«Əgər tövbə etsələr, namaz qılıb, zəkat versələr» üç əməlin üçü də şərtdir. Təbərani – rahmətullahi aleyhi – də onu qeyd edir ki, əgər bir kimsə zəkatı etiqadla deyil sadəcə verməməkdə iqrar edərsə o, kimsə bizim din qardaşımız sayılmazmı?.
958 İbn Məcə 4049, Həkim 4/473,8460,8646, İbn Həcər «Fəthul Bəri» 13/16, əl-Albani «Səhih Hədislər Silsiləsi» 87, Səhih Cəmius Səği» 8077.
959 Əbu Davud 425, 1420, İbn Məcə 1401, Darimi 1577, Nəsəi 460, Məlik 1/123/14, əl-Albani «Səhihut Tərğib» 363, İbn Əbdul Bərr «Təmhid» 23/289-301.
960 “Təmhid” 23/290.
961 “Fətava əl-Qadisiya” 2/84.
962 “Fəthul Bəri” 1/112.
963 Tirmizi 2639-2641, İbn Məcə 4300, Əhməd 2,4/213, əl-Həkim 1/5-6,213,529 əl-Albani «Səhih Hədislər Silsiləsi» 135, «Səhihul Cəmi» 1776.
964 “Məcmuul Fətava” 8/92.
965 Muslim 121.
966 “Namazı Tərk edənin Hökmü” 15.
967 Hafiz Səxavi 2/84.
968 Buxari.
969 Əbu Davud 3904, Bəyhəqi 7,198 h – 13902.
970 Buxari, Müslim.
971 Bəzi alimlər qeyd edirlər ki, insanlara kafir demək olar o, qəsdlə ki, onlar müsəlmandırlar. Onların etdiyi asiliyə görə, onlar kafir sayılırlar. Hansı ki o, kafir onları əbədi Cəhənnəmədə saxlamır. Onlar deyirlər ki: «Hansı məsələyə küfr sözü gəlibsə ki, bu kiçik küfrdür, onlara kafir demək olar o qəsdlə ki, onlara böyük küfr hökmü verilmir və onlar müsəlman olaraq da qalırlar». Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in bu hədisi təsdiq etməkdədir: «Müsəlmanı söymək fasiqlikdir, onunla vuruşmaq isə küfrdür». Buxari, Müslim. İbn Teymiyyə – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Bir insan əgər kiçik küfr edibsə, ona kiçik küfr adı verilibsə, o kafir sayılır qeyd olunmaqla. Yəni o, həmin məsələdə kafir sayılır. Qəsd olunan kafir isə əbədi Cəhhənəmlik deyildir.
