738 Buxari 598, 624, 627, Müslim 838, 1977, Əbu Davud 1283, 1285, İbn Məcə 1162, Tirmizi 185, Nəsəi 681, İbn Hibban 1560, 1561, Əhməd 16790, 16836, 20544, 20563, əl-Albani “Səməra Mustətab” 214.
739 Əbu Davud 528, əl-Albani “Təməmul Minnə” 149, “Mişkət” 1/212, “Zəif”.
740 Buxari 687, 719, Nəsəi 814, 845, İbn Hibban 2173.
741 Əbu Davud 666, əl-Albani “Səhih Tərğib” 495.
742 Müslim 2203, 5868, əl-Albani “Sifətus Salət” 128.
743 Buxari 757, 760, 793, 5897, 6251, 6290, 6667, Müslim 397, 911, Əbu Davud 856, Tirmizi 303, Nəsəi 884, 1053, 1313, İbn Hibban 1890, Əhməd 9633, 9635.
744 Əbu Davud 857, əl-Albani “Səhih”.
745 Əbu Davud 61, 618, İbn Məcə 275, 276, Tirmizi 3, 238, Əhməd 1006, əl-Albani “Həsən Səhih”.
746 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 186.
747 Buxari 711, 744, Müslim 598, 1382, Əbu Davud 781, İbn Məcə 805, Nəsəi 60, 895.
748 Əbu Davud 764, İbn Məcə 807, İbn Hibban 1780, 2601 – Bu Kitablarda əl-Albani Hədisin “Zəif” olduğunu söyləyir. Lakin: əl-Albani “Səhih Kəlimə” 62, 80, Hədisin “Səhih” olduğunu deyir.
749 Müslim 399, 918, Əbu Davud 776, İbn Məcə 804, 806, Tirmizi 243, Nəsəi 889, 900, Əhməd 11657, 11675, əl-Albani “Səhih”.
750 Əbu Davud 775, Tirmizi 242, 243, İbn Məcə 804, Nəsəi 900, əl-Albani “Sifətus Salət Nəbiy” 93.
765 Əbu Davud 764, İbn Məcə 807, İbn Hibban 1780, 2601 – Bu Kitablarda əl-Albani Hədisin “Zəif” olduğunu söyləyir. Lakin: əl-Albani “Səhih Kəlimə” 62, 80, Hədisin “Səhih” olduğunu deyir.
766 Əhməd 22233, İbn Hibban 1780, əl-Albani “İrva” 2/54.
767 Əbu Davud 775, Tirmizi 242, 243, İbn Məcə 804, Nəsəi 900, Əhməd 11473, 11491, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 93.
804 Buxari 880, 891, 1068, Müslim 2068, İbn Məcə 821, Tirmizi 520, İbn Hibban 1821, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 111.
805 Peyğəmbər Zöhrün son iki rukətində qiraəti ilk iki rükətdə oxuduğunun yarısı (Yəni, 30 ayənin yarısı) qədər 15 ayə oxuyardı. Bəzən son iki rükətdə sadəcə Fatihə surəsini oxuyardı. Oxuduğu ayələri bəzən cəmaata eşitdirərdi. Bəzən də: (əl-Alə Surəsini), (əl-Ğaşiyə Surəsini) və s. surələr oxuyardı. əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
806 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 111.
807 Müslim 454, 1048, Nəsəi 973, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
808 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
809 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
810 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 112, 113.
811 Peyğəmbər birinci rukəti uzadar, ikinci rukəti qısa tutardı. Son iki rukətdə yalnız Fatihə surəsini oxuyardı. Bəzən oxuduğu surələri cəmaata eşitdirərdi. əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
822 Bir dəfə səfərdə ilk rukətdə Tin Surəsini oxudu. “Sifətus Salət”.
823 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 117.
824 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 117.
825 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 117.
826 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 117.
