Summa caietana de pctis Et noui testamẽti iẽtacula
Yüklə 5,7 Mb.
|
decetero ser uari fecerint statuta edita/& consuetudines vel potius abusiones introductas contra ecclesiasti= cam libertatem, nisi ea de capitularibus suis in fra duos menses post huiusmodi publicationem sententie fece= rint amoueri. Excommunicamus quo statutarios & scripto res statutorum ipsorum, necnon & potestates & cōsules/recto res & consiliarios locorum vbi decetero huiusmodi statuta & consuetudines edita fuerint vel obseruata: necnon & illos qui secundum ea presumpserint iudicare/vel in publica forma scri bere iudicata. Hono. iij. de sen. excom. nouerit. siastica libertas per statuta seu consuetudi nes offendi{t$}. Et quo ad personas/primus canon vniuersalis est. Quo ad actiones vero duas punit actiones. prima est facereser uari statuta & consuetudines contra ecclesiasticam libertatem: secunda est non facere amoueri huiusmodi statuta de capitu= laribus suis. Secundus autem canon specificat sex genera per sonarum: scilicet statutarios/scriptores statutorum/potestates/cō sules/rectores & consiliarios locorum vbi fuerint edita vel ser uata. Deinde vniuersaliter extendit se ad omnes quantum ad duas actiones. prima est iudicare secũdum huiusmodi statuta: secunda est scribere in publica forma/hmōi iudicata. ¶ Vbi sunt multa notanda. Primo notanda est differẽtia inter absolute violantes ecclesie libertatem / & inter illam violantes respectiue ad statuta vel consuetudines: quoniam neuter istorũ<-P> @@0@ @@1@ @@0@ @@1@ (scilicet edi & seruari) hinc intelligendum est ꝙ sex illa gña personarum pro quanto concurrunt ad alteram harum actio= num (hoc est vel ad edendum vel ad seruandum) sunt ipso facto excommunicata. Et propterea statutarij (qui scilicet faciunt statuta hec) & similiter scriptores illorum/vt cancel= larij & similes/sunt ipso facto excommunicati: vtpote concur= rentes ad editionem statutorum. Potestates vero/consules/recto res & consiliarij si nihil operantur ad editionem aut obseruatio nem, non sunt excommunicati. Quarto nota / ꝙ tam statu= tarij ꝗ̈ alij excusantur ab excommunicationis censura / si pura mente & recto animo/nolentes aliquid contra ecclesie liberta= tem statuere aut sustinere, consulunt doctores reputatos &c. seu committunt examen eorum doctoribus huiusmodi, & certificati ab illis ꝙ nihil est contra ecclesie libertatem/statuũt/ scribunt &c. aliquid quod in veritate esset contra libertatem ecclesie: quia agunt ex ignorantia plus ꝗ̈ probabili. Et nec apud deum nec apud ecclesiam agunt contra ecclesie liberta= tem: quia fecerunt quantum in se est quod viros probos de cet. Et excusantur non solum a tanto / sed a toto. Quinto nota quid importat libertas ecclesiastica. Et scito ꝙ com= prehendere videtur omne id in quo ecclesia non subijcitur aut arctatur: siue illud spectet ad esse naturale vel spirituale/siue ad operari aut recipere / siue ad quodcũ aliud. & rursus siue illud conueniat ecclesie ex dono naturali siue gratuito, siue ex iure communi siue ex priuilegio: ita ꝙ vnde habeat non est cure. Et hoc ex libertatis nomine haberes nisi libertas limitare{t$} per ecclesie nomen formaliter sumptũ: hoc est quatenus ecclesie rōnem habet. Ex hoc. n. hẽs/ꝙ proprie loquendo libertas ecclesie<-P> @@0@ @@1@ <-P>non comprehendit nisi illa in quibus ecclesia quatenus ecclesia est libera: vndecun illa habeat, siue a deo/siue a papa/siue ab imperatore &c. Et ꝙ ita canones intelligant ecclesie liberta= tem, patet ex eo ꝙ in sexto de immu. ecc. ca. libertatis. dicitur ꝙ inhibere ne clericis molant/coquant/vendant &c. presumi= tur contra libertatem ecclesie. Presumi dixit/non esse: quiasecun dum veritatem sunt hec contra libertatem politici conuictus/ & non contra ecclesiam quatenus ecclesia. Ex ecclesie rursus nomine accipe ꝙ est sermo de libertate communi vniuerse ec= clesie, & non de libertate propria tali ecclesie vel tali religioni. Ita ꝙ siquis statuit contra priuilegium proprium alicuius col= legij (puta prothonotariorum) aut alicuius religionis (puta monachorum) aut alicuius ecclesie (puta mediolanensis) nō incurrit hunc canonem: sed oportet ꝙ statuat contra illud quod cōe est omnibus ecclesiis. Et bene intellige nouicie: quia nō dici mus ꝙ oportet statui contra oẽs ecclesias mundi: sed dicimus ꝙ oportet statui cōtra illud quod est libertatis cōis oĩbus ecclesiis mundi. Vñ siquis statuat ꝙ non possit quis donare tali ecclesie (puta sancti donati) ꝗ̈uis contra vnā tendat ecclesiā particula rem, incurrit tñ excōicationem hanc: quia statuit cōtra libertatẽ communem omnibus ecclesiis. commune siquidem est omni ecclesie christi/ ꝙ potest cuilibet donari: libertas. n. communis offenditur in illa vna. & sic de alijs. Sexto nota/ꝙ statuere cōtra ecclesie libertatem/est ꝑ se (hoc est ex intentione) tendere cōtra ecclesiasticam libertatem: qm̃ quod est ꝑ accidens/alienũ est ab arte & iure. Et hoc tā secun dum doctrinā demonstratiuā ꝗ̈ secundũ iura: qm̃ipsa quo sup ponũt & assumũt ꝙ volũtate & ꝓposito maleficia distinguun tur. Per se autem seu ex intentione contra ecclesiasticā liberta= tem intellige penes intentionem operis statuti. Ita ꝙ si opus qd#[2018] statui{t$} / per se (hoc est suapte natura) tendit contra ecclesia sticā libertatẽ, statutum est cōtra illā. Si aũt ꝑ se nō tendit cōtra<-P> @@0@ @@1@ Et iuxta hanc rationabilem theoricam dicendum est/ ꝙ statu tum ciuitatis disponens de honore mortuariorum/modum im= ponendo ne excessus fiat/ & pauperes ambitio in fletibus non grauet, si non disponit nisi de illis que per se ordinantur ad ho= norem/licitum & sanctum est, etiam si inde non perse sed per accidens proueniat effectus aliquis qui videtur contra ecclesie libertatem: quoniam secundum id quod est per se iudicandum est etiam in moralibus, & non secundum id quod est per acci dens. Et propterea quum constet sumptuosa sepulcra/ multitu= dinem luminarium / indumenta equorum ac pedissequorum/ multitudinem crucum/varietatem religionum/ & similia / ad temporalem honorem defuncti aut viuorum per se ordinari nō solum ex intentione facientium hec/sed ex natura ipsorum ope rum, consequens est vt moderari hec ad potestatem politicam spectet/ad quam spectat cura ciuium circa honores tẽporales. Nec obstat ꝙ tanguntur clerici: quia non tanguntur nisi vt ma teria temporalis honoris/ non ipsorum clericorum sed ciuium. Regulare autem est/ꝙ cognoscens/iudicans/ curam habens de forma, cognoscit / iudicat ac disponit de materia quatenus respicit illam formam: vt patet in omnibus artibus. Nec rur/ sus obstat ꝙ ista moderatio sit nociua clericis / & subtractiua<-P> @@0@ @@1@ ¶ In eos qui represalias aduersus personas ecclesiasticas seu bona ipsarum concedunt vel extendunt. Ca. xxxij. Yüklə 5,7 Mb. Dostları ilə paylaş:
|