A u = F m . R f / [t yey (1 - η
) . 100] , bu yerda: g’
m
– berilgan turdagi jihozlarning yillik mashina ish vaqti fondi;
R
f
– instrumentdan foydalanish darajasi, %.
Jihozning mashina ish vaqti fondi quyidagicha aniqlanadi:
F m = F’ g . S . K m , bu yerda: F
g
– jihozlarning yillik haqiqiy ishlagan vaqti; S – jihoz
faoliyatining smenaliligi; K
m
– jihozning mashina vaqti koeffisiyenti.
Bu usul bo’yicha instrumentning to’liq yeyilishiga sarflangan vaqt
quyidagicha aniqlanadi:
t yeyil = ( α
o’t /l qat Q 1) t o’t . Slesarlik montaj instrumentlariga bo’lgan talabni quyidagicha aniqlash
mumkin:
A u =F nom . R f / [t yey (1 - η
) . 100] , F
nom
– instrumentning bir soatdagi ishining yoyilish nominal fondi.
Instrument va texnik uskunalarga bo’lgan talabni rejalashtirish sistemasi. Ishlab chiqarish instrumentlariga bo’lgan talabni rejalashtirish ikki sistemaga
asosan olib boriladi: buyurtmaga va omborxonaga (sistema max-min).
Rejalashtirishning buyurtmaga berish sistemasi keng tarqalgan. Uning
mohiyati shundaki, instrumentga talab paydo bo’lishigacha yoki paydo
bo’lgan davrda buyurta beriladi. Lekin bu sistemaga nisbatan max-min
sistemasi samaraliroqdir. Chunki bu usul qo’llanganda instrumentlar zaruriy
miqdorda ishlab chiqarishning uzluksizligini ta`minlab turishga yordam
beradi. Bu sistemaning mohiyati shundaki, instrument zapasining max va min
chegaralari hisoblanadi. min zapas, sug’urta zapas xarajatlariga ega, (oylik
iste`mol hajmi). max zapas (Q
max
) min zapaslarga ikki buyurtma orasidagi
sarflangan instrumentlar yig’indisi bo’ladi:
