء فصنع ثم أمرهم فحسوا منه وكان يقول إنه ليرتق فؤاد الحزين ويسرو عن فؤاد السقيم كما تسرو أحداكن الوسخ بالماء عن وجهها قال الشيخ الألباني : ضعيف
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər ailəsindən kimsə qızdırma xəstəliyinə tutulduqda duru xörək (şorba) edilməsini əmr edərdi. Şorba hazır olduqda ondan içməyi əmr edər və deyərdi: “Bu kədərli kimsənin qəlbini gücləndirir, xəstənin qəlbindən ağrını aparır və üzdən kiri su apardığı kimi aparır”1750.
عن عقبة بن عامر الجهني قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم لا تكرهوا مرضاكم على الطعام فإن الله يطعمهم ويسقيهم قال الشيخ الألباني : صحيح
Uqbə İbn Amir əl-Cuhəni rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Xəstələrinizi yemək və içməyə məcbur etməyin. Çünki Allah onları yedirdir və içirdir”1751.
عن ابن عباس أن النبي صلى الله عليه و سلم عاد رجلا . فقال له ( ما تشتهي ؟ ) فقال أشتهي خبز بر . فقال النبي صلى الله عليه و سلم : ( من كان عنده خبر بر فليبعث إلى أخيه ) ثم قال النبي صلى الله عليه و سلم ( إذا اشتهى مريض أحدكم شيئا فليطعمه ) . قال الشيخ الألباني : ضعيف
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər bir gün xəstə birini ziyarət etdi. Ona: “Nəyə iştahan var?” deyə buyurdu. O: “Buğda çörəyinə” dedi. Peyğəmbər: “Kimdə buğda çörəyi varsa qardaşına göndərsin. Birinizin xəstəsi bir şeyi yeməyi çox istədiyi zaman xəstəsinə (ondan) yedirtsin” deyə buyurdu1752.
عَنْ أُمِّ الْمُنْذِرِ بِنْتِ قَيْسٍ الأَنْصَارِيَّةِ قَالَتْ دَخَلَ عَلَىَّ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- وَمَعَهُ عَلِىٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَعَلِىٌّ نَاقِهٌ وَلَنَا دَوَالِى مُعَلَّقَةٌ فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَأْكُلُ مِنْهَا وَقَامَ عَلِىٌّ لِيَأْكُلَ فَطَفِقَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ لِعَلِىٍّ « مَهْ إِنَّكَ نَاقِهٌ ». حَتَّى كَفَّ عَلِىٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ. قَالَتْ وَصَنَعْتُ شَعِيرًا وَسِلْقًا فَجِئْتُ بِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « يَا عَلِىُّ أَصِبْ مِنْ هَذَا فَهُوَ أَنْفَعُ لَكَ ». قال الألباني : حسن .
Ummu Munzir Binti Qeys əl-Ənsari rəvayət edir ki, Peyğəmbər (bir gün) yanıma daxil oldu. Onunla bərabər xəstəlikdən yeni qurtarmış Əli vardır. Bizim asılı xurma salxımımız vardır. Peyğəmbər qalxıb ondan yeməyə başladı. Əli yemək üçün ayağa qalxdı. Peyğəmbər: “Nə badə, sən xəstəlikdən təzə qurtarmısan” deyə buyurdu. Əli yeməkdən əl çəkdi. Mən onlara arpa və şalgam (çuğundur) hazırlayıb gətirdim. Peyğəmbər: “Bundan ye, bu sənin üçün daha faydalıdır” deyə buyurdu1753.
ما ورد في الكي
DAĞLAMAQ BARƏSİNDƏ NƏ GƏLİB
عن عمران بن حصين : أن رسول الله صلى الله عليه و سلم نهى عن الكي قال فابتلينا فاكتوينا فما أفلحنا ولا أنجحنا قال الشيخ الألباني : صحيح
İmran İbn Huseyn rəvayət edir ki, Peyğəmbər dağlamaq ilə müalicə etməyi qadağan edərək buyurdu: “Bizim başımıza bir xəstəlik gəldi. Dağlamaq ilə müalicə etdik nə (bu xəstəlidən) qurtulduq, nə də müalicə olunduq”1754.
عن عقار بن المغيرة بن شعبة عن ابيه قال : قال رسول الله صلى الله عيله وسلم من اكتوى أو استرقى فقد برئ من التوكل قال الشيخ الألباني : صحيح
Muğira İbn Şöbə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim dağlamaq ilə müalicə olunmağa çalışarsa və Amulet daşıyarsa Allaha təvəkkül etməkdən uzaqlaşmışdır”1755.
عن الزهري عن أنس : أن النبي صلى الله عليه و سلم كوى اسعد بن زرارة من الشوكة قال الشيخ الألباني : صحيح
Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər Əsəd İbn Zurarəni bədənində çıxan bəzi qırmızılıqdan dolayı dağlamaqla müalicə etmişdir”1756.
عَنْ جَابِرٍ قَالَ بَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- إِلَى أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ طَبِيبًا فَقَطَعَ مِنْهُ عِرْقًا ثُمَّ كَوَاهُ عَلَيْهِ.
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər Ubey İbn Kəbin yanına bir həkim göndərdi. O, da ondan bir damar kəsdi və dağladı”1757.
جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ رُمِىَ أُبَىٌّ يَوْمَ الأَحْزَابِ عَلَى أَكْحَلِهِ فَكَوَاهُ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم-.
Cabir rəvayət edir ki, Ubey İbn Kəb Əhzab günü qolunda olan qan damarından vuruldu (kəsildi). Peyğəmbər onu dağladı”1758.
عَنْ جَابِرٍ قَالَ رُمِىَ سَعْدُ بْنُ مُعَاذٍ فِى أَكْحَلِهِ – قَالَ – فَحَسَمَهُ النَّبِىُّ –صلى الله عليه وسلم- بِيَدِهِ بِمِشْقَصٍ ثُمَّ وَرِمَتْ فَحَسَمَهُ الثَّانِيَةَ.
Cabir rəvayət edir ki, Sad İbn Muaz qan damarından vuruldu (kəsildi). Peyğəmbər əlində olan uzun dəmir parçası (oxun ucunda olan dəmir parça) ilə onu dağladı. Sonra şişti və onu ikinci dəfə dağladı”1759.
سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِيِّ قَالَ لَمَّا كُسِرَتْ عَلَى رَأْسِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْبَيْضَةُ وَأُدْمِيَ وَجْهُهُ وَكُسِرَتْ رَبَاعِيَتُهُ )فَقَالَ مَا بَقِيَ مِنْ النَّاسِ أَحَدٌ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي) (إني لأعرف يوم أحد من جرح وجه رسول الله صلى الله عليه و سلم. ومن كان يرقيء الكلم من وجه رسول الله صلى الله عليه و سلم ويداويه. ومن يحمل الماء في المجن. وبما دووي به الكلم حتى رقأ( وَكَانَ عَلِيٌّ يَخْتَلِفُ بِالْمَاءِ فِي الْمِجَنِّ وَجَاءَتْ فَاطِمَةُ تَغْسِلُ عَنْ وَجْهِهِ الدَّمَ فَلَمَّا رَأَتْ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلَام الدَّمَ يَزِيدُ عَلَى الْمَاءِ كَثْرَةً عَمَدَتْ إِلَى حَصِيرٍ فَأَحْرَقَتْهَا وَأَلْصَقَتْهَا عَلَى جُرْحِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَرَقَأَ الدَّمُ
Səhl İbn Sad rəvayət edir ki: “(Peyğəmbərin yarasından danışarkən bunları söylədi): “(Bu döyüşdə) onun ön dişi qırılmış, üzü yaralanmış, başında olan miğfəri isə qırılmışdı. (Mən, Peyğəmbərin yarasını kim yuyurdu, onun üzərinə kim su tökürdü və nə ilə müalicə edilirdi? Bunları məndən daha yaxşı bilən bir kimsə bilirəm). Peyğəmbərin qızı Fatimə onun qanını silir, Əli qalxanı ilə daşıdığı suyu tökürdü. Fatimə suyun qanın qarşısını kəsmədiyini gördükdə həsirdən bir az götürərək yandırdı və külünü yaraya basdı. Bundan sonra qan kəsildi»1760.
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ: أَذِنَ رَسُولُ اللَّهِ لأَهْلِ بَيْتٍ مِنْ الأَنْصَارِ أَنْ يَرْقُوا مِنْ الْحُمَةِ وَالأَذُنِ قَالَ أَنَسٌ كُوِيتُ مِنْ ذَاتِ الْجَنْبِ وَرَسُولُ اللَّهِ حَيٌّ وَشَهِدَنِي أَبُو طَلْحَةَ وَأَنَسُ بْنُ النَّضْرِ وَزَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ وَأَبُو طَلْحَةَ كَوَانِي.
