SDP’nin 1. Büyük Kongresi’nin bu temel kongre şiarı, SDP payına, başka hiç bir tartışma ve kanıt gerektirmeyen özlü bir kimlik beyanı ve belgesidir işin aslında. Hiçbir şey bu birkaç kelimeden daha dolaysız ve tam olarak bir partinin ideolojik-politik kimliğini tanımlayıp ortaya koyamaz. Bu kimliğin anlamı, reformizmin ve parlamentoculuğun çok iyi bilinen o dipsiz kuyusundan başka bir şey değildir.
Tepeden tırnağa parlamenter bir dil ve düşünüş
EMEP’e dönelim. Seçim dönemi açıklamalarında ve propagandalarında parlamentarizme karşı tek kelime söylemeyenler,(127)tersinden, yerel seçimler yoluyla “yerel iktidar” ve genel seçimler yoluyla da “genelde iktidar” söylemleriyle, burjuva parlamenter hayallerin aktif ve militan savunuculuğunu yapıyorlar. Bir seçim döneminde ve seçim başarılarıyla ilişki içinde “iktidar”dan sözedebilmek, burjuva liberal söylemin en kaba olduğu kadar en bayağı da bir biçimidir. Zira bu, seçimleri iktidar oluşumu ve değişiminin temel mekanizması olarak sunan gerici burjuva propagandasının aldatıcı içeriğini olduğu gibi paylaşmak ve kitleleri sersemletici doğrultuda yinelemektir.