İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

2256- qqMASONLUK sV9Y._8 : Fr. Duvarcı manasına gelen bir kelime­den alınmış isimdir. Halk lisanında dinsiz, imansız manasına kullanılır. Fermeson veya farmason da denir. (Bak: Hümanizm, Münafık, Siyonizm)

Masonlar, insanları aldatıp cemiyetlerine bağlayabilmek ve halkın itima­dını ka­zanıp telkin ve propagandalarını te’sirli kılmak için; hürriyet, adalet te­rakki, medeni­yet, kardeşlik ve müsavat gibi sureta parlak kelâmlarla (Bak: Kur’an 6:112) ilericilik iddia ederler. Böyle aldatıcı sözlerle de asıl mahiyetle­rini gizlemeye çalışırlar. Bu­nunla beraber böylesine parlak kelâmlarının tam tersine olan gizli mahiyetleri hak­kında matbuatta pek çok ifşaatlar da yapıl­mıştır.

Esasen ilericilik ve insaniyetçilik iddiaları doğru olsaydı, bilhassa kendile­rine uygun düşen sefahete kapısı açık olan bu devrin şartları içinde, hiçbir hareketlerini gizli tutmazlardı. Halbuki iç faaliyetleri ve hususi toplantıları daima gizlidir.

2257- Bu cereyana bağlı olanların hepsi aynı düşüncede değildirler. Bunların bir kısmı var ki, bu cereyana bağlı olmanın manevi zararlarının an­layamama neticesi olarak, ya zahirî görünüş ve parlak kelâmlarına aldanırlar veya bazı dünyevî ve şahsî maksad, şöhret, makam ve menfaatler elde ede­bilmek için hissiyata mağlub olarak zahiren bağlı görünürler.

2258- Masonluk cereyanı mensubları, masonluğu tarif ederlerken: “Din ve ırk farkı gözetmeden insanlar arasında sevgiyi geliştirmek gayesini güden” şeklinde ifade ederler. Bir cihette Hümanizm’in de mahiyetini teşkil eden bu ifade, zahiren parlak görünürken, hakikatta dine ve Kur’ana aykırıdır. Çünki ırk farkı olmamalıdır, fakat din farkı gözetmeden kâfir ve mü’minleri birbi­rini sevmeye, yani Allah’ın sevmediği ve buğzettiği münafık kâfirleri sev­meye davet etmek, müslümanı sinsice dalalete atmak ve dalaletle hidayeti, imanla küfrü müsavi görmek ve göstermek de­mektir. Halbuki Kur’anın müteaddid âyetlerinde mü’minler kâfire muhabbetten şiddetle menedilmiş­lerdir. Ezcümle bir âyette şöyle buyurulur:

“(60:l) «š_«[¬7²—«~ ²v­6Å—­f«2«— >¬±—­f«2~—­g¬FÅB«# «ž~Y­X«8³~ «w<¬gÅ7~ _«ZÇ<«~ _«< “Ey o bütün iman edenler! Adüvvümü ve adüvvünüzü dostlar yerine tutmayın.” Allah düşmanı, Allah’a adavet eden, Allah dinini, Allah hukukunu tanımayan Allah ve Resulü ile ya­rışa kalkışan ve Sure-i Mücadele’de «yÁV7~ «–—Ç…_«E­< «w<¬gÅ7~ Å–¬~

(58:5) ­y«7Y­,«‡«— ve emsali âyetlerde halleri beyan olunan kâfirler, müşrikler, zâlim­lerdir..” (E.T. 4890-4895)

2259- Diğer bir âyette de şu ikaz vardır:

“(5:82) ~Y­6«h²-«~ «w<¬gÅ7~«— «…Y­Z«[²7~~Y­X«8³~ «w<¬gÅV¬7 ®?«—~«f«2 ¬‰_ÅX7~ Åf«-«~ Å–«f¬D«B«7 Ge­rek Yehud ve Nasara ehl-i kitab, gerekse bunların gayrı alel’umum kâfir olan nas içinde “mü’minlere adavetçe en şiddetlisini kasem olsun ki, Yahudiler ve müşrikler bulacaksın.” Ehl-i imana şiddet-i adavet nokta-i nazarından Yahu­dileri müşriklerin de önünde göreceksin. Demek ki bunlar imandan uzaktır­lar, kesîr-i fâsikûn bun­larda daha ziyadedir. Çünki bunların dünyaya hırsı hepsinden çoktur.” (E.T.1791)

“Bir hadis-i şerifte: (²⁰²) u7_«F«< ²w«8 ²v­6­f«&«~ ²h­P²X«[²V«4 ¬y¬V[¬V«' ¬w<¬… ­š²h«W²7«~

Kişi, halilinin yani sır dostunun dini üzereder. Onun için her biriniz iyi bakın, kime dostluk ediyor, kiminle sevişiyor buyuruluyor.” (E.T. 4459)

Mezkûr misalleri hayli çoğaltmak mümkündür. Demek masonların din farkı gözetmeden bütün insanları sevmek iddiası; Kur’ana, dine tamamen aykırı bir iddia ve sinsice bir idlaldir.

2259/1- Bilhassa son zamanlarda en üstün insaniyet olduğu iddiasıyla yapılan ve yaptırılan telkinler ki: Bütün insanlara bakışta “evrensellik” ve “küresellik” anla­yışıyla bakmak ve insanları bu anlayışta ortak kılıp “tek in­san sınıfı” meydana ge­tirmek gibi saptırıcı cerbezelerle efkar-ı ammenin ifsad edilmesi isteniyor.

Halbuki Allah Kur’anda mü’min ve kafirlere eşitlik nazarıyla bakmaz ve bak­tırmaz. Çünkü Allah’ın hakimiyetine inanmayan kafirler ve müşrikler, kendilerini yaratıp yaşatanı ve O’nun esas gayesini inkar etmeleri sebebiyle ebedi ceza ve nef­rete layık olmuşlardır.

Evet mezkur fâsid iddialar, Allah’ın sonsuz hikmet ve iradesiyle tercih ettiği ve vahyen gönderdiği ahkâm-ı Kur’aniyesine karşı bir isyandır. Beşerî düşünce ve an­layışı Allah’ın sonsuz ilmine karşı çıkarmak çılgınlığıdır.

Kur’anda, kafirlerle mü’minler arasındaki zıddiyeti ve kafirlere karşı şid­deti ifade eden ayetler pek çoktur. Bunlardan bir kısmını görmek için: (510/1, 619. p. sonu, 2170/1, 2744/1, 3563. p.)lara bakınız.