Ənəs İbn Malik demişdir: “Peyğəmbər ənsardan olan bir ailəyə (zəhərli heyvan) sancmasını və qulaq ağrısını (müalicə etmək üçün) ruqya oxumağa izn vermişdi. Peyğəmbərin sağlığında plevrit xəstəliyimdən dolayı mənim bədənimə dağ basmışdılar. Əbu Təlhə, Ənəs İbn Nədr və Zeyd İbn Sabit bunun şahidi olmuşlar. Məni dağlayan isə Əbu Təlhə olmuşdur”1761.
الْحَجَّامةَ و اسْتَعَاطَ
HİCAMƏ (QAN ALMAQ) ETMƏK VƏ BURUNA DƏRMAN DAMCILATMAQ
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- احْتَجَمَ وَأَعْطَى الْحَجَّامَ أَجْرَهُ وَاسْتَعَطَ.
Abdullah İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər hicamə (qan aldırmaq) etdirdi, hicamə edənin pulunu verdi və burnuna dərman damcılatdı”1762.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- اسْتَعَطَ. قال الألباني : صحيح.
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər buruna dərman damcılatmışdır”1763.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « إِنْ كَانَ فِى شَىْءٍ مِمَّا تَدَاوَيْتُمْ بِهِ خَيْرٌ فَالْحِجَامَةُ ». قال الألباني : صحيح.
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizin müalicə olunduğunuz şeylər içərisində xeyirli olanı varsa o da qan almaqdır”1764.
عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ أَبِى رَافِعٍ عَنْ جَدَّتِهِ سَلْمَى خَادِمِ رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَتْ مَا كَانَ أَحَدٌ يَشْتَكِى إِلَى رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- وَجَعًا فِى رَأْسِهِ إِلاَّ قَالَ « احْتَجِمْ ». وَلاَ وَجَعًا فِى رِجْلَيْهِ إِلاَّ قَالَ « اخْضِبْهُمَا ». قال الألباني : حسن .
Ubeydullah İbn Əli İbn Əbi Rafi nənəsi Səlmədən rəvayət edir ki, O Peyğəmbər xidmət edərdi. O deyir ki: “Başındakı ağrıdan şikayət edən elə bir kimsə yox idi ki, ona: “Qan aldır” deməsin. Ayaqlarındakı ağrıdan sızlanan elə bir kimsə də yoxdur ki, ona: “Onlara xına qoy” deməsin1765.
عَنْ أَبِى كَبْشَةَ الأَنْمَارِىِّ – قَالَ كَثِيرٌ إِنَّهُ حَدَّثَهُ – أَنَّ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- كَانَ يَحْتَجِمُ عَلَى هَامَتِهِ وَبَيْنَ كَتِفَيْهِ وَهُوَ يَقُولُ « مَنْ أَهْرَاقَ مِنْ هَذِهِ الدِّمَاءِ فَلاَ يَضُرُّهُ أَنْ لاَ يَتَدَاوَى بِشَىْءٍ لِشَىْءٍ ». قال الألباني : صحيح.
Əbu Kəbşə Ənməri rəvayət edir ki, Peyğəmbər başının ortasından və iki çiyni arasından qan aldırır və (alınan qana işarə edərək): “Kim bu qanı çıxararsa artıq başqa bir xəstəlik üçün bir başqa yolla müzlicə olmaması ona zərər verməz”1766.
عبد الله بن بحينة يقول احتجم رسول الله صلى الله عليه و سلم بلحى جمل وهو محرم وسط رأسه قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Buheynə rəvayət edir ki, Peyğəmbər (Vida Həccində) Ləhyi Cəməl adlanan yerdə ehramlı olarkən başının ortasından qan almışdır”1767.
عَنْ جَابِرٍ أَنَّ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- احْتَجَمَ عَلَى وَرِكِهِ مِنْ وَثْءٍ كَانَ بِهِ. قال الألباني : صحيح.
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər omba (budunda) olan ağrıdan dolayı qan aldırmışdır”1768.
عن ابن مسعود قال : حدث رسول الله صلى الله عليه و سلم عن ليلة أسري به أنه لم يمر على ملأ من الملائكة إلا أمروه أن مر أمتك بالحجامة قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Məsud rəvayət edir ki, Peyğəmbər İsra və Merac gecəsindən bəhs edərkən buyurdu: “Mələklərdən hansı bir qrupa rast gəldimsə onlar: “Ümmətindən qan aldır” dedilər1769.