827 Gecə Namazı - Peyğəmbər gecə namazlarında evində qiraət etdiyi zaman otaqda olanlar onun səsini eşidə bilərdilər. Bəzən səsini daha yüksəldər hətta çöldə olanlar da eşidə bilərdilər. Bir gün Peyğəmbər evindən çölə çıxır. Əbu Bəkrin səssiz namaz qıldığını görür, Ömərin evindən ötdükdə onun yüksək səslə namaz qıldığını görür. İkisi də Peyğəmbərin yanında olduqları zaman Peyğəmbər: “Ey Əbu Bəkr! Sənin (evindən) ötəndə səssiz namaz qıldığını gördüm”. Əbu Bəkr: “Mən özüm səsimi eşidirdim” dedi. Ömərə: “Sənin (evindən) ötdükdə səsinin yüksəltdiyini eşitdim” dedi. Ömərdə eyni sözləri söylədi və: Mürgünün qarşısını alır və şeytanı qovurdum” dedi. Peyğəmbər: “Ey Əbu Bəkr, sən səsini bir az qaldır, Sən isə Ey Ömər, səsini bir az alçalt” deyə buyurdu. Fayda: Gündüz nafilələrə (sünnətlərə) gəldikdə isə orada Quranı gizli və ya aşkar oxuması barəsində səhih bir rəvayət yoxdur. Lakin gizli oxuması hakimdir. Peyğəmbər gündüz ikən səsli oxuyan Abdullah İbn Huzafəni gördü və ona: Allah eşidir, bizə eşitdirməyə çalışma» dediyi rəvayət isə səhih deyildir. Peyğəmbər buyurdu: «Hər bir abidin bir (Səy, cəhd, istək, həvəs) şövqü vardır. Hər bir şövqün də zəifliyi (acizlik) vardır ki, onu ya Sünnətə, ya da bidətə aparar. Hər kimin zəifliyi onu Sünnəyə apararsa o, hidayət tapır. Hər kimin də acizliyi başqa şeyə apararsa həlak olar». Əhməd, İbn Hibban. Peyğəmbər çox nadir halda bütün gecəni namazala keçirərdi. Abdullah İbn Xəbbab İbn əl-Ərət deyir ki, Rəsulullahlə birlikdə Bədr döyüşündə olmuşdu. Həmən gecəni Peyğəmbər bütünlüklə namaza həsr etdi. Belə ki, gecə namazı ilə sübh namazını birləşdirmişdi. Namzı bitirdikdə İbn Xəbbab ona deyir: «Ya Rəsulullah! Atam-anam sənə fəda. Sən bütün gecəni namaz qıldın. Men belə etdiyini heç görməmişdim». Peyğəmbər: «Bəli, bu qorxu namazıdır. Mən Qüdrət və Cəlal sahibi olan Rəbbimə üç istəklə müraciət etdim. O mənə ikisini verdi, birinə isə razı olmadı. Rəbbimdən istədim ki, bizi də bizdən əvvəlki ümmətlər kimi həlak etməsin. Buna razı oldu. (Başqa rəvayətdə: Qıtlıqla ümmətimi həlak etməsin). Rəbbimdən düşmənlərimizə bizim üzərimizdə zəfər çalmağa imkan verməməyi istədim. Buna da razı oldu. Rəbbimdən bizi ayrı-ayrı dəstələrə parçalamamağı və aramızda təfriqə (ayrılıq) salmamağı istədim. Buna razı olmadı». Nəsai, Əhməd, Təbərani 1/187/2, Tirmizi. Şeyx əl-Albani deyir ki: «Bu və digər hədislərə görə bütün gecəni davamlı olaraq və ya çox hissəsini namaz qılaraq keçirmək sünnəyə ziddir və məkruhdur. Şeyx əl-Albani deyir ki: «Əbu Hənifə ilə bağlı olan: 40 il İşa namazının dəstəmazı ilə Sübh namazını qılmışdır» rəvayəti səni aldatmasın. Çünki bu rəvayətin əsli yoxdur. Allamə Firuzabadi «ər-Raddu Aləl Mutəriz» 1/44. Məzhəbçilərin uydurduğu bir şeydir. əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
829 Müslim 772, 1850, Nəsəi 1664, Əhməd 23367, 23415.
830 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
831 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
832 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 117-121.
833 Vitr Namazı - Bir dəfə üçüncü rukətdə “ən-Nisa” surəsindən 100 ayə oxudu. Vitrdən sonrakı iki rukətdə “əz-Zilzal Surəsi” və “əl-Kafirun Surəsi” surələrini oxuyardı. Vitr namazından sonra iki rukət namazın olması barəsində səhih hədisi İmam Müslim rəvayət etmişdir. əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
834 Əbu Davud 1280, 1423, Nəsəi 1699, 1700, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 122, “Səhih Məvərid” 560,
835 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
836 Əbu Davud 1281, 1425, 1427, Tirmizi 464, Nəsəi 1745, Əhməd 1718, 1723. əl-Albani “Qiyamu Ramadan” 31, “Sifətu Salatu Nəbiy” 180, «İrvaul Ğəlil» 2/172.
839 Əbu Davud 1282, 1429, İbn Məcə 1179, 3841, Tirmizi 3566, Nəsəi 1100, 1747, Əhməd 751, 957, 25655, əl-Albani «İrvaul Ğəlil» 2/175.
840 Nəsəi 1699, 1701, 1732, 1733, 1740, 1752, Əbu Davud 1284, 1432, İbn Hibban 2450, Əhməd 15354, 15362, 15390, 21180, əl-Albani “Qiyamu Ramadan” 33.
841 Buxari 804, 6200, Müslim 1572, Nəsəi 1073, İbn Məcə 1244, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 179-178.
842 Müslim 877.
843 Müslim 878, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 123.
844 Müslim 878.
845 Müslim 873, əl-Alabni “Sifətus Salətu Nəbiy” 123.
846 Cənazə Namazı - İlk rukətdən sonra Cənazə namazında gizli oxumaq da sünnətdir. əl-Alabni “Sifətus Salətu Nəbiy”.
847 əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 123.
848 «Mucəmul Vasit» 413.
849 Əbu Davud 1299, 1299, Tirmizi 482, İbn Məcə 1386, əl-Albani “Səhih Cəmi” 7937, 7955.
850 İbn Məndə, İbn Həcər, əl-Əcurri, Xətib əl-Bəğdadi, Əbu Səd əs-Səmani, əl-Munziri, İbnus Salah, Nəvəvi, əl-Albani «Aunul Məbud» 4/124.
851 Əbu Davud 1298, 1300, İbn Məcə 1387, əl-Albani “Həsən Səhih”.
852 əl-Albani “Səhihdə” 3403, “Sahihul Câmi” 586.
853 əl-Albani “Səhih Tərğib” 469.
854 Rukuda edilən zikirlərin hamısını birdən edilib edilməməsi barəsində ixtilaf vardır. İmam Nəvəvi “Əzkar” kitabında deyir ki: “Mümkün olarsa bu zikirlərin hamısını söyləmək dahah fəzilətlidir. Digər bütün zikr və təsbihləri də belə etmək məqsədə uyğundur”. Sıddıq Həsən Xan “Nuzulul Əbrar” deyir ki: “Bir dəfə birini, digər dəfə də digərini demək. Hamısını birdən oxumağa dəlil tapmadım. Çünki Peyğəmbər bu duaları bir rukuda hamısını söyləməsi olmamışdır. Əksinə bir dəfə birini, digər dəfə isə digər zikrləri söyləmişdir. Peyğəmbər uymaq bir bidəti ortaya qoymaqdan daha xeyirlidir”. Şeyx əl-Albani deyir ki: “Bu daha doğru olandır”. əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
855 Müslim 1102, 1104, 479, 480, Əbu Davud 876, 4044, 4046, Nəsəi 1045, 1119, Əhməd 1900, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 72.
856 Müslim 479, 772, 1850, Əbu Davud 871, İbn Məcə 888, Tirmizi 261, İbn Hibban 1897, Nəsəi 1046, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 132.
857 Əbu Davud 870, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 133.
858 Müslim 487, 1119, Əbu Davud 872, Nəsəi 1048, İbn Hibban 1899, Əhməd 24063, 24109, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 71.
859 Müslim 771, 1848, Əbu Davud 760, Tirmizi 3423, İbn Hibban 1901, Əhməd 960, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 133.
872 Müslim 479, 772, 1850, Əbu Davud 871, İbn Məcə 888, Tirmizi 261, İbn Hibban 1897, Nəsəi 1046, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 145.
873 Əbu Davud 760, İbn Məcə 1054, Tirmizi 3421, Nəsəi 1126, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 146.
874 Müslim 1848.
875 Əbu Davud 870, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 146.
876 Buxari 794, 817, 4042, 4293, 4968, Müslim 217/484, Muxtəsər Buxari 412, Əbu Davud 877, Nəsəi 112, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 70.
877 Müslim 216/483, 1112, Əbu Davud 878, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 146.
878 Müslim 222/486, 1118, Əbu Davud 1427, 1429, İbn Məcə 1179, 3841, Tirmizi 3493, 3566, İbn Hibban 1932, Nəsəi 1100, 1300, 1747, 5534, Əhməd 25655, 25696, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 79.
879 Müslim 223/487, 1119, Əbu Davud 872, Nəsəi 1048, 1134, İbn Hibban 1899, Əhməd 24063, 24109, əl-Albani “Səhih Kəlimə” 71.
886 Muxtəsər Buxari 92, 6316, Muxtsər Muslim 379, Müslim 763, 1/526, 529, 530, 1824, İbn Hibban 2636. İbn Həcər «Fəthul Bari» 11/118 əsərində gətirmiş və İbn Əbu Asimin «Dua» əsərində olduğunu qeyd etmişdir. O: «Müxtəlif rəvayətlərlə iyirmi beş xislət varid olmuşdur».
887 Əbu Davud 850, Tirmizi 284, Əhməd 1561, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 153.
888 İbn Məcə 897, 905, Əbu Davud 874, Nəsəi 1069, əl-Albani “Səhih”.
889 Buxari 797, 831, 1144, 1202, 5910, 6230, 6265, 7381, Muxtəsər Buxari 431, Müslim 55/402, 924, Əbu Davud 969, İbn Məcə 899, 1892, Tirmizi 289, Nəsəi 1162, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 161.
890 Müslim 929, Əbu Davud 976, İbn Məcə 900, Tirmizi 290, Nəsəi 1174, 60/403, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy” 162.
891 Müslim 62/404, 931, Əbu Davud 974, Nəsəi 1064, 1172, 1280, “Kubra” 761, 1203, “Sifətus Salət” 163.
892 İmam Məlik “Muvatta” 53, 300, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
893 İmam Məlik “Muvatta” 301.
894 İmam Məlik “Muvatta” 302, əl-Albani “Sifətus Salətu Nəbiy”.
895 İbn Məcə 1191, Nəsəi 1720, əl-Albani “Səhih”.
896 Müslim 1773, 139/746.
897 Nəsəi 1163, Əhməd 4160, İbn Hibban 1951, əl-Albani “Səhih”.
958 Muxtəsər Buxari 92, 6316, Muxtəsər Muslim 379, Müslim 763, 1/526, 529, 530, 1824, İbn Hibban 2636. İbn Həcər «Fəthul Bari» 11/118 əsərində gətirmiş və İbn Əbu Asimin «Dua» əsərində olduğunu qeyd etmişdir. O: «Müxtəlif rəvayətlərlə iyirmi beş xislət varid olmuşdur».
959 əl-Albani “Zəif Və Movdu Hədislər Silsiləsi 4546, “Səhih Və Daif Cəmius Səğir” 12180, “Daif Cəmi” 5402.
960 əl-Albani “Zəif Və Movdu Hədislər Silsiləsi” 3901.
961 əl-Albani “Zəif Və Movdu Hədislər Silsiləsi” 5135.
962 İbn Sunni “Aməlu Yəum Vəl Leyl” 42/120, əl-Albani “Zəif Və Movdu Hədislər Silsiləsi” 5787.
963 əl-Albani “Zəif Və Movdu Hədislər Silsiləsi” 6173.