bosh qa b o lim larin in g m iokardi o‘zgarm ay qolaverish i m u m kin. Yurak nerv ap-
parati v a o‘tkazuvchi sistem asin in g alohida yog‘ distrofiyasi h am
uchrashi m um -
kin. A rgentina bilan Braziliyada tarqalgan va trip o n o so m o zn in g bir turi bo'lgan
Shagas sin dro m ida an a shunday h o d isa kuzatiladi. Y urak o‘tkazuvchi sistem asi
so h asid a boshlangan yog' distrofiyasi, od atd a qaytm as jarayon b o lib , oqibatda
yurakn ing falajlanishiga olib keladi.
9-rasm . K ardiom iotsitlar yog‘ distrofiyasi.
10-rasm . «Y olbars yuragi» chap qo rin ch a trabekulalarinin g
yog distrofiyasi.
Yog distrofiyasin in g
ikkinchi xili chuqur gip o k siy a m ah alid a yoki b a z i
tu rd agi m iokarditlar (m asalan , difteriyada u chraydigan p aren xim atoz m iokar
dit)
vaqtida boshlanadi, shu bilan birga bu n d a b arch a kardiom iotsitlarda yog
tom chilari topiladi. Difteriya m ah alida b osh lan ad igan yog distrofiyasining
m exan izm i aso sid a kasallik qo'zg'atuvchisi ekzotoksinining yog* kislotalari ok-
sid lan ish id a ishtirok etuvchi kartin kofaktori m etabolizm iga kirishib ketishi
yotadi.
Yog kiritm alari b o sh q a p atologik sharoitlarda ham top lan ib borishi m u m
kin , ba’zi kasalliklarda hujayralar ichida xolesterin va xolesterinester to'planib
borish i m um kin, m asalan , ba’zi kasalliklarda hujayralar
ichida xolesterin va
xolesterin ester to p lan ib borish i m u m kin . M an a shu kasalliklarning eng m uhim i
aterosklerozdir, bu nda aorta va yirik arteriyalar intim asining silliq m uskul hu
jayralari va m akrofaglarida lipidlar to p lan ib boradi.
B u hujayralar k o p ik sim o n k o rin ish ga kiradi va tom irlar intim asida
top lan ib , ana shu jid d iy kasallik uchun xarakterli bo'lgan aterom alar hosil qiladi.
K o p ik sim o n hujayralar lip idlarga to'lib-toshib ketganidan keyin yoriladi va in-
tim a stro m asiga lipidlarni ajratib chiqaradi.
G iperlipidem ik holatda h am m akrofaglar ichida xolesterin va xolisterinester-
lar to p lan ib boradi. B unday sh ikastlar o d atd a terining subepitelial biriktiruvchi
to q im asi, ksan to m alar deb ataluvchi o'sm asim on m assalar hosil qiladigan payt-
lard a kuzatiladi. Yog‘ kiritm alari fiziologik sharoitlarda ham to'planib borishi
m u m kin , M asalan , n ekrozga uchragan hujayralarning yog‘li detritiga toqn ash
kelgan m akrofaglar o‘zin in g fagotsitar faolligi m u nosabati bilan lipidlarni yutib
olib, ularga to'lib ketishi m u m kin. Yallig'lanish och og'in in g
chetida joylashgan
m ak rofaglar bir talay m ayda-m ayda lipid vakuolalari bilan to'lib ketishi m um kin,
sh u n ga ko'ra ular k o p ik sim o n k o rin ish g a kirib qoladi (kop iksim on hujayralar).
U G L E V O D D IST R O F IY A L A R I
U glevod distrofiyalari orasid a q an d siyish va glikogenozlar h am m adan katta
ah am iyatga ega.
Q an d siyish (q andii diabet kasalligi) qonda va siydikda Q and m iqdori
ko'payib ketishi bilan ta’riflanadi (q o n d a Q and m iqdorin in g ko'payishi giper-
glikem iya deb, siydikda Q an d p ayd o bo'lishi glyukozuriya deb ataladi).
Diabetga
olib keladigan sab ab lar ju d a h ar xil bo'lishi mumkin: 1) asabiy stresslar, ruhan
hayajonlanish, nerv sistem asining osm alari va travm alari, 2) alm ashinuvga alo
q ad or omillar, 3) endokrin o'zgarishlar (Bazedov kasalligi, homiladorlik an a shun
d ay kasallik ju m lasidan dir). Bu kasallikn in g patogenezida insular apparatning
yetishm ovchiligi aso siy o'rin tutadi.
D iabet glukoza alm ashinuvi buzilishinin g yorqin m isolidir.
Bu kasallikda
glikogen buyraklar b u ram a k analchalarinin g distal qism idagi epitelial hujayra
larda, goh o G enie qovuzlog'in in g p astga tushuvchi qism id a, jig ar hujayralarida,
Lan gergan s orolchalarining b eta hujayralarida, yurak m uskul h ujayralarida to
piladi. H ujayralarda glikogen sitop lazm ad a aniq-ravshan ko'zga tashlanib tura
digan , SH IK reaktsiya bilan b o y alad igan bo'lakchalar ko'rinishida paydo bo'ladi.
H ujayra ichidagi glikogen sitop lazm aga vakuollashgan ko'rinish beradi, shu mu-
n osabat bilan bunday hujayralar och tusli, yorug' b o lib к о rinadi. G epatotsitlarda
top lan ib qolgan glikogen, optik m ikroskop bilan tekshirib ko'rilganida, n oan iq
sabablarga k o ra hujayra yadrolarida topiladi. H ujayra yadrolari bo'rtib, yoru g‘
b o lib qoladi. Biroq, glikogenning yadrolarda sh u tariqa to p lan ish i o'z klinik ifo-
dasiga ega bolm aydi.
«G likogenozlar» degan um um iy n om bilan birlash tirilad igan bir qancha ir
siy kasallildarda ham glikogen hujayralar ichida top lan ib borishi m um kin. Bu
xildagi kasalliklar, bir tom ondan, odatdagi glikogen m etabo lizm ida ishtirok e ta
digan bir yoki bir nechta ferm entlar (m asalan , 1, 4 glu kozidaza) b o lm aslig ig a
b o gliq d ir. Ikkinchi tom ondan,
m etabolizm ga kirishib, tegishli o zgarish larga
uchray olm aydigan od atd an tashqari shakldagi glikogen sintezlanishi m um kin.
Tabiatan irsiy b o lg an turli sin drom larda asosan m iokard, skelet m uskullari, jigar,
buyrak hujayralari ichida glikogen ortiqcha m iq d o rd a top lan ib boradi. H am m a
hollarda ham glikogen och tusli intrasitoplazm atik vak uolalar tariq asid a ko'zga
tashlanadi. G likogenning ortiqcha m iqdorda to p lan ib qolishi hujayraning ik
kilam chi tartibda zararlanishi v a h alok b o lib ketishiga olib keladi.
G lukoproteidlar alm ashinuvi izdan ch iqqan ida h ujayralarda m u sinlar bilan
m ukoidlarning top lan ib borish i kuzatiladi. B u m o d d alar sh ilim shiq m oddalar
b o lgan ligi m u nosabati bilan glukoproteidlar alm ash in uvin in g buzilishi sh ilim
shiq distrofiyalar deb aytiladi.
Shilimshiq distrofiyada ikki jarayon avj olib boradi:
1) zo'r berib shilim shiq h osil b olish i, 2) shilim shiq fizik-kim yoviy xossalarin in g
o'zgarishi. H addan tashqari ko'p m iqd ord a sh ilim sh iq ishlanib chiqishi hujayrani
halokatga olib keladi, hujayra o rn id an ko'chib qoladi, chiqarish yo'llari bitib ke-
tib, retension kistalar paydo b o lad i. Epitelial o sm a la r h am shilim shiq distrofiya-
ga uchrashi m um kin (o'sm alarning shilim shiqlanishi). B u
turdagi distrofiyaning
aso siy sababi yalliglanish dir