Modern Revizyonizmin Çöküşü

290 Ekim, Mümkün Olmayanı mı Zorluyor?

298 Modern Revizyonizm "Boş Bir Söz Kalıbı" mı?

EKLER

317 "STALİN PORTRELERİNİN HER YERDE GÖRÜLMEYE BAŞLANMASI TESADÜF DEĞİL" Nina Andreyeva

321 DEMOKRATİK ALMANYA CUMHURİYETİ: "MARKSiZM-LENINİZME İHANET İFLAS ETTİ" Dieter Ilius

322 17 Haziran 1953 SBKP'nin 20. Kongresi

325 Marksizm-Leninizmin Belirli Kavramlarının Biçimsel Konumu

****************************************************
SUNU
Burjuva sistemin coşkulu bir zevkle yürüttüğü büyük kampanya,-büyük tarih çarpıtıcılığıyla atbaşı sürüyor; "Marksizmin bittiği" ilan ediliyor.
Buna kendileri de inanmayacak kadar gerçekçidirler.
Yeni bir propaganda değildir bu.
Marksizm, gelişim tarihinde burjuva ağızlardan onlarca kez "yenilgiye uğratılmış ve bitirilmiş”tir. Fakat -ne hikmetse- sürekli güçlenerek varlığını sürdürmüş, burjuva sistemin karşısında her dönemde "maddi bir güç” olmuştur.
Bunun temeli nedir?
"İktisadi ayrılıklar demokratik kapitalizmin özgürlüğü altında hafiflememiş, tersine ağırlaşmış ve yeğinleşmiştir.”
Sistemin yasaları gereği "yeğinleşmek" durumundadır.
Artı-değer yasasının işlediği, -üretimin ve yaşamın bu düzeyde kollektifleştiği şartlarda- üretim araçlarının özel mülkiyetinin korunduğu, emekçi sınıflar yok edilemediği sürece de Marksizm, sadece ideoloji olarak değil, "işçi sınıfının elinde maddi bir güç" olarak burjuva sistemi tehdit etmeye devam edecektir.
Çağı anlamak, kapitalist sistemin mevsimlik görüntülerinin değişkenliğini ve geçiciliğini anlamaktan geçiyor.
Kitlelere her türlü yolla aşılanmaya çalışılanın tersine, emperyalist sistem herşeyiyle sosyalizmi hazırlıyor. Burjuvazinin yaptığı, bu gerçeğe direnmedir yalnızca.
***
Dünya burjuvazisine, proletaryanın yenilgisini hazırlayarak bugünkü tarihsel fırsatı kazandıran revizyonistlere gelince, bu direnmenin halkaları, araçlarıdırlar.
Modern revizyonizm, soyalist düzene "kapitalist öğeler" kazandırmakla başlayarak onu kapitalizme dönüştüren bir geçiş döneminin -bir ara dönemin- ideolojisi ve pratiğidir.
Marksizmin ortaya çıkışından bu yana bilinen revizyonist görüşlerden temelde farklı hiçbirşey önermeyen, onların bir üst (versiyonu) biçimidir. Kökü, dünya sosyal demokrat hareketine temel olan bu ideolojidedir. Gelinen noktada sosyal demokrasiye(3)dönüşmesinin sebeplerinden biri de budur.
Lenin'in II. Enternasyonalciler ve Kautsky için söyledikleri çok öğreticidir.
"Savaş, onyıllar boyunca işlenmiş olan oportünizmin görünüşünü değiştirdi; onu yüksek bir dereceye çıkardı, nüanslarının sayı ve çeşidini artırdı,..." (Lenin)
Savaş'ın, oportünizmin görünüşünü değiştirerek onu yüksek bir dereceye çıkardığı gibi, 1917 Ekim Devrimi, proletarya iktidarı ve sosyalist inşa da oportünizmin görünüşünü değiştirerek onu, gelişiminde bir üst tarihsel evreye çıkardı. Modern revizyonizm oluştu.
Bu olgu konumu itibarıyla tüm dünya sosyalist sistemini ve devrimci hareketini zehirledikten sonra kaçınılmaz sonucuna vararak, batı kapitalizminden "ayrı varlık nedenini" yitirip onunla bütünleşerek, iflas etti.
Gerek varlığı, gerekse iflasıyla birçok kişi ve siyasal akımın düşünce ve çizgilerini bulandırarak onları liberal-reformist bir tavra ya da sosyalizme inançsızlığa itti.
Marksist tavır, bu olgunun, -aynen II. Enternasyonal deneyinde olduğu gibi, sosyalizm döneklerinin- emperyalist sistemle ikinci büyük uzlaşma ve bütünleşme çabası olduğunu, bu ideolojinin marksizm-Leninizmle en ufak bir ortak yanının olmadığını açıkça tesbit ederek, tavır almayı gerektiriyordu.
"Oportünizmden kararlı bir biçimde kopmadan... sosyalizmin amaçları gerçekleştirilemez"di. "Ve işçilerin gerçek enternasyonalist birliği kurulamaz”dı.
Fakat devrimci hareketin önemli bir kesiminde restorasyon, en açık hale gelmeye başladığı dönemlerde bile boş bir umut ve kararsızlık yarattı.
***
Böyle bir ortamda, modern revizyonizmin gerçek niteliğini, sınıf konumunu vurgulayarak onu ideolojik olarak mahkum etmek; "Olayların gerçek niteliği ve anlamını karartan burjuva propaganda göğüslen”erek, varlık nedenini yitiren ve ideolojik-pratik olarak -düşünülebilecek en bayağı bir biçimde- emperyalist sistemle bütünleşerek çökenin modern revizyonizm olduğunu söyleyerek belgelemek özel bir önem taşıyordu, hala da taşıyor.

Bu nedenle konuyla ilgili yazıları derleyerek okuyucuya kazandırmayı istedik.

Kitabımızın adını yaşadığımız dönemin yok sayılan, gizlenmeye çalışılan temel yönünü vurgulaması açısından "Modern Revizyonizmin Çöküşü" koyuyoruz.
Bu isim yıllarca dünya işçi sınıfı hareketinde egemen olmuş karşı devrimci bir ideoloji ve pratiğin son bularak tüm gözler(4)önünde açığa çıkmasıyla, işçi sınıfı hareketine yarattığı ve yaratacağı tarihsel olanakları da ifade etmesi açısından uygun.
Kitabı esas olarak üç bölümde toplamayı uygun bulduk. Birinci bölümde ağırlıklı olarak, modern revizyonist tezlerin önemini ve ne ifade ettiğini, gelişmesinin koşulları ve nasıl bir gelişme seyri izlediğini değerlendirerek, teorik saptamalarda bulunan yazılar; ikinci bölümde özellikle Doğu Avrupa'daki hızlı iktisadi ve siyasal çözülme süreçlerini ele alan güncel değerlendirmeler; üçüncü bölümde ise, modern revizyonizmi kendi özgün şartlarımızla ilişkilendiren makale ve tartışma yazıları yer alıyor. Yazıların tarihlerine göre sıralamayı da gözardı edemediğimizden bu bölümlemenin istisnaları da var. Ekler bölümünde ise yararlı olacağını düşündüğümüz yabancı kaynaklı kısa bir yazı ve röportaj yer alıyor.
***
Sonuç olarak, süreç bitmemiştir.Modern revizyonizmin 'son'u dünya proletaryası için yeni bir başlangıçtır; şu andaki yaygın kanıların aksine yeni kapitalist topraklar işçi sınıfı hareketine büyük olanaklar yaratmaktadır. Bu ülkelerin halkları kapitalist sömürü sistemini kendi deneyleriyle tanıyacak, artık fatura sosyalizme kesilemeyecektir. Unutulmamalıdır ki yılların sosyalist uygulamaları bu ülkelerde düzeyli bir halk yaratmıştır. Dünya işçi sınıfı hareketinin önünden büyük bir engel çok açık bir biçimde kalkmıştır. Sınıfın niteliği ve sosyalist birikimi, kendisini herşeyiyle sermayeye satmış bu akımı devrimci görmeye engeldir. Ve nihayet, tek tek ülkelerdeki, Marksizme gerçekten bağlı unsurlar ve siyasal hareketler çağımızın bu en sinsi düşmanına karşı açık ve kararlı bir tavır alacaklar, ideolojik siyasal hatlar tutarlılaşarak, belirsizliklerinden kurtulacaktır. Bu da proleter devrimcilerin birliği ve güçlü sınıf partileri anlamına gelir.