Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
268 Keyin yana go‘shakni olib, general raqamini qayta terdi. Go‘shakni Xeygenning o‘zi oldi. — Endi, yana bir gap bor. Dushanba kuni men bilan Nyu-Yorkda tushlik qila olasizmi? — Tentak bo‘ldingmi, Vudi? Bu yerda ishim qalashib yotganini bilasan-ku? — Men aytgan odam bilan uchrashish uchun. — Men uni bilaman. — U o‘z tashabbusi bilan tajribalar o‘tkazishga ruxsat berilishi haqida aniq tavsiyalar olish niyatida. — Hammasini o‘zing tasdiqla, men seni quvvatlayman. — Bu toifadagi odamlarni yaxshi bilasan-ku! O’zlarini hurmat qilishadi. Senga bir marta nigohi tushsa bo‘ldi... — Mening eski qadrdonim, menga foydam tegayapti deb o‘ylayapsanmi. Aytaylik, hojatimni chiqaryapsan ham. Lekin vaqti kelib, jonga tegishing mumkinligini nega o‘ylamayapsan? — Mayli, Eddi. Men shunchaki, bitim buzilishini xohlamagan edim. — Shunday xavf bormi? — Sen o‘zingni kimoshdi savdosidagi yagona xaridor deb o‘ylamasang kerak? Xeygen jim qoldi. — Nima bu, yonib ketadimi? — To‘ppa – to‘g‘ri. – Palmer imkon qadar kinoya ohangida gapirdi. – Pulli konvertni ochganingda u yerda qog‘oz taxlamlari bo‘ladi. Eddi, bosh tortmoqchi bo‘lsang, rostini aytaver. Biroq, iltimos, bu gapni hoziroq ayt. — Xudoyim-ey, soat nechada, qaerda? — O’n ikki-yu o‘ttiz. Ishbilarmonlar dahasidagi “Klub”da. — Yanayam chetroq joy bo‘lishi uchun Meysi vitrinalarining yoni yaxshiroqmidi? — Ha deysanmi-yo‘qmi? — Jin ursin. Ko‘rishguncha. — Hozircha. – Palmer go‘shakni ilib ulgurmasdan bir finjon qahva ko‘targanicha, Edis kirib keldi. — Bir soat qahva tayyorladingmi? — Shuni ham ichishingni xohlamayman, Vuds. Sen uxlab olishing kerak. — Hozir yotaman. – Palmer chuqur uf tortib, qahvani xo‘plab icha boshladi. Oltmishinchi bob Palmerning xayolida keyingi qirq sakkiz soat odatdagidan ancha cho‘zilib ketganga o‘xshadi. Biroq uzoqdek tuyulgan bu vaqt davomida u o‘ziga sirtdan qaray olmadi. Ikkinchi davr shunchalik ko‘p qismlardan tashkil topgan ediki, o‘ylash uchun fursat ham qolmagandi. Palmer ishni tez bitirish uchun tinimsiz olg‘a intilar, naridan-beri uxlar, vaqtni o‘z ish rejasiga moslashtirishga urinar edi. Keyinroq, tahlil qilish imkoni tug‘ilganda u bu faollikka sabab bo‘lgan yagona aniq guvohni topib oldi: bu, asosan, shaharlararo telefonda so‘zlashuv uchun 300 dollardan ko‘proq to‘lov qog‘ozi edi. Edisning qistovi bilan shunba kuni u tushlikdan keyin soat qo‘ng‘irog‘ini oqshomgi 19 ga qo‘yib, uxlagani yotdi. Ayni shu vaqtda – o‘rta G’arbda soat 18 bo‘lganda uyg‘onib, Chikagoga qo‘ng‘iroq qila boshladi. U gaplashganlarning ko‘pchiligi uyida yoki boshqa biror joyda ovqatlanishga tayyorgarlik ko‘rishmoqda edi. Ularda Palmerning gaplariga qiziqish uyg‘onardi-yu, muloqotga vaqtlari yo‘q, ya’ni ular Palmer o‘ylaginidek, osoyishta ruhiy holatda edilar. Ular qayoqqadir shoshishar, muammolarni mayda-chuydasiga muhokama qilishni xohlamas edilar... — Bill (Jek yoki Fil, birgal Jibbzi), — derdi Palmer, — esimda. Sen o‘tgan yili iyun oyida Jet-Texning aktsiyalarini sotib olgan eding. Senda aktsiya ko‘pmi? Berilgan javobga qarab, gap-gapga ulanar va Palmer mohirlik bilan nishabni o‘ziga zarur tomonga |