ishchi 1 – “umuman ish, jismoniy mehnat bilan shug‘ullanuvchi kishi”;
ishchi 2 – “zavod va fabrikada dastgoh, apparatni boshqaruvchi mutaxassis”. Birinchi ifoda qolipning har ikki tomoniga shakl va ma’no jihatidan mos
bo‘lganligi uchun nutqiy so‘z hisoblanadi. Ikkinchi ifoda esa qolipdan
mazmunan uzilganligi uchun leksema hisoblanadi. Birinchi so‘z ikkinchi
leksemaning nutqiy hosilasi emas. Ularni omonimlar sifatida qarash lozim.
Qolip hosilasi sifatida u qolipning chap tomoni xususiyatini o‘zida
mujassamlashtirgan. Chunki ishchi leksemasining shakliy tomoni, ya’ni
nomemasida qolipning ot + -chi umumiyligi zarrasi, ko‘rinishi voqelangan.
Leksema sememasi esa “shu otdan anglashilgan narsa bilan shug‘ullanuvchi
shaxs» mohiyati ko‘rinishiga emas, balki uning toraygan, ma’lum bir ixtisosni
anglatuvchi ko‘rinishi holatiga ega bo‘lib qolgan. ishchi leksemasiga qiyosan
olinadigan, deylik, kitobchi so‘zida so‘z yasash qolipining shakliy tomonidan
ham, ma’noviy tomonidan ham uzilish kuzatilmaydi. Yoki yozuvchi leksemasi
va yozuvchiso‘zini qiyoslaylik. Har ikkala hosila ham fe’l + uvchi = shu fe’ldan
