289 Suffə - Peyğəmbərin məscidində evsizlər üçün ayrılmış bir yerdir.
290 Muslim 251/803, 1909.
291 Buxari 6044, 6407, Muslim «Allah yad edilən evlə Allah yad edilməyən evin misalı diri ilə ölünün misalına bənzəyir» 1/539.
292 İbn Macə 3792, 3924; Əhməd 10989, 11267, əl-Albani “Səhih”.
293 İbn Əbi Dunyə «Şukur» 39, Əbu Yəla «Tabaqat Hənəbilə» 1/194, İbn Mubarək «Zühd» 942, Beyhəqi «Şuabul İman» 114, 4428, Əbu Usamə Səlim İbn İyad əl-Hiləli “Səhih”.
307 Muslim 4/2075, 2702, 7033, Əbu Davud 1515, 1517, İbnul Əsir deyir: “Qəlbim tutulur», yəni örtülür, bürünür. Burada səhv qəsd edilir. Çünki Peyğəmbər çoxlu zikr və ibadət edər, (Allaha) davamiyyətli şəkildə itaət edərdi. Hərdən nəyi isə unudur yaxud səhv edirdisə, bunu özü üçün günah sayıb Allahdan bağışlanma diləyirdi». «Camiul Usul» 4/386.
308 Əbu Davud 1514, 1516, Tirmizi 3559, əl-Albani “Zəif”.
309 İbn Məcə 3819, Əbu Davud 1518. 1920, əl-Albani “Zəif”.
310 İbn Məcə 3820, əl-Albani “Zəif”.
311 Tirmizi 3535, 3536, əl-Albani “Həsən”.
312 Tirmizi 3571, əl-Albani “Zəif”.
313 Buxari, Müslim 7136.
314 Buxari 5949, 6308, Müslim 7131, 7136, 2744, 2747, Tirmizi 2498, İbn Hibban 618,
318 İbn Məcə 1851, 4250, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 3008.
319 Müslim 2749, 7141, Tirmizi 3539.
320 Tirmizi 3537, İbn Məcə 4253, İbn Hibban 628, Əhməd 6160, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6132, “Səhih Tərğib” 314.
321 Bu kəlmələr heç də onu açıqlamır ki, insan istədiyini edə bilər. Xeyr! Bu kəlmələr bizə onu açıqlayır ki, insan günah etdikdən sonra dərhal tövbə edərsə Allah onu bağışlayar.
329 Hədisdə “Bu tərəf” deyildikdə onun getdiyi kənd, əməlisaleh insanların yaşadığı yer. “O tərəf” deyildikdə isə yaşadığı və günah işlətdiyi yer nəzərdə tutulur.
330 Burada onun əməlisaleh insanların yaşadığı kənddən və günah işlətdiyi diyarından hansı birinə daha yaxın olduğunu ölçmək qəsd edilir.
331 Buxari 60, 3211, 3283, 3470.
332 İbn Məcə 4244, Tirmizi 3334, İbn Hibban 930, 2787, əl-Albani “Səhih Tərğib” 1620, 3141.
502 Burada Peyğəmbərin cümləyə kəlmə deməsi qeyri-adi bir şey deyildir. Belə ki, ərəbcə bir və ya bundan da artıq cümlələrə “kəlmə” və ya “söz” demək olar. Uca Allah buyurur: “Nəhayət, onlardan birinə ölüm gəldiyi zaman deyər: “Ey Rəbbim! Məni geri qaytar. Bəlkə, tərk etdiyim yaxşı əməlləri indi edəm”. Xeyr! Onun bu dedikləri ancaq boş bir sözdür” (əl-Muminun 99-100).
503 Buxari 4205, Muslim 2704, 6120, 7037, Əbu Davud 1526, 1528, 1529, 1530, Tirmizi 3374, 3461, 3581, Əhməd 14932.
504 Tirmizi 3582,əl-Albani “Səhih”.
505 Tirmizi 3601, əl-Albani “Məkhulun Sözündən Başqa “Səhih”.
506 Əhməd 7953, 7966, 8166, əl-Albani «Səhih Tərğib» 1580.
542 Xəzirə – yemək növüdür. Bu yeməyi hazırlamaq üçün xırda-xırda doğranmış ət suda qaynadılmalı və qaynadıldıqdan sonra üstünə un vurulmalıdır.
543 Buxari 425, 1186, 5401, Müslim 158, 1528.
544 Peyğəmbərin : “...onun halı, sənin onu öldürməmişdən qabaqkı halın kimi olcaq” sözü o deməkdir ki, zahirən müsəlman olduqdan sonra onun qəsdinə durmaq qadağan olacaq, özü də şəriətə uyğun şəkildə mühakimə olunacaq. “Sənin halın onun bu sözü deməmişdən əvvəlki halı kimi olacaq” sözü isə o deməkdir ki, əgər sən onu öldürsən, onun varislərinin səndən qisas və ya qanbahası almağa haqqı olacaq. “Fəthul Bari” 19/301.
545 Buxari 4019, 3794, 6472, 6865, Müslim 95/155, 284, Əbu Davud 2644, 2646, İbn Hibban 164.
546 Buxari 1356, İbn Hibban 4884.
547 Müslim 96/158, 97/160, 287, 289.
548 Buxari 4269, 4021, 6478, 6872, Müslim 96/159, 287, 288, 289, İbn Hibban 4751, Əhməd 21793.
549 Buxari 1360, 3884, 4772, Müslim 141, Nəsəi 2035, Həkim 3291, İbn Hibban 982, Əhməd 23674, 23724.
550 Müslim 144.
551 Buxari 1335, 1399, 6924, Müslim 20/32, 133, Nəsəi 3092, 3973, Əhməd 117, 335.
552 Müslim 2723, 7083, “Muxtəsər Müslim” 1894, Əbu Davud 5071, 5073, Tirmizi 3390, Nəsəi 9851.
553 Əbu Davud 5068, 5070, Tirmizi 3391, İbn Məcə 3868, əl-Albani “Səhihdə” 262.
554 Buxari 5947, 6306, Muxtəsər Buxari 2420, Əbu Davud 5070, 5072, İbn Məcə 3872, Tirmizi 3393, 3721, Nəsəi 5522.
555 Nəsəi 10405, əl-Albani “Səhih Tərğib” 661.
556 Buxari “Ədəbul Mufrad” 1204, Tirmizi 3392, 3529, Əbu Davud 5067, Əhməd 51, 63, 7961, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 21.
557 İbn Macə 3135, 3871, Əbu Davud 5074, 5076, Nəsəi 10401, Əhməd 4785, İbn Hibban 961, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 23.
558 Əbu Davud 5075, 5077, əl-Albani “Zəif”.
559 Əbu Davud 5069, 5071, Buxari “Ədəbul Mufrad” 1201, əl-Albani “Zəif”.
560 Əbu Davud 5078, 5080, Tirmizi 3501, Nəsəi «Əməlul Yəumi Vəl Leylə» 9, İbn Sunni 70, əl-Albani “Zəif”.
561 Tirmizi 3388, Əbu Davud 5088, 5090, İbn Məcə 3869, əl-Albani “Səhih”.
604 İbn Məcə 925, Əhməd 26521, 26564, 26644, 26602, 26731, İbn Hibban 82, əl-Albani “Səhih”.
605 Əbu Davud 5087, 5089, əl-Albani “Zəif”.
606 İbn Sunni “Aməlul Yəum Vəl Leyl” 59, əl-Albani “Zəif və Movdu Hədislər Silsiləsi” 4059.
607 Müxtəsər Muslim 1453, Müslim 2709, 7055, Əbu Davud 3898, 3900, 3899, 3901, İbn Məcə 3518, 3519, Nəsəi 10423, 10425, İbn Hibban 118, 1020, 1022, əl-Albani “Səhih Cəmi” 1324, 6427,
608 Muxtəsər Buxari 2425, 5965, 6324, Nəsəi 10583, Əhməd 23271, 23459, 23319, Tirmizi 3417, Əbu Davud 5049, əl-Albani “Səhihdə” 2754.
609 Buxari 5961, Muslim 2714, 7068, İbn Məcə 3874, Əbu Davud 5050, 5052, Tirmizi 3401, əl-Albani “Səhih”.
627 Buxari 3786, 4008, 4753, 5009, 5040, Müslim 1914, Əbu Davud 1399, Tirmizi 2881, Nəsəi 8003, 8018, Əhməd 17137, İbn Məcə 1368, Əhməd 17137, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 27,
628 Tirmizi 3403, Əbu Davud 5055, 5057, Nəsəi 10636, Əhməd 23858, əl-Albani “Səhih”.
695 Muxtəsər Buxari 92, 6316, Muxtsər Muslim 379, Müslim 763, 1/526, 529, 530, 1824, İbn Hibban 2636. İbn Həcər «Fəthul Bari» 11/118 əsərində gətirmiş və İbn Əbu Asimin «Dua» əsərində olduğunu qeyd etmişdir. O: «Müxtəlif rəvayətlərlə iyirmi beş xislət varid olmuşdur».
696 Əbu Davud 466, 485, əl-Albani «Səhihul Cami» 4591.
697 İbn Məcə 632, 771, 772, Əbu Davud 465, İbn Sunni 88, əl-Albani «Səhihul Cami» 1/528, “Təməul Minnə” 290, “Təraciul Uləma” 510.
698 əl-Albani “Fadlu Saləti Alən Nəbi” 72.
699 Əbu Davud 465, Ibn Hibban 2048, 2049, əl-Albani “Səhih”.