İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

2360- qqMESİH d[K8 : Bir şey üzerinde eli yürütmek. bir şeyden on­daki eseri gidermek manasındaki mesh kökünden gelen bu kelime, “mesih eden” de­mektir. *İsa Aleyhisselâm’ın bir ismidir. Bir kısım din âlimlerine göre; elini sürdüğü, meshettiği hastaların iyileşmesinden kinaye olarak “İsa Mesih” denmiştir.

“Rivayetlerde Hazret-i İsa Aleyhisselâm’a Mesih namı verildiği gibi her iki dec­cala dahi Mesih namı verilmiş ve bütün rivayetlerde

¬Ä_Å%Åf7~ ¬d[¬K«W²7~ ¬}«X²B¬4 ²w¬8 ¬Ä_Å%Åf7~ ¬d[¬K«W²7~ ¬}«X²B¬4 ²w¬8 (²⁰⁸) denilmiş. Bunun hik­meti ve te’vili nedir?

Elcevab: Allahu a’lem bunun hikmeti şudur ki: Nasılki emr-i İlahî ile İsa Aleyhisselâm, şeriat-ı Museviye’de bir kısım ağır tekalifi kaldırıp şarap gibi bazı müştehiyatı helal etmiş. Aynen öyle de; büyük deccal, şeytanın iğvası ve hükmü ile şeriat-ı iseviyenin ahkâmını kaldırıp hıristiyanların hayat-ı içtimaiyelerini idare eden rabıtaları bozarak, anarşistliğe ve “Ye’cüc ve Me’cüc”e zemin hazır eder. Ve İslâm deccalı olan Süfyan dahi, şeriat-ı Muhammediye Aleyhissalatü Vesselâm’ın ebedî bir kısım ahkâmını nefis ve şeytanın desiseleri ile kaldırmağa çalışarak hayat-ı beşeriyenin maddi ve ma­nevi rabıtalarını bozarak, serkeş ve sarhoş ve sersem ne­fisleri başıboş bıraka­rak, hürmet ve merhamet gibi nurani zincirleri çözer; hevesat-ı müteaffine bataklığında, birbirine saldırmak için cebri bir serbestiyet ve ayn-ı istibdad bir hürriyet vermek ile dehşetli bir anarşistliğe meydan açar ki, o vakit o in­sanlar gayet şiddetli bir istibdaddan başka zabt altına alınamaz.” (Ş. 593)

Bu parağrafta zikredilen şarabın şeriat-ı İseviyede mübahiyeti, azimet değil, bir ruhsattır. Kitab-ı Mukaddes’te Matta İncili 9. babın 17. âyeti ve Yuhanna İncili 2. bab l ilâ ll. âyetlerinin ifade tarzından şarabın caiziyeti ma­nası anlaşılıyor. Fakat Matta İncili 27. bab 34. âyeti ile, Markos İncili 15. bab 23. âyeti, İsa (A.S.)ın şarabı hiç içmediğini zikreder.

2361- “Deccal’a da mesih ismi verilmesinin bir sırrı şudur ki: Bir gözü silik, yani kör ve ayıplı olmasındandır. Sadece bu dünyayı görüp, âhireti gö­recek gözünün kör olmasındandır.” (O.A.L.) “Mesih, uğursuzluğundan naşi Deccal’ın laka­bıdır. Nakşı silinmiş para, çok gezen adam, çok cima’ eden kimse, yalancı, kezzab ve bir tarafında gözü silik olan adama denir.” (Lügat-ı Remzi)

Hak Dini Kur’an Dili, cilt: 5, sahife: 4172’de şu izahat vardır: “Yalancı bir Me­sih demektir. Varid olan hadis-i şeriflerde, Deccal: Bir yalancı ve halkı aldatmakta meharetli bir sahtekârdır ki, kâfirliği sahtekârlığı yüzünden belli olduğu halde bir ta­kım hârikalar göstererek uluhiyet da’va eder. Deccal’ın bu suretle yalancı bir Mesih olması, onu Hıristiyanlık taklidi altında zuhur ede­ceğini anlatır.” (Bak: Deccal)