عن ابن عباس قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : نعم العبد الحجام . يذهب بالدم ويخف الصلب ويجلو البصر. قال الشيخ الألباني : ضعيف
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qan alan qul (Allahın) ən gözəl quludur. (Çirkli) qanı gedər, beli (qaməti) yüngülləşər və görməsi yaxşılaşır”1770.
نْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « مَنِ احْتَجَمَ لِسَبْعَ عَشْرَةَ وَتِسْعَ عَشْرَةَ وَإِحْدَى وَعِشْرِينَ كَانَ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ ». قال الألباني :حسن .
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim (Hicri təqvimi ilə hər ayın) 17, 19, 21 günlərində qan aldırarsa (bu qan alması) hər bir xəstəliyə şəfa olar”1771.
عن أنس قال : كان رسول الله صلى الله عليه و سلم يحتجم في الأخدعين والكاهل وكان يحتجم لسبع عشرة وتسع عشرة وإحدى وعشرين. قال الشيخ الألباني : صحيح
Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər başının arxasında olan iki (damarından) və iki çiyni arasından qan aldırmışdı. Qan aldırmağı isə (hər ayın) 17, 19, 21-ci günləri etmişdir”1772.
كَيِّسَةُ بِنْتُ أَبِى بَكْرَةَ – أَنَّ أَبَاهَا كَانَ يَنْهَى أَهْلَهُ عَنِ الْحِجَامَةِ يَوْمَ الثُّلاَثَاءِ وَيَزْعُمُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- أَنَّ يَوْمَ الثُّلاَثَاءِ يَوْمُ الدَّمِ وَفِيهِ سَاعَةٌ لاَ يَرْقَأُ. قال الألباني : ضعيف .
Kəsiyyə Binti Əbu Bəkr atasından rəvayət edir ki, ailə əhlinə ikinci günü qan aldırmağı qadağan edər və Peyğəmbərin: İkinci günü qanın (artma) günüdür. O, gündə elə bir saat vardır ki, (o saatda axıdılan qan bir daha) dayanmaz” dediyini söylədi1773.
عَنْ عَاصِمِ بْنِ عُمَرَ بْنِ قَتَادَةَ قَالَ جَاءَنَا جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ فِى أَهْلِنَا وَرَجُلٌ يَشْتَكِى خُرَاجًا بِهِ أَوْ جِرَاحًا فَقَالَ مَا تَشْتَكِى قَالَ خُرَاجٌ بِى قَدْ شَقَّ عَلَىَّ. فَقَالَ يَا غُلاَمُ ائْتِنِى بِحَجَّامٍ. فَقَالَ لَهُ مَا تَصْنَعُ بِالْحَجَّامِ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ قَالَ أُرِيدُ أَنْ أُعَلِّقَ فِيهِ مِحْجَمًا. قَالَ وَاللَّهِ إِنَّ الذُّبَابَ لَيُصِيبُنِى أَوْ يُصِيبُنِى الثَّوْبُ فَيُؤْذِينِى وَيَشُقُّ عَلَىَّ. فَلَمَّا رَأَى تَبَرُّمَهُ مِنْ ذَلِكَ قَالَ إِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ « إِنْ كَانَ فِى شَىْءٍ مِنْ أَدْوِيَتِكُمْ خَيْرٌ فَفِى شَرْطَةِ مَحْجَمٍ أَوْ شَرْبَةٍ مِنْ عَسَلٍ أَوْ لَذْعَةٍ بِنَارٍ ». قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « وَمَا أُحِبُّ أَنْ أَكْتَوِىَ ». قَالَ فَجَاءَ بِحَجَّامٍ فَشَرَطَهُ فَذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ.
Asim İbn Ömər İbn Qatədə belə rəvayət edir: “Biz ailəmizlə ikən yanımıza Cabir İbn Abdullah gəldi. Bir kişi əlindəki çiban və yaxud yaradan şikayət edirdi. Cabir: “Nədən şikayət edirsən?” deyə soruşdu. Kişi: “Əlimdəki çiban mənə çox əziyyət verir!” deyə cavab verdi. O: “Ey oğlan, mənə bir hicamə edən çağır”. Kişi: “Ey Abdullah, hicamə edəni nə edəcəksən?” deyə söylədi. O: “Oraya bir hicamə süşəsi qoyacağam!” deyə cavab verdi. Kişi: “Allaha and olsun ki, mənim üzərimə milçəklər qonur və ya paltarıma ilişərək mənə əziyyət edir. Bu mənə ağır gəlir”. Cabir kişinin bundan diksindiyini gördükdə dedi: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm: “Əgər sizin dərmanlarınızın hansındasa bir xeyir varsa, bu neştər (cərrah bıçağının) vuruşunda (hicaməsində) ya bal şərbətində və ya odla dağlamadadır”. Sonra Peyğəmbər belə buyurdu: “Mən dağ çəkməyi sevmirəm”. Sonra Cabir bir hicamə edən gətirərək onu neştərlə kəsdi və kişidən, çəkdiyi ağrılar itdi”1774.
عَنْ جَابِرٍ أَنَّ أُمَّ سَلَمَةَ اسْتَأْذَنَتْ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- فِى الْحِجَامَةِ فَأَمَرَ النَّبِىُّ –صلى الله عليه وسلم- أَبَا طَيْبَةَ أَنْ يَحْجُمَهَا. قَالَ حَسِبْتُ أَنَّهُ قَالَ كَانَ أَخَاهَا مِنَ الرَّضَاعَةِ أَوْ غُلاَمًا لَمْ يَحْتَلِمْ.
Cabir rəvayət edir ki, Ummu Sələmə Peyğəmbərdən hicamə etmək üçün izin istədi. Peyğəmbər Əbu Taybəyə onu hicamə etməsini əmr etdi”. Mən onun belə dediyini hesab edirəm: “O onun (Ummu Sələmənin) süd qardaşı və ya həddi-büluğa çatmamış uşaq idi”1775.
جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ عَادَ الْمُقَنَّعَ ثُمَّ قَالَ لاَ أَبْرَحُ حَتَّى تَحْتَجِمَ فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ «إِنَّ فِيهِ شِفَاءً».
Cabir İbn Abdullah xəstə olan Mucanəni ziyarət etdi və dedi: “Sən qan aldırmadıqca mən buradan getmərəm. Çünki mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm: “Bunda şəfa vardır”1776.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ يَا نَافِعُ قَدْ تَبَيَّغَ بِىَ الدَّمُ فَالْتَمِسْ لِى حَجَّامًا وَاجْعَلْهُ رَفِيقًا إِنِ اسْتَطَعْتَ وَلاَ تَجْعَلْهُ شَيْخًا كَبِيرًا وَلاَ صَبِيًّا صَغِيرًا فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ «الْحِجَامَةُ عَلَى الرِّيقِ أَمْثَلُ وَفِيهِ شِفَاءٌ وَبَرَكَةٌ وَتَزِيدُ فِى الْعَقْلِ وَفِى الْحِفْظِ فَاحْتَجِمُوا عَلَى بَرَكَةِ اللَّهِ يَوْمَ الْخَمِيسِ وَاجْتَنِبُوا الْحِجَامَةَ يَوْمَ الأَرْبِعَاءِ وَالْجُمُعَةِ وَالسَّبْتِ وَيَوْمَ الأَحَدِ تَحَرِّيًا وَاحْتَجِمُوا يَوْمَ الاِثْنَيْنِ وَالثُّلاَثَاءِ فَإِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِى عَافَى اللَّهُ فِيهِ أَيُّوبَ مِنَ الْبَلاَءِ وَضَرَبَهُ بِالْبَلاَءِ يَوْمَ الأَرْبِعَاءِ فَإِنَّهُ لاَ يَبْدُو جُذَامٌ وَلاَ بَرَصٌ إِلاَّ يَوْمَ الأَرْبِعَاءِ أَوْ لَيْلَةَ الأَرْبِعَاءِ». قال الألباني :حسن .
İbn Ömər demişdir: “Ey Nafi, qanım qaynayır, mənim üçün qan alan tap və imkan varsa, onu mənim üçün yoldaş seç. Onu nə yaşlı qoca, nə də balaca uşaq arasından seçmə, çünki mən Allah Elçisinin (salləllahu aleyhi və səlləm) belə dediyini eşitdim: “Acqarına qan aldırmaq çox faydalıdır, onda şəfa və bərəkət vardır. Ağlı və hafizəni gücləndirir. Allahın bərəkəti üzrə Cümə axşamı qan aldırın, çərşənbə, Cümə, şənbə və bazar günləri qan aldırmaqdan çəkinin. Bazar ertəsi və çərşənbə axşamı qan aldırın, çünki həmin gün Allah Əyyubu xəstəlikdən sağaltmış, çərşənbə günü isə ona bəla vermişdir. Çünki, cüzam və albinos xəstəlikləri çərşənbə günü və ya onun gecəsi gəlir”1777.
ما تسمن
NƏ KÖKƏLDIR
عَائِشَةَ رضى الله عنها قَالَتْ أَرَادَتْ أُمِّى أَنْ تُسَمِّنِّى لِدُخُولِى عَلَى رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- فَلَمْ أَقْبَلْ عَلَيْهَا بِشَىْءٍ مِمَّا تُرِيدُ حَتَّى أَطْعَمَتْنِى الْقِثَّاءَ بِالرُّطَبِ فَسَمِنْتُ عَلَيْهِ كَأَحْسَنِ السِّمَنِ. قال الألباني : صحيح.
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər ilə ailə qurmaq üçün anam mənim bir neçə kilo artırmağımı istəyirdi. (Çalışmalara rəğmən onun istədiyi kilonu) almadım. Nəhayət mənə yaş xurma və xiyar yedizdirdi. Ən gözəl şəkildə kökəldim”1778.
التداوي بالحرام
HARAM İLƏ MÜALİCƏ
طَارِقَ بْنَ سُوَيْدٍ أَوْ سُوَيْدَ بْنَ طَارِقٍ سَأَلَ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- عَنِ الْخَمْرِ فَنَهَاهُ ثُمَّ سَأَلَهُ فَنَهَاهُ فَقَالَ لَهُ يَا نَبِىَّ اللَّهِ إِنَّهَا دَوَاءٌ. قَالَ النَّبِىُّ –صلى الله عليه وسلم- « لاَ وَلَكِنَّهَا دَاءٌ ». قال الألباني : صحيح.
Tariq İbn Suveyd (və ya: Suveyd İbn Tariq) rəvayət edir ki, Peyğəmbərdən (müalicə) üçün içki barəsində soruşdum. O, mənə qadağan etdi. Mən yenə də soruşdum, o qadağan etdi. Mən: “Yə Rəsulullah! Həqiqətən onda şəfa vardır” dedim. O: “Xeyr, (o, şəfa deyil) xəstəlikdir” deyə buyurdu1779.
عَنْ أُمِّ الدَّرْدَاءِ عَنْ أَبِى الدَّرْدَاءِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « إِنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ الدَّاءَ وَالدَّوَاءَ وَجَعَلَ لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءً فَتَدَاوَوْا وَلاَ تَدَاوَوْا بِحَرَامٍ ». قال الألباني : ضعيف .
Əbu Dərda rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Həqiqətən Allah xəstəlik və şəfasını da nazil etmişdir (yaratmışdır). Hər xəstəlik üçün də bir dərman yaratdı. Bunlarla müalicə olunun, lakin haramla müalicə olunmayın”1780.
عن أبي هريرة قال : نهى رسول الله صلى الله عليه و سلم الدواء الخبيث: يعني السم قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər pisliklərlə müalicə olunmağı qadağan etdi, yəni: Zəhər”1781.
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- عَنِ النُّشْرَةِ فَقَالَ « هُوَ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ ». قال الألباني : صحيح.
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbərdən Nuşrə (adlanan müalicə üsulu) ilə müalicə olunmaqdan soruşuldu. O: “Şeytan işidir” deyə buyurdu1782.
اغلاق الأبواب,. تخمير الإناء واطفائ المصباح
QAPILARI KİLİDLƏMƏK, LAMPANI SÖNDÜRMƏK, QAB-QACAĞIN AĞZIN BAĞLAMAQ
عن جابر بن عبد الله رضي الله عنهما أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال : أغلقوا الأبواب وأوكئوا السقاء وأكفئوا الإناء وخمروا الإناء وأطفئوا المصباح فإن الشيطان لا يفتح غلقا ولا يحل وكاء ولا يكشف إناء وان الفويسقة تضرم على الناس بيتهم. قال الشيخ الألباني : صحيح
Cabir İbn Abdullah rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qapıları kilidləyin, su tuluqlarının ağzını bağlayın, qabların ağzını bağlayın, qab-qacağın üstünü örtün və çıraqları söndürün. Çünki şeytan kilidli qapını, bağlı tuluğu və ağzı bağlı qabını aça bilməz. Həm də, siçan insanların evlərini yandıra bilər”1783.
عن ابن عباس رضي الله عنهما قال : جاءت فأرة فأخذت تجر الفتيلة فذهبت الجارية تزجرها فقال النبي صلى الله عليه وسلم دعيها فجاءت بها فألقتها على الخمرة التي كان قاعدا عليها فاحترق منها مثل موضع درهم فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ( إذا نمتم فأطفئوا سرجكم فإن الشيطان يدل مثل هذه فتحرقكم ) قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas rəvayət edir ki, bir siçan gəlib çırağın fitilini dartmağa başladı. Xidmətçi kəniz onu qovmaq istədikdə Peyğəmbər dedi: “Burax onu”. Sonra siçan lampa fitilini gətirib Peyğəmbərin oturduğu döşəkçənin üstünə atdı. Döşəkçədə bir dirhəm boyda yer yandı. Peyğəmbər: “Yatmaq istədikdə çıraqlarınızı söndürün. Çünki şeytan bu cür siçanı belə bir iş görməyə yönəldir və o, sizi yandırır”1784.
عن جابر بن عبد الله رضي الله عنهما قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ( إياكم والسمر بعد هدوء الليل فإن أحدكم لا يدري ما يبث الله من خلقه ، غلقوا الأبواب وأوكئوا السقاء وأكفئوا الإناء وأطفئوا المصابيح ) قال الشيخ الألباني : حسن
Cabir İbn Abdullah rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Gecə sakitləşdikdən sonra səfərə çıxmaqdan vaz keçin. Çünki Allah yaratdıqlarından nəyi ətrafa yayacağını sizlərdən heç biriniz bilə bilməz. Qapıları kilidləyin, su tuluqlarının ağzını bağlayın, qab-qacağın üstünü örtün və çıraqları söndürün”1785.
عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ رِوَايَةً وَقَالَ مَرَّةً يَبْلُغُ بِهِ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- « لاَ تَتْرُكُوا النَّارَ فِى بُيُوتِكُمْ حِينَ تَنَامُونَ ». قال الألباني: صحيح.
Səlim atasından rəvayət edir ki, Peyğəmbər yanından ötdüyüm zaman buyurdu: “Yatarkən evlərinizdə atəşi yanar halda qoymayın”1786.
كفوا صبيان في ظلمة الليل
GECƏNİN ZÜLMƏTİNDƏ UŞAQLARI BAYIRA BURAXMAMAQ
عن جابر رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال : كفوا صبيانكم حتى تذهب فحمة – أو فورة – العشاء ساعة تهب الشياطين. قال الشيخ الألباني : صحيح
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Gecənin zülməti, yaxud şiddəti keçincəyə qədər uşaqlarınızı (evdən bayıra) buraxmayın. Bu elə bir vaxtdır ki, (bu vaxt) şeytanlar (hər tərəfə) yayılırlar”1787.
عَنْ جَابِرٍ عَنِ النَّبِىِّ قَالَ: «إِذَا اسْتَجْنَحَ اللَّيْلُ – أَوْ كَانَ جُنْحُ اللَّيْلِ – فَكُفُّوا صِبْيَانَكُمْ، فَإِنَّ الشَّيَاطِينَ تَنْتَشِرُ حِينَئِذٍ، فَإِذَا ذَهَبَ سَاعَةٌ مِنَ الْعِشَاءِ فَحُلُّوهُمْ وَأَغْلِقْ بَابَكَ، وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ، وَأَطْفِئْ مِصْبَاحَكَ، وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ، وَأَوْكِ سِقَاءَكَ، وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ، وَخَمِّرْ إِنَاءَكَ، وَاذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ، وَلَوْ تَعْرُضُ عَلَيْهِ شَيْئًا».
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qaş qaraldığı zaman uşaqlarınızı (bayıra) buraxmayın. (Çünki bu vaxt) şeytanlar (hər tərəfə) yayılırlar. Gecədən bir müddət keçdikdən sonra isə onları buraxa bilərsiniz. (Gecələr) “Bismillah” deyərək (evinin) qapısını bağla! “Bismillah” deyərək lampanı söndür! “Bismillah” deyərək su tuluqlarının ağzını bağla!” “Bismillah” deyərək hər nə ilə olursa, olsun qab-qacağın ağzını ört!”1788
Dostları ilə paylaş: |