İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi
Yüklə 1,64 Mb.
|
| Yazılı izler: Yazılı izler çok çeşitli biçimlerde üretilmiş matbu ve yazma eserler (kâğıt, elektronik, manyetik, optik, görsel – işitsel vb.) formatında olabilirler. Mektuplar, günlükler, dergiler, basılı veya yazma şeklindeki kitaplar, çeşitli içeriklere ve türlere sahip arşiv belgeleri, özel belgeler, gazeteler, ilanlar, afişler, bültenler, raporlar ve broşürler gibi birçok örneği burada sıralamak mümkündür.
Temsili izler: Temsili izlerin açıklamasını yapmak biraz güçtür. Burada, yazılı izlerin maddi izlerin bir parçası olarak ele alınabileceği şeklinde bir benzerlik söz konusudur. Zira temsili izler duyularla ve gerçek olarak algılanabildiği gibi, bir başka şeyi temsil de edebilir. Örneğin fotoğraflar, belgesel filmler vb. bir taraftan kendisi bir iz olarak değer bulurken, bir taraftan diğer izleri yakalayıp koruması bakımından diğerlerinden ayrılmaktadır. Bu açıdan fotoğrafların ve film kayıtlarının asıl amaç yanında başka izleri de kaydetmesi ve amaç dışı kaydedilen şeylerin izini taşıması dolayısıyla başka bir amaç için kullanılması mümkündür. Belli tarihsel / gerçek kişilerin büstleri, heykelleri, portreleri gibi temsil ürünlerini de bu kategoride görülebilir. Aslında belki bunların bazıları bir yandan sanat eseriyken, diğer yandan başka anlamlar çıkartılabilecek tarihsel bir iz olarak değerlendirilebilir. Ayrıca halk şiirleri, halk şarkıları ve halk masallarında temsili izlere rastlanmaktadır. Bunlar, bir anlamda maddi olmayan izler kapsamında görülebilir. Ancak duyularla algılanıp yazıya dökülebilirler veya sesli – görüntülü olarak fiziksel bir yapıya sahip kayıtlar haline getirilebilirler. Bunlar, bilgi, fikir ve duyguları iletirler. Ayrıca hem içerik olarak bir konunun doğrudan ilgi nesnesidirler hem de başka şeyleri temsil ederler. Yukarıda sıralanan tarihsel izler, kısaca bir ihtiyaç doğrultusunda üretilen ve çoğunlukla kasıtlı olarak bırakılmamış izler olarak nitelendirilebilir. Bunların dışında günlük tutma gibi (çoğunlukla) özünde özellikle günün birinde başkaları tarafından okunmak ve okuyucuların bakış açılarını yönlendirmek üzere tutulduğu net olan, bir amaç için kasıtlı olarak oluşturulan kayıtlar bulunmaktadır. Bunların yazılmasının özünde kasıt söz konusu olup, kişiler tarafından geride kayıt bırakmak amacıyla üretilirler. Buradan anlaşılacağı üzere, tarihsel izler bunun gibi daha pek çok gruplara ayrılabilir. Ancak yukarıda da ifade edildiği üzere, bu temel gruplama kişisel birikim ve bakış açısı ile amaca göre değişim göstermektedir. Bu doğrultuda her gruplamanın kendi içinde özgün ve doğru olduğu, öznel ve nesnel özellikler taşıdıkları üzerinde durulabilir. Yukarıda oluşturulan gruplandırmanın yerine, tarihsel izlerin oluş(turul)ma şekline ve fiziksel özelliklerine dayalı bir bölümleme de yapılabilir. Bu gruplama, yukarıda sayılanların yanında daha ölçülü ve nesnel görünmektedir. Bunları şu şekilde sıralayabiliriz:
Yayımlanmış belgeler: Kısaca, bir şekilde fazla sayıda basılmış ve çoğaltılmış eserler olarak açıklanabilir. Kitaplar, dergiler, bültenler, broşürler, afişler ve ilanlar gibi örnekler bu gruba dâhildirler. Yayımlanmamış belgeler: Kendinden başka nüshası bulunmayan belgelerden oluşmaktadırlar. Bunların en belirgin olanları çeşitli fiziksel görünümlere sahip (kâğıt, mikroform, elektronik, manyetik, optik, görsel – işitsel vb.) arşiv belgeleridir. Çoğunlukla iş akışı sırasında üretildikleri kurum tarafından belli bir süre korunduktan ve kurumsal işlemlerin yürütülmesi sırasında yararlanıldıktan sonra araştırma değerleri dolayısıyla (milli, yerel ve kurumsal nitelikteki) arşivlere devredilirler. Görsel – işitsel belgeler: Sesli, görüntülü ve hem sesli hem de görüntülü belgelerden oluşmaktadır. Radyo ve televizyon kurumları tarafından farklı fiziksel görünümlere sahip bilgi taşıyıcıları üzerine kayıtlı olarak bol miktarda üretilirler. Bunun yanı sıra, asıl işi görsel – işitsel belge üretmek olmayan farklı kurumlar tarafından, kurumsal işleyiş sırasında çoğunlukla tanıtım maksadıyla üretilenler de vardır. İnsan yapısı (farklı boyutlardaki) nesneler: Somut şeylerden, yani insan yapısı nesnelerden, eşyalardan, geçmişin sanat eserlerinden oluşmaktadır. Aletler, makineler, araçlar, resimler, heykeller, giysiler, mobilyalar ve daha pek çok şey bu kapsamda ele alınabilir. Doğal çevre: Coğrafi bir alan, çevrenin doğal bir görünümü, toprak üzerinde bulunan şekiller, doğal kaynaklar, iklim şartları, bölgenin stratejik yapısı, bitki örtüsü gibi izler; bir alan üzerinde nelerin olduğu, geçmişte ne gibi şeylerin var olduğu, insan yaşamını nasıl etkilediği veya insanın çevreyi nasıl değiştirdiği gibi sonuçlar çıkartılmasına yardımcı olurlar. Yoğun yağışlar sonucunda meydana gelen bir heyelanın oluşturduğu gölün insan yaşamını, yerleşim yapısını ve çevreyi nasıl etkilediği gibi çok önemli ayrıntılar buradan elde edilebilir. Bu bakımdan çevresel izler, tarihi bir araştırmanın yürütülmesinde, saha araştırmalarında belirgin ve yönlendirici bir etkiye sahiptirler. Soyut izler: Bunları maddi olmayan izler, yani duyularımızdan ziyade akılla algıladığımız izler olarak ifade edebiliriz. Bu bağlamda kurumsal veya toplumsal gelenekler, görenekler, inançlar, prensipler, batıl inançlar, efsaneler, hikayeler, şiirler, şarkılar ve dil gibi soyut olan ve açıkça geçmişin izlerini taşıyan her şey maddi olmayan soyut izler kapsamında düşünülebilir. Bu yapılan gruplama, kolayca anlaşılacağı üzere, tarihsel izlerin daha çok yapısal özellikler itibariyle gruplandırılmasından oluşmaktadır. Bunun yanı sıra, bir tarihsel izin oluş(turul)ma şeklinin geçmişi anlama ve algılama yönündeki etkisini de vurgulamaktadır. Başta sayılan gruplandırmanın aksine, bu son gruplandırmada herhangi bir grup altına alınan tarihsel izin bir diğer grup altında zikredilmesi sorunu burada önemli ölçüde giderilmiş olmaktadır. Burada, yayımlanmamış belgeler olarak nitelendirilebilecek olan yerel tarihin arşiv kaynaklarının üretildiği kurumların neler oldukları ve kısmen de bu kurumların ürettikleri belgelerin önemleri açıklanmaya çalışılacaktır.
Yüklə 1,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|