Istanbul Üniversitesi Matbaası

2- Hekimlik uygulamaları sırasında işlenen teknik dışı hatalar:

-Gerçek dışı rapor düzenleme,

-Hekim sırrının yasaların emrettiği durumlar dışında açıklanması,

-Şarlatanlık,

-Gerekçesiz ve keyfi olarak hastanın tedavisini yarıda bırakmak,

-Hastanelere hasta yatırma konusundaki ihmal,

-Gerekli olduğu durumlarda hastanın onamını almamak,

-Yasaların emrettiği hallerde suç ihbarında bulunmamak.

Hekimler, muayene ve tedavileri sırasında bir hata işlemeleri, hastalara zarar vermeleri ya da ölüme sebep olmaları halinde sorumlu olurlar. “Her kim tedbirsizlik veya dikkatsizlik yahut meslek ve sanatta acemilik veya nizamat ve evamir ve talimata riayetsizlik” sonucu bir kimseye cismen zarar verirse ya da bir kimsenin ölümüne sebep olursa sorumlu olur. (TCK. 455, 459)

Hekimler, “tedbirsizlik, dikkatsizlik”, “meslek ve sanatta acemilik”, “nizamat, evamir ve talimata riayetsizlik”, “kasten müessir fiil” ve “mesleki sırrı ifşa” gibi cezai sorumluluğu gerektiren hususların yanı sıra ayrıca memur olan doktorlar “İrtikap-memurluk nüfuzunu kötüye kullanma”, “görevi ihmal”, “görevi kötüye kullanma”, ve “rüşvet” suçları ile de sorumlu tutulurlar.

“Kanunu bilmemek mazeret sayılmaz” (TCK. 44). Bilmemek ve hata, hukukta aynı anlama gelir.

Hekimin cezai sorumluluğundan amaç bir zararın ödenmesinden çok hekimi daha dikkatli ve daha özenli harekete zorlamaktır.

Kaynaklar
Aşçıoğlu Ç. Doktorların Hukuki ve Cezai Sorumluluğu. Olgaç Matbaası, Ankara-1982.

Atabek, E. Tıbbi Deontoloji Konuları. Yenilik Basımevi, İstanbul, 1983.

Aykaç M. Hekimlerin Cezai Sorumlulukları, İ.Ü.Tıp Fak. Mecm. 1984; 47, (4): 791,796.

Başağaoğlu İ. “Hekimin Hukuki Sorumluluğu” Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 1994; 11, (1,2,3): 389 - 392.

Başağaoğlu İ., Ataç A. “Hekimin Hastasına Sözleşmeden Doğan Borçları” Türkiye Klinikleri, Tıp Etiği-Hukuku-Tarihi, Kasım 2003; 11, (4): 253-257.

Bayraktar K. Hekimin Tedavi Nedeniyle Cezai Sorumluluğu. Sermet Matbaası, İstanbul - 1972.

Demirhan EA. Tıbbi Deontoloji ve Genel Tıp Tarihi, Güneş&Nobel Yayınları, Bursa-1996.

Erem F. Adalet Psikolojisi. 4.bs., Ajans-Türk Matbaası, Ankara-1961.

Gökçe A.N., Başağaoğlu İ., Üvey D. “From Human Rights to Patient Rights” Eubios Journal of Asian and International Bioethics, March 2006, 16, (2) : 55-59

Hancı İ.H. Hekimin Yasal Sorumlulukları (Tıbbi Hukuk) İzmir-1995

Öncel Ö. Hekim Sorumluluğu, Tıbbi Deontoloji ve Biyomedikal Etik’in Ana Hatları, yayınlayan: Arslan Terzioğlu, İstanbul-1998

Özek Ç. Tıbbi Müdahalelerden Doğan Sorumlulukla İlgili Genel Prensipler”. İst. Tıp. Fak. Mecm. 1967; 29, (1):160-170.

Özen C. Kısa Adli Tıp Ders Kitabı. 3.bs., Taş Matbaası, İstanbul - 1983.

Şehsuvaroğlu BN., Terzioğlu A. Tıbbi Deontoloji. Gel.2. bs., Fatih Gençlik Vakfı Matbaası, İstanbul – 1983.

Tandoğan H. Borçlar Hukuku, Özel Borç İlişkileri. Olgaç Matbaası, Ankara – 1982; 2.

Tunalı İ., Zentürk C., Bilge Y., Görgün L. Hekimin mesleki sorumluluğu, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 1992; 45 (1):25-34.

Uzel İ. Hekim Sorumluluğu, Anadolu Tıp Dergisi, Kasım 1999: 1 (Özel Sayı); 43-51

Üvey D., Gökçe AN., Başağaoğlu İ. “Euthanasia: The Concept and the Situation in Turkey". Journal For Medical Ethics and Bioethics. Autumn-Winter 2004; 11, (3-4):7-8.