Allah râzı olsun,
Hürmetle ellerinizden öperim...
(55) Gö… İs…
Ve aleyküm selâm Terzi Babam,
Euzübillâhimineşşeytanirraciym Bismillâhirrahmânirrahîm,
Bu tefekkür konusu bir bakıma EN’AM Sûresi 6/162, 163 ile örtüşmekte. Orada Tevhîd-i Ef’al’in makamı olan Hz. İbrâhîm’e Yüce Allah şöyle buyurur: “De ki: Bakın benim namazım, (bütün) ibadetlerim, hayatım ve ölümüm (yalnızca) bütün âlemlerin Rabbi olan Allah içindir.”
6/163 “Ki O’nun Ulûhiyyeti’nde hiç kimse pay sahibi değildir. Ben böyle emrolundum ve ben benliklerini Allah’a teslim edenlerin (daima) öncüsü olacağım.
“Mûtu Kable En Temûtu”, konumuzda “Öldürdüler” noktası (ihtiyari olarak, şuhud âlemindeyken benliklerinden vazgeçenler).
Hz. İbrâhîm’e inen âyet-i kerîmedeki bu hitap üzere bu tefekkür konusunda, artık olaylara Tevhîd açısından bakmamız istenmiştir (konumuzda en son gelinen dördüncü etap). Önce Yüce Padişah bâtınında, Kendi Kendine YAKİYN’liğindeyken öyle bir muhabbetle ki, Âdem sûretinde kendini MAHLÛK eylemiş. RAHMÂN ismiyle mahlûkatında Zâtını ifnâ etmiş. RABB ismiyle de mahlûkatından “DİN” ismi altında, bu geri dönüşümlü “HÜVE” tatbîkatında, irfân olunmayı muhabbet etti-ğinden kullarını kendine RÂM, kurban eylemiş.
Yüce Padişah bu tefekkür konusunda, SALT AŞK’la başlayan bu seyr-ü sülûkta, rahmetiyle kademe kademe makamlarla tâkatleri ziyade eyle-miş.
Burada konu “ÖLDÜLER, DOĞDULAR, YAŞADILAR, ÖLDÜRDÜ-LER” olarak yazılmalıdır. Zîrâ Hz. Kûr’ân’da 67/2 MÜLK Sûresi’nde açıkça belirtilmiş ki Allah önce (mevti) ölümü sonra hayatı yaratmıştır. Bir şeyin doğması için önce “L” olması lâzımdır; zîrâ birşeyin evveli onun kendisi değil, YARATICISIDIR (Evvel, âhir, zâhir, bâtın).
Bu hayat hikâyesi dört makam, Şeriat, Târikat, Hakîkat ve Marifet üzere, onu da Hazerât-ı Hamse’nin kuşattığı Tevhîd üzere yapılmıştır. Bunlar da Tevhîd-i Ef’al (Şeriat), Tevhîd-i Esmâ (Târikat), Tevhîd-i Sıfat (Hakîkat) ve Tevhîd-i Zât (Marifet) olarak yaşanmış.
Dostları ilə paylaş: |
