Azərbaycan folklorunun ilkin nəşrləri” seriyası HÜMMƏT ƏLİzadə azərbaycan el əDƏBİyyati



Yüklə 1,73 Mb.
səhifə34/116
tarix01.01.2022
ölçüsü1,73 Mb.
#110319
1   ...   30   31   32   33   34   35   36   37   ...   116
1.H.Elizade-Nağıllar,Kitab,Super!

ŞAHZADA QASIMIN NAĞILI
Əli Rəhim oğlu

Qazax-1926
Hərat şəhərli Fətəli şahın dünyada heç öladı olmazdı. Yaşı çox keçmiş idi. Bir ədalətli və səxavətli şah idi. Bir gün və­zi­rin­dən soruşdu: – Ey vəzir! Təəccübəm, nə üçün mənim yaşım belə keçib, bir öladım yoxdur.

– Şah sağ olsun! Sən bu dünyada ədalətli olub, camaatın ək­sik işlərini düzəldib xəzinənin ağzını açıb fəqir-füqəraya mal və pul dağıtsan sənin öladın olar.

– Vəzir! Sənin bu sözünü imtahan edəcəyəm və mal dö­lət­dən əl çəkib yeddi il camaatdan xərc, bəyar almıyacağam.

Fətəli şah həmin tarixdən dediklərini edib və yerinə yetirdi. Haqq tala bunun belə səxavətli olmasını nəzərə alıb bir ölad kə­ra­mət etdi. Bunun da adını Şahzada Qasım qoydular.

Şahzada Qasımı dayaya və dayadan lələyə verdilər. Ta inki on iki yaşına yetişdi. Bu zaman Fətəli şah vəzirə dedi: Qasımın mək­­təb vaxtıdır. Bunu məktəbə qoymaq lazımdır. Şahın əmrinə gö­rə şahzada Qasımı məktəbə qoydular. Həmin məktəbdə Qa­sım dərs oxuyurdu, həm də dava məşqi alırdı. Bu minval ilə iyir­mi yaşına qədər məktəbə davam etdi. Bir gün şahzada Qasım mol­la­dan izin alıb vəzir vəkil ilə şəhərə çıxıb seyr etdikdən sonra babasının hüzuruna gəlib bir neçə gün vəzir, vəkil yanında şah­­­lıq təlimini almağını söylədi. Babası izin verdi. O bir müddət və­zir, vəkil yanında hər cür təlim aldı.

Qasım bir gün balkonda oturub nartaxta oynuyurdu. Gördü ki, bir neçə oğlan şikardan gəlir. Bunlarda qəribə ovlar vardur. Şah­zada vəzirə dedi: Sabah mən də şikara gedəcəyəm. Qasım sa­bah olcaq əzm, mübariz geyinib babasından izin alıb vəzir, və­kil və qoşun ilə şikara rəvan oldu. O gün axşama qədər qəribə ov­lar şikar edib axşam otağa gəldilər. Şahzada Qasım o gecə sa­ba­ha qədər şikarın şevkindən yatmadı. Sabah olcaq vəzirə dedi: Atam­dan uzaq səfərə şikara getmək iznini al. Vəzir gəzib gəlib şa­ha oğlunun uzaq şikara getmək istədiyini söylədi.

Şah izn verdi. Şahzada Qasım yeddi yüz altı vəzir-vəkil ilə əzm şikar qıldı. O qədər getdilər ki, ta inki şahın torpağından çıx­mağa yaxınlaşdılar. Bu əsnada vəzir dedi: Şahzada! Bura əc­nə­bi şahların vətənidir. Getmək mümkün deyil.

– Vəzir! Məndən əlavə dünyada şah varmıdur? Vəzir: – Şah­zada sağ olsun, dünyada çox şahlar vardur.



– Vəzir! Onu mənim qılıncım bilər. Bu sözü deyib atları sür­dü­lər. Bu surətlə qırx gün yol getdilər, ta inki bir mənzərəli yay­la­ğa yetişdilər. Burada bir ceyranın otlamasını gördülər. Şah­zada Qa­sım ceyranı görəndən and yad etdi ki, bu ceyranı gərək hər nə cür olsa tutam. Bunu deyib qoşuna höküm etdi: bunu hər tərəfdən mü­hasirəyə alın. Hər kimin tərəfindən getsə onun boy­nu­nu vurdu­ra­cağam. Qoşun ceyranın hər tərəfini bü­rü­dü. Bir vədə ceyranı ba­şı­nı otdan qaldıranda gördü ki, ətrafını üzük qaşı kibi araya alıb­lar, oyana-buyana baxıb birdən Şah­zada Qasımın çiyninin üstün­dən elə atıldı ki, o qədəm də Qasım­dan kənara düş­dü. Şahzada Qasım halı belə görəndə dedi: Heç kəs atını sür­mə­sin. Bu ceyran məni fə­qir tapdı və mənim tərəfimdən getdi. Ya gərək öləm və ya bu cey­ranı dutam. Bunu deyib ceyranın da­lın­ca at saldı. Bir müd­dət get­dik­dən sonra qabağında bir dağ nü­mayun oldu. Həmin da­ğın yo­xu­şunu çıxanda gördü: heç bir şey yoxdu, amma bir sər­çeş­mə var. Şahzada Qasım dərd qəm pe­çidə olub həmin sərçeşmənin yanında atdan düşdü; yuxuya get­di. Şah­zada yatmaqda olsun gəl sənə Hind şahının qızı Əs­ma­yıl Pəridən xəbər verim:

Hinddən dayasına höküm etdi. Bu saat kəcavəmi hazır et. Dün­­ya seyrinə getmək istəyirəm. Əsmayılın hökmünə görə zərin kə­cavə hazır oldu. Sarvan ilə yola düşdü. Bir qədər gəzdikdən son­ra güzar Hərat mülkündə səfalı bir yaylağa düşdü. Qəzadan hə­min Qasım yatan sərçeşmənin yanından gedəsi oldular. O qə­dər getdilər, Qasıma yaxınlaşdılar. Sarvan görüb dedi: Xanım, bu­­rada bir qaratlı var. Xanım durbin ilə baxdıqda sarvana dedi: Sür, qorx­ma, yurd yeridir. Sarvan sürdü, sərçeşməyə yaxın­laş­dı­lar. Sarvan Qasımı görcək dedi: Xanım! Bu oğlandan xəta əksik deyil, yu­xu­dan bidar olmamış tez buradan gedər.

– Sarvan qorxma, İsmayıl bu sözü deyib və kəcavədən dü­şüb bulağın üstündə əl-üzünü yumağa məşğul oldu. Bir vədə gö­zü oğlanın gül camalına düşüb əl etdi cürəsinə, bu dillər ilə oğ­­lanı oyatmağa başladı:




Yüklə 1,73 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   30   31   32   33   34   35   36   37   ...   116




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin