GöNÜlden esiNTİler bir hiKÂye biRÇok yorum (4) Bİr ressam hiKÂyesi necdet ardiç

>(yapılacak başka resim yokmu! neden hep hayvân resimleri yapıyorsun?) dediğinde, arkadaşının verdiği cevap oldukça düşündürücüdür.

>(Evet vardır, fakat bu resimleri “yukarıdaki çiziyor”, ben içlerini dolduruyorum) demiştir.    

  YORUM

İnsân  ömrünün başlangıcı, kırılma noktaları ve bitişi sâbittir. Aradaki yollar insân’ın kendi muallâk kaderidir. Bu muallâk kaderi yönlendirme kişinin mutlak kaderine etki edebilir mi? Edemez. O zaman onun adı mutlak olmaz. Ama zaman kavramından sıyrılarak bakarsak muallâk noktaları tamamlamak sonucunda mutlak noktaya varılır.  Zaman kavramı insân için var, bu yüzden bunu anlamak oldukça zor… Yaptığım için mi oldu yoksa olacağı için mi yaptım? Ham beyinlere kısa devre yaptıran bir konu. Ben de sigortamı attırmamak için burada duruyorum çünkü bilmediğimi biliyorum..

Hepimiz hikâyede ki ressam gibiyiz. Ana hatları belli olan bir resmimiz var. Bu bizim mutlak kaderimiz. Elimizdeki boyalarımız da sâbit (akıl, aile, beceri gibi). Sanırım bize verilen özgürlük eldeki malzeme ile resmi süslemek. Ancak bu o kadar da kolay değil. Tıpkı bir boyama kitabı gibi. Çocuğun eline verirsiniz kâlemleri ve defteri, çocuk boyamaya başlar. Yaşı küçükse şeklin sınırlarını taşırır, bazı yerleri boyamaz, dikkatsiz olursa kâlemi kırar, defteri yırtar ve ortaya çok hoş olmayan bir manzara çıkar. Oysa o çocuğa gerekli olan malzeme verilmişti. O zaman ne lâzım? Zaman ve getirisi olgunluk. Vakti zamanı gelip, çocuk biraz daha büyüdüğünde, el becerisi arttığında, göz algısı yükseldiğinde, duygularını kontrol ederek, hangi şeklin ne renk olması gerektiğini bilerek, kendinde bu renk yoksa bile en yakın tonları kullanarak resmi boyar. Ortaya çıkan manzara şimdi gelebileceği son noktadır. Yani onun için mükemmel denebilir. Ama başkası ile kıyaslanmamalıdır. Çünkü herkesin malzemesi farklıdır. Belki biri için mükemmel olan bir başkası için sıradan olabilir. Ve herkesten beklenen kendi yapabileceğinin en iyisini yapmasıdır. Elbette tüm insânlar içinde en mükemmeli vardır ama burada bize düşen o mükemmeli örnek alıp kendi mükemmelimize erişebilmektir. A’yân-ı sâbitemiz bizim boya kâlemlerimiz, elimizdeki resim şablonu da mutlak kaderimiz. Biz yaşamaya başlar ve en iyisini yapmaya çalışırız. Kimine nebat kimine hayvân kimine insân sûreti verilir. Yapabileceği en iyi resim istenir, bizden hesabı sorulacak olan budur.

 Tevhid mertebelerine bakarsak;

        
Tevhid Mertebeleri:
1- Fenâfillâh Mertebeleri
2- Bekâbillâh Mertebeleri

Fenâfillâh Mertebeleri üç makamdır.

1- Tevhidi Ef al