İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

qqİRTİDAD …~f#‡~ : (Bak: Mürted)

1721- qqİSA (A.S.) |K[2 : Dört büyük Peygamberden birisidir. Ha­kiki Hristiyanlık dininin Peygamberidir. Kur’an-ı Kerim’de meziyet ve senası geçmekte­dir. İncil, mukaddes kitabıdır. Vahiy ile kendine gönderilmiştir. Ancak kendisinden sonra Havarileri tarafından yazılmıştır. Daha sonraları da tadilata ve tahrifata uğra­mıştır. (Bak: İsevilik, Mesih)

İki atıf notu:

-İsa (A.S.) mücerred idi, bak: 417/1.p.

-İsa (A.S.) dan sonra Cercis (A.S.), bak: 552.p.

1722- “İsa, Süryanice “İşu”dur. Nitekim bazı Hristiyanlar “Yesu” Frenkler “Jezü” derler. Bunun ism-i mensubu olan “Jezvit” “İsevi”, tabir-i aherle “Yesuî” demek ise de, Katolik papazlarının cemiyet-i mahsusalarına alem olmuştur ki, lisa­nımızda “Cizvit” tabir olunur.” (E.T. 405)

1723- “ İsa Aleyhisselâm otuz yaşına girince peygamberliğe ve İncil-i Şe­rife nail olmuş, Yahudileri irşada çalışmış, kendilerine güzel güzel öğütler vermiş, büyük mucizeler göstermişti. Fakat kendisine pek az kimse iman etmişti ki, onlara “Havariyyun” denilir, rivayete nazaran oniki zattan ibaret­tirler.

Hazret-i İsa’nın bir müddet validesiyle beraber Ürdün’e tabi “Nasire” karye­sinde ikamet etmiş olduğu, bu cihetle kendisine tabi olanlara “Nasara”, dinlerine de “Nasraniyyet” denilmiş bulunduğu mervidir.. İslâm âlimlerin­den, muhaddislerinden bir kısım zatlara göre de, İsa (A.S.) kırk yaşında iken peygamberliğe nail olmuş, yüzyirmi yaşında iken de semaya ref’ olunmuştur.

Hazret-i İsa’nın vasiyeti üzerine havarilerden bazıları öteye beriye dağılıp Hz. İsa’nin bildirdiği İlahî dini neşre çalışmak istediler. Fakat o zaman dün­yanın her ta­rafı cehalet içinde, küfr ve şirk içinde kalmış bulunuyordu. Ya­hudiler ile putperest olan Romalılar ise isevilerin en büyük düşmanları ke­silmişlerdi. iseviyeti kabul edenler, dinlerini gizliyor, gizlice ibadette bulunu­yorlardı. Binaenaleyh, Nasraniyet üçyüz sene kadar genişleyemedi. Bu müd­det içinde de mahiyetini büsbütün kay­betmiş, İlahî bir din olmaktan çıkmış oldu.

Yahudiler, Hz.İsa’nın hayatına su-i kasdda bulundukları gibi tebliğ ettiği dine de pek fena kasıdda bulunmuşlar, içlerinden bazıları İseviyeti zahiren kabul ederek dost görünmüş, halkın bilgisizliğinden istifade ederek Hz.İsa’nın tebligatını, talima­tını değiştirmiş, Nasraniyeti muharref, akıl ve hikmete muhalif bir hale getirmiş­lerdi.” (B.İ.İ. 492)