Petr Afanasi oğlu Qaqauz-Çebotar (06.10.1957, indiki Moldova Respublikası Qaqauz Yeri MV Çadır-Lunqa rayonunun Aydar kəndi). Kişinyov Universitetinin filologiya fakültəsini bitirmiş, Moldova Elmlər Akademiyası Azsaylı Xalqlar Institutunda Qaqauz Etnoqrafiyası və Ədəbiyyatı şöbəsində əmək fəaliyyətinə başlamışdır. Bədii yaradıcılığa rus dilində şeirlər yazmaqla qədəm qoymuşdur. Ana dilində yazdığı ilk şeirlər 1989-cu ildə çap olunan “Cana yakın” kitabında toplanmışdır. “Delilik”, “Vasilka babunın kazları” hekayələri və bir çox xarici ölkə yazarlarındən etdiyi tərcümələr onun həm də istedadlı bir nasir olduğunu göstərir.
Şairin Tük dünyasının hər yerində lətifələri sevilə-sevilə danışılan Molla (Xoca) Nəsrəddinə həsr etdiyi şeirində bir çağdaşlıq, günümüzlə bağlılıq var. Şair keçmişlərdən aldığı mövzuları belə çağdaşlaşdırır:
Yarım dünnää oldu eşeklän bän gezerim,
Bän diilim ne kayet korkak, ne da girgin.
Ama kahırları bän hepsini enseerim,
Benim adım boşamı Nasrettin?
Şair epitetlərdən, bədii təsvir vasitələrindən bacarıqla istifadə etdiyindən, şeirlərinin dili axıcı və anlaşıqlıdır. Petr Qaqauz-Çebotarın şeirlərində ata ocağının həsrəti, ana məhəbbəti, adət-ənənəyə bağlılıq, böyüklərə sayğı motivləri özünə geniş yer tapmışdır. Şairlərin əksəriyyətində olduğu kimi, kənd həyatının gözəlliklərinin təsvirinə, şəhər mühitinin insan psixologiyasına göstərdiyi mənfi təsirə həsr olunmuş şeirlərə onun da yaradıcılığında rast gəlinir.
Satirik şeirləri ilə cəmiyyətdə baş verən nöqsanları kəskin tənqid edir. Rus və Moldovan dillərindən ana dilinə çevirdiyi şeirlərlə qaqauz ədəbiyyatının söz ehtiyatının zənginliyini nümayiş etdirmiş olur. Qaqauz ədəbiyyatının ana xəttini təşkil edən vətən mövzusundan Petr Qaqauz-Çebotar da yan keçməmişdir. Vətən-Bucaq qaqauz ədiblərində eyni anlamda işlədilir. Odur ki, şair yazır:
…Darsıdım uzakta,
Ne sızler o canım.
Sansın dilim hasta,
Neredän bu acı?
…Uzakta-uzakta,
Nereye şindi çöktü duman,
Pelinin Bucakta
Bir evdä var iki insan.
Dostları ilə paylaş: |