Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
144 Bo‘lmagan gap, o‘yladi u. Nafsilamrini aytganda, men boshqa odamman. Virjiniya nohaq. Sovuq odam o‘lmagan. Hammasini boshqa qaynoq odam qildi, ammo o‘sha qaynoq odam aslida men emas. U labbo‘yoq dog‘i qanday paydo bo‘lib, qanday yo‘qolayotganini kuzatar ekan, qo‘lida qadahni asta aylantirdi. “Seni nima deb chaqiray? — so‘radi u. — Ishda-ku o‘zim bilaman. Ammo bu yerda nima dey?” Bu yerda nima deydi? Ularning bu yerga yana kelishlari mumkinligini o‘ylashga nima izn berdi? Sovuq odam nima qilishi mumkinligini juvon tasavvur ham qilolmaydi. Har narsa qila oladi. Ishdan hayday oladi. Har narsa qila oladi. Undan qutulish, bo‘lgan gaplarni xotiradan o‘chirish unga qiyin emas. Tasodifiy hodisadan, sof jismoniy aloqadan, shunchaki bilib-bilmay qilingan yaqinlikdan tashqari, pirovardida, bu nima bo‘lishi mumkin? Qadahni aylantirar ekan, Palmer yorqin izning qayta-qayta paydo bo‘layotganini kuzatdi. Qadahni biroz ko‘tarib va sinchiklab o‘rganarkan, u g‘oyatda zaif xushbo‘y hidni, juvon atirining, uning labbo‘yog‘ining qorishiq iforini tuydi. U qadahni burniga olib keldi-da, havoni asta va chuqur ichiga tortdi. Birdan o‘zi kutmagan holda qadahning qirrasini tili bilan yalayotganini his etdi. U ko‘zlarini yumdi-da, o‘zini o‘rindiq suyanchig‘iga tashladi. U endigina yorqin eslagan iliqlik, ha, iliqlik uning vujudini yayratmoqda edi. Tilidagi juvon labbo‘yog‘ining ta’mi tomog‘ini ehtirosli ishtiyoq ila kuydira boshlagandi. Uzoqdan avtomashina tezligining almashgandagi ovozi qulog‘iga chalindi. U istamaygina ko‘zlarini ochdi-da, qadahni stolga qo‘ydi. Uydan shoshib chiqar ekan, u tilining uchini tanglayiga qattiq surdi. Palmer liftdan eng pastki qavatga tushdi va bir-biriga ulanib ketgan yo‘laklarni oralab o‘tib xizmatchi eshikka yetib keldi. Yana ko‘p martalab foydalanishni bilib, u qaysi yo‘laklardan o‘tib kelganini esida saqlab qolishga harakat qildi. Yigirma to‘qqizinchi bob Palmer o‘z mehmonxonasi yonida taksidan tushdi va shveytsarga e’tibor bermasdan tezgina mo‘‘jaz vestibyuldan lift tomonga o‘tdi. O’zlarining bu muvaqqat oshiyonlariga ko‘chib o‘tgan dastlabki kundanoq u Palmerga yoqmagandi, Lift oldida eshik ustidagi so‘nggi qavatning yoyi bo‘ylab asta harakat qilayotgan milni kuzatib turar ekan, u bu la’nati mehmonxonaga nisbatan yuragida nafrat hissini tuydi. Bu o‘zining ko‘hnaligi, boshqalardan ajralib qolganligini, hayotdagidan ko‘ra bu yerda ko‘proq bo‘lgan mungli jigarrang tusi bilan bosib turuvchi tangu tor xona edi. Hozir ham bu yaramas liftning yuqoriga ahmoqona qatnovini nihoyasiga yetkazishini betoqat kutar ekan, uni yashashga majbur etishgan bu didsiz, kulgili, beso‘naqay binoga nisbatan alohida adovat hissini sezib turardi. U bu yerda istiqomat qiluvchi chollarni yomon ko‘rardi va xizmat qiluvchi xodimlarning malaylarcha surbetliklariga nisbatan ko‘nglida chuqur nafrat tuyadi. U qariyb shu narsaga amin ediki, yo‘lka chekkasiga kelib to‘xtagan taksini ko‘rib, shveytsar o‘sha zahoti keraksiz topshiriq bilan liftchini yuqoriga jo‘natib yuborgan. Qavatlarni ko‘rsatguvchi mil yuqorigi “12” raqamiga yetganini, chayqalganini va ehtimol, butunlay to‘xtaganini Palmer kuzatib turardi va bu uning jonini chiqarmay qo‘ymasdi. To‘g‘ri, boshqa lift ham bor edi, biroq, odatda, u vestibyul qavatda ochiq, bo‘m-bo‘sh va qop-qorong‘i bo‘lib turaverardi. Palmer liftdan teskari o‘girildi-da, yuzaga kelgan vaziyatga mutlaqo beparvodek ko‘rinishga harakat qildi, chunki xizmatchilarning barchasi bundan maza qilish niyatida ko‘zlarini uzmay qarab turishardi. Soatiga qarab yubormaslik uchun u sigareta olishga qo‘lini cho‘ntagiga suqdi, biroq bitta ham sigareta qolmabdi. Ko‘zining qiri bilan qarab, u mil yana qimirlaganini va yoy bo‘ylab yana iziga qaytayotganini ko‘rdi. Demak, qulay payt keldi, birdan fikri yorishdi Palmerning. Tutilib qolganidan minnatdor bo‘lish o‘rniga u uning yaqinlashib kelishiga intiq edi. Endi esa, bu narsa sodir bo‘lay-bo‘lay deb turgandi, |