246
133-rasm. Osmotik va tashqi bosimlar orasidagi muvozanat sxemasi.
Agar tashqi bosim ikkala porshenga bir xil kuchda berilsa, erituvchi
molekulalari AC hajmdan AB hajmga oʻtadi va B porshen koʻtariladi. Agar B
porshenga bosimni erituvchining eritmaga oʻtishga
intilishini kompensatsiya
qiladigan darajada oshirsak, sistemada dinamik muvozanat qaror topadi.
Muvozanat qaror topgandagi gidrostatik bosim osmotik bosimga ekvivalent
boʻladi.
Vant-Goffning klassik qonuniga muvofiq suyultirilgan ideal eritmaning
osmotik bosimi quyidagi tenglama bilan ifodalanadi:
M
CRT
Bunda, π —
osmotik bosim;
C
— konsentratsiya;
M —
erigan moddaning
molekulyar massasi;
R
— universal gaz doimiyligi;
T —
absolyut temperatura.
Shunday qilib π—(osmotik bosim) eritmaning umumiy xarakteristikasi boʻlib,
faqat zarrachalar soniga bogʻliq, erigan modda va erituvchining tuzilishiga bogʻliq
emas.
Toza erituvchiga boʻlgan tashqi
bosimni
0
P
va eritmaga boʻlgan bosimni
P
bilan belgilaylik. Muvozanat vaqtida ortiqcha bosim
0
P
P
osmotik bosim
ga
teng boʻladi, ya‘ni:
0
P
P
Polimer eritmalari uchun Vant-Goff qonunini bu koʻrinishda qoʻllash
birmuncha noaniqliklarga olib kelishi mumkin. Chunki, birinchidan,
yuqori
molekulyar birikmalar eritmalari uchun osmotik bosim Vant-Goff tenglamasi
boʻyicha hisob qilinganidan koʻra birmuncha yuqori boʻladi. Bu hol polimer
makromolekulasining qayishqoqligi tufayli eritmada oʻzini qisqa molekula kabi
247
tutishi, ya‘ni kinetik birlik
rolini yaxlit molekula emas, balki uning segmenti
oʻynashi bilan tushuntiriladi. Ikkinchidan, konsentratsiyaning ortishi bilan
eritmaning osmotik bosimi toʻgʻri chiziq boʻylab koʻtarilmaydi. 134- rasmda quyi
molekulyar (1-egri chiziq) va yuqori molekulyar (2-egri chiziq)
birikmalar
eritmalari konsentratsiyasining ortishi bilan osmotik bosimning oʻzgarishi
koʻrsatilgan.
Dostları ilə paylaş: