| Regi censetur resistere qui resistit eius ministro.
223. c
Rex violans legem suam non incurrit infamiam.
317. a
Reges non possunt in iure gentium dispensare.
40. e
Rex, & Imperator possunt præcipere militi, vt cũ
vitæ periculo pugnet, seruet locum, &c. 256. e
Reges olim apud Romanos etiam Pontifices erāt.
126. a
Reges infideles non priuantur potestate in subdi-
tos, etiāsi subditi conuertantur ad fidem. 108. d
ex Regibus Israël nullus fuit bonus. 112. e. & qua-
re. ibid.
Rex denominatione tantùm propter vxorem, ad
quam regnum pertinet, an possit leges condere.
133. c, d, e, & seq.
Rex non est in potestate imperandi, nisi iusta. 23. a
Rex duorum regnorum distinctorum non potest
leges condere in vnius vtilitatem quæ aliud
grauent. 20. c, d
Rex si litem exortam definiat, quomodo legem
facere dicatur. 50. b
Rex conuentionem iureiurando firmatam non
seruans compelli potest à regno. 314. c
Reges possunt obligare subditos vt legem acce-
ptent. 292. a
Rex eximens aliquem à tributis quantùm peccet.
528. e
Regi corpora commissa sunt, sacerdoti animæ.
344. d
Rex quandiu viuit rex perseuerat. 138. e
Rex appellatur miles, qui reginam ducit. 133. a
Rex & regnum iuramentum sibi præstant. 314. a
Reges iurare apud omnes nationes moribus com-
paratum est. 314. a
Reges duos esse eiusdem regni cum naturali ra-
tionepugnat. 134. e @@
Reges sunt Ecclesiarum propugnatores, ac defen-
sores. 140. e
Rex est rex & dominus clerici, etiam Episcopi.
344. e
Reges Galliæ, Hispaniæ, &c. Imperatorem supe-
riorem non agnoscunt. 128. e
Reges Arragoniæ & Poloniæ non possunt per se
siue consensu Palatinorum, aut Comitiorum
leges ferre: latæ tamen illorum sunt, nec ipsis
ligantur. 305. a, b
Rex Cataloniæ non potest condere leges sine
Repub. & Comitiis generalibus. 21. a
Reges Ægyptiorum non minus quàm priuati le-
gibus tenebantur. 306. d
Ritè significat solennitatem, rectè institiam. 553. a
Roma à quo data Romano Pontifici. 126. e
Romani Reges iurabant regno. 314. a
Romani non propter Deum, sed propter gloriam
imperare cupierunt. 135. b
Romani quo iure sint vsi aduersus Tarquinium.
314. e
Romani legibus & armis orbem terræ suum fece-
runt. 99. a
Romani per tyrannidem occuparũt Iudęam. 226. d
Romanis cur Deus dederit monarchiam. 135. c
Romani quomodo habuerint leges à Græcis. 46. c
Romana Respub. ad trecentos annos sine legibus
gubernata fuit. 100. d
in Romana Rep. Princeps, vel senatus habuit de-
pendentiam à populo in legibus ferendis. 290. c
Romanorum imperium per bellainiusta cœptum.
135. e
Romanum Imperium à Iulio Cæsare patriæ op-
pressore constitutum posteà legitimum esse
cœpit. 135. d
Romanus populꝰ quomodo diuisus in tribus. 46. a
Romanus populus potestatem condendi leges à se
abdicauit. 142. c
Romani quomodo leges ferebant. 3. d
Romanorum mos in condendis legibus. 28. c
Romanorum mos in legibus promulgandis. 271. b
Romanorum legibus ferè tota Resp. Christiana
soluta est. 271. e
Romanorum leges duodecim tabularum erant
scriptæ in tabulis æreis. 34. d
Romanæ Reipublicæ diuisio, seu ordo, in tribus,
curias, &c. 46. b
Romana Ecclesia à Christo primatum obtinuit.
152. e
Romana sedes cur dicatur Apostolica. 152. d
Romulus rex Romanorum, vrbis conditor & le-
gislator fuit. 46. e
Romulus qualem bonis legibus condiderit vr-
bem. 99. b
Romuli leges antiquissimæ. 46 c
Rotæ decisiones non sunt leges. 502. b
Ruben primogenitus Iacob tres partes habuit, &
quænam illæ fuerint. 125. b
S
IN Sabbatho pugnarunt Machabæi, & cur. 591. a
Sacerdote nihil maius est. 191. d
Sacerdos proprius potest subditos vbicumque sint
absoluere. 338. c
Sacerdotes sunt Dij quidam inter homines. 191. e
Sacerdotis officium non potest exerceri sine or-
dine. 375. b
Sacerdotis est nulli nocere, & prodesse velle om-
nibus. 409. a
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Sacerdotes erant etiam Reges in lege veteri. 191. b
Sacerdos cuius auctoritate absoluat. 156. d
Sacerdos cur possit vbicumque absoluere pœni-
tentem. 338. d
Sacerdoti Latiuo prohibetur in Ecclesia Occiden-
tali consecrare in fermentato. 366, e
Sacerdos homicida ab altaris ministerio abstine-
re debet, & suspensus manet. 373. d
Sacerdos quilibet habet immediatè à Deo iuris-
ctionem ad absoluendum in articulo mortis, &
à venialibus, & à mortalibus iam iterùm ritè
confessis. 158. a
Sacerdos post inceptam Missam si recordetur se
non esse ieiunum, & non possit licitè desistere
potest prosequi. 258. b
Sacerdos ab Ægyptiis ex Philosophis, & ex sacer-
dotibus probatissimus Rex obligatur. 126. b
Sacerdotes qui in peccato mortali sunt, verè con-
secrant, & absoluunt. 137.
Sacerdos peccaret mortaliter si consecraret sine
Missali, sine lumine, sine vestibus sacris. 255. b
Sacerdotes Iudæi nunc non sunt legitimi. 150. d
Sacerdotium Dei æternum. 627. a
Sacerdotium regale quid. 191. a
Sacerdotium & sacrificium correlatiuè dicuntur.
609. c
Sacerdotium diuinis ministrat, Imperium huma-
nis præsidet. 344. d
Sacerdotium nouæ legis dicitur regale, vetus au-
tem regnum dicebatur regale. 190. c
Sacerdotio translato necesse est legis translatio
fiat. 593. c. 595. d. 604. c
Sacerdotum noui Testamenti functio est incom-
parabiliter sublimior, & Reipub. vtilior veteri.
356. c
Sacerdotium non potest esse in lege Gratiæ pręter
illud quod Christus instituit. 609. b, c
Sacræ rei emptio aliquando honestari potest. 89. d
Sacramenta legis veteris multa & varia fuere.
585. e
Sacramenta quomodo instituerit Christus. 622. d
Sacramentorum institutio quando cœpta. 624. e
Sacramenta quando cœperint esse in obligatione.
624. b. 625. b
Sacramenta legis nouæ sunt numero paucissima,
obseruatione facillima, significatione præstan-
tissima. 631. b, c
Sacramentorum præcepta non possunt mutari à
Pontifice. 628. a
Sacramentorum formæ sunt de substantia actus.
432. c
Sacramenta noua non potest Ecclesia instituere.
609. c
in Sacramentis legis nouæ non requiritur fides
ministri. 605. e
Sacramentorum forma data est ab ipsomet aucto-
re formarum. 432. a
Sacramenta legis nouæ in quo differant à sacra-
mentis legis veteris. 629. b
Sacrificiorum legis veteris cultus fuit abolendus,
& in aliud purissimum sacrificium commutan-
dum. 593. a
Sacrificia legis veteris cur Deo non grata. 57. c, d
Sacrificium qua intentione fieri debeat. 200. e
Sacrificia nulla vetera vsurpari possunt. 600. b
Saducæi negabant resurrectionem mortuorum.
580. a
Salica lege Fœminæ à successione regni Galliæ<-P>@@
<-P>excluduntur. 133. e
in Salmantiæ Academia candidatus Cathedræ qui
corrupetit suffragatores, inhabilis ad Cathe-
dras redditur, aliisque pœnis punitur. 373. e
Salmaticensis Academiæ præcepta non obligant
in conscientia, & cur. 247. b
Salomon dono sapientiæ à Deo accepto disputa-
bat super lignisà Cedro vsque ad Hyssopum,
573. a
Salomon deposuit Abiathar Pontificem, & loco
illius creauit Sadoch. 190. b
Salomon cur se dixerit vnigenitum. 328. e
Salomon nouum altare ædificauit. 148. e
Salus Reip. in legibus sita est. 18. d
Salus ciuitatis in legibus sita est. 98. b
Salus communis præferenda est propriæ. 260. b
Samaritani quidam & gentiles vocati ab ipso
Christo viuente. 607. d, e
Samuel apparuit post mortem. 580. a
Samuel regem Amalech Agag in frusta concidit.
109. b
Sancti non fiunt, nisi Spiritu sancto per gratiam
habitantem corda hominum. 590. a
Sanctiones Ecclesiasticæ ex nouo, & veteri Testa-
mento originem duxerunt. 2
Sanctiones in summo rigore dicuntur leges quæ
certam pœnam, præsertim capitis imponunt.
21. a
Sanguinis esus, ac suffocati interdictus etiam in
lege noua & cur. 586. a. 609. 610. & seq.
Sanguinis comedendi, sed non bibendi vsus liber
factus, & quomodo. 612. d, e
Sansoni licuit sibi mortem inferre, & quo iure.
85. b
per Sapientiam dicitur seruari iustitia. 8. e
Saraceni Granatenses potuerunt esse serui capien-
tium ob apostasiam à fide. 40. c
Saracenus captus in bello à Chtistianis, fit perpe-
tuus seruus capientis. 400. c
Sarmatia non paruit Romanis. 129. c
Saturnus Rex Italiæ. 467. c. & sub eo aurea secula.
ibid.
Saülem Deus constituit regem. 307. e
ad Scandalum vitandum quando liceat exponere
se mortis periculo. 265. e, & seq. 266. c
Scandali vitandi causa quando non licet edere
prohibita. 260. d, e, & seq.
Scandalum tutiùs nasci permittitur, quàm vitę ve-
ritas relinquatur. 263. b
Scandali vitandi causa non est sufficiens, vt vel
minimum præceptum omittatur. 261. e
Scandalum etiam cum aliquo temporali incom-
modo vitandum est. 23. c
Scientia vel ignorantia legis nihil facit ad eam
eneruandam. 294. d
Scribis & Pharisæis obediendum erat. 222. a
Scriptura sacra diuisa in Testamentum vetus, &
nouum. 579. e
Scripturæ sacræ triplex sensus. 578. e
Scriptura tota dicitur lex, quia tota mentem in-
struit. 6. e
Scriptura libri vitæ est æterna, & verbum diui-
num æternum. 32. c
Scriptura non est de essentia legis. 25. a, b, d
Scriptura non est de substantia Extrauagantium.
25. a
Scriptura non adhibetur in lege tanquam solem-
nitas substantialis. 26. e
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Scriptura requiritur vt facilius de lege constare
possit. 25. a
Schedulas quas Reges mittunt ad Tribunalia, &
Cancellarias ad dubiorum declarationem, vim
legis habent. 50. b
per Schisma definit quis esse membrum Ecclesiæ.
186. b. & a
Schismatis tempore Concilium ἀκεφαλὸν qua-
lem potestatem habeat. 174. e. & quo iure præ-
cepta ferat. ibid. b, c, d
Schismaticus manifestus ipso facto amittit iuris-
dictionem, occultus non. 186. c
Schismaticus quandiu maneat membrum Eccle-
siæ. 186. d, e
Scholas erigendi ob studium generale literarum
si quis priuilegium obtinuisset, & decennio non
erexisset, amisit priuilegium. 300. c
Scholastici quoad punitionem subsunt Episcopo
ciuitatis. 326. e
Scita plebis quid, & quare sic dicta. 48. b
Scythia, nec Sarmatia, nec vltra Euphratemparue-
runt Romano Imperatori, nec Romanis. 129. c
Scythæ per leges statuebant vnà cum mortuis
viuos infodere illos, quos viuentes dilexerant.
79. b
Scythia Romanorum arma non nouit. 128. d
Sedes prima à nemine iudicatur. 315. a
Sellum filius labes regnũ tyrannicè inuasit. 139. b
Sem fuit sacerdos. 149. d
Senatores quodā tempore soli leges condere po-
terant, quæ vocabantur Senatus consulta. 48. c
Senatus quidquid statuisset obseruatum est tan-
quam lex. 47. b
Senatus olim in Romana Rep. habuit potestatem
legislatiuam dependentem à populo. 290. c
Senatusconsultum quid. 48. c
Senatusconsulti, quo decernebantur Imperatori-
bus solita, fragmentum est in Capitolio. 313. b
Sensus legis vnde sumendus. 567. d
Sententia est quædam particularis lex. 559. d
Sententia est lex priuata. 110. d
Sententia Papæ lata seruato ordine iuris habet
vim legis. 50. c
Sententia Principis in aliqua causa habet vim le-
gis generalis. 50. b
Sententiæ vbi diuersæ sunt inter Doctores, potior
numerus vincit auctorem. 47. d
Sententię vbi pares eorum recitantur quorum par
cẽsetur auctoritas quod sequi debeat, eligat mo-
deratio iudicantis. 47. d
Sententia in absentem ferri potest. 341. d
Sententia quando, & quibus verbis significetur
lata, & quando ferenda. 395. d, e. 396. a. & seq.
Sententia seu præceptum directè dirigitur ad per-
sonas, lex verò directè imponitur ratione terri-
torij. 335. a
Sententia censuræ, executionem secum trahit.
342. b
Sententia potest duobus modis sine statuto ferri.
341. c
Sententia definitiua quæ absolutionem aut con-
demnationem non continet, nulla ipso iure
censetur. 399. d
Sententia non expirat morte iudicis. 17. a
ante Sententiam iudicis cur non possit Respub.
punire, cùm Ecclesia possit. 370. d
à Sententia iniusta qui non appellaret, peccaret.
403. d @@
ante Sententiam nemo tenetur ad solutionem
pœnæ. 316. e
Sententia nunquam appellatur rescriptum in iure.
50. e
Sententia quando censeatur ferri. 325. c
Sententia declaratoria criminis, & condemnato-
ria diuersæ esse possunt. 390. a
Sententia ferenda non indicat obligationem sub
mortali. 247. e
Sententia est actus legitimus, qui non admittit
conditionem, vel suspensionem. 325. c
Sententia sustinetur sola præsumptione iustitiæ.
230. b
Sententiam iniustam obtinens tenetur ad restitu-
tionem. 230. e
Sententia non valet, nisi in scriptis feratur. 27. c
Sententia tunc operatur quando fertur. 325. b
Sepulturæ Ecclesiasticæ carentia an indicet obli-
gationem sub mortali. 251. c
Sericis indui contra leges, quale peccatum. 242. d
Sermones vniuersales vniuersaliter sunt intelli-
gendi. 319. a
in Sermone generali non venit quod expressè &
specificè mandari non potest. 319. c
non Sermoni res, sed rei sermo est subiectus, &
non intentio verbis, sed verba debent intentio-
ni seruire. 454. b
Serui non possunt habere rerum dominia, nec si-
bi acquirunt. 213. a
Serui non fiunt Christiani capti ab aliis Christia-
nis. 40. b
Seruiendum homini quomodo non sit. 111. b
Seruitus quando inuenta. 43. b, c
Seruitus antiquior omni iure gentium. 44. e
Seruitus pugnat cum lege naturæ. 43. e
Seruitus est contra naturam. 83. a, & quomodo.
ibid. b
Seruitus mortalitati comparatur. 20. e
Seruitutis omne genus prohibitum ante pecca-
tum. 44. b
Seruitutis incommoda. 252. c
Seruitus non introducta iure gentium, sed à Noë
post diluuium. 44. d
Seruitutis pœna indicat obligationem sub mor-
tali. 252. b
Seu, particula, an sit copulatiua. 553. c, d, e, & seq.
Sextus Ælius actiones composuit, & librum po-
pulo dedit, qui vocatus est ius Ælianum. 47. a
Siciliæ Regina Ioanna in regali solio sedens sen-
tentiam dicebat. 319. c
Signum legis obligatoriæ triplex, vocale, menta-
le, & scriptum. 10. c
Signum rationis significatiuum triplex. 9. e
ad Silentium potest Prælatus obligare sub morta-
li. 234. e
Silentij violatio non potest esse mortalis. 234. b
Simonia concedi à Deo nequit. 89. d
Simoniæ pœnas non potest incurrere Papa. 311. d,
312. a.
Simonia, seu emptio rei sacræ quomodo possit
concedi. 89. e, & seq.
Simoniæ cur additæ sint pœnæ. 198. d, e
Simoniæ pœnas nō incurreret, qui celebraret con-
tractum simoniacum cum Papa. 318. d
Sixtus V. reseruauit excommunicationem pro ab-
orsu, quam abstulit Gregorius XIV. 287. a
Simulatio formalis in rebus fidei est grauissimum
peccatum mortale. 616. c
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Simulatio materialis quæ. 615. b
Simulatio licita etiam in rebus ad religionem per-
tinentibus. 613. a
Simulatio mendacium est. 613. a
Societas non contrahitur inter coniuges quæad
eorum bona spectet. 135. c
Societatis Iesu constitutiones declarant se non
obligare ad culpam. 367. b
Societatis Iesu sacerdotes possunt exequi dispen-
sationes. 539. e
Socius non potest ei, qui in communi loco ædifi-
cat, opus nouum nunciare, cùm possit per præ-
torem, vel arbitrum communi diuidundo eum
prohibere. 431. b
Sodomia puniritur in Hispania confiicatione bo-
norum. 33. e
Solemnitas quæ dicatur subsequi actum. 433. c
Solemnitas modicæ omissio non vitiat actum.
552. d
Solemnitatis legibus princeps solutus est. 314. e
Solemnitates quædam accidentales non possunt
licitè omitti. 432. c
Solemnitas quando præscribitur vt seruanda in
ipsamet affectione actus, est substantialis. 433. a
Solemnitates, quas Episcopus non clero duxerit
solemniter venerandas, debent celebrari. 323. a
Solon & Dracon legislatores Atheniensium. 46. c
Solon concessit potestatem Reip. vt possit Magi-
stratuum malefacta corrigere. 315. e
Species regiminis singulæ sunt de iure gentium.
117. b
Spei præceptum est & naturale, & positiuum, &
continetur in præcepto fidei. 622. d, e
Spei pręceptũ cōtinetur in iustificationibus. 584. c
Spes non amittitur per quodlibet mortale pec-
catum. 138. b
Spes includit voluntatem obiecti. 93. c
Spiridio ieiunij tempore carnes apposuit hospiti,
quia nihil aliud suppetebat. 260. e
ad Sponsam de futuro qui accedit sine affectu
coniugali, si aliam duxit, non potest cum prima
contrahere. 420. e
Sponsalia de futura transeunt in legitimum ma-
Dostları ilə paylaş: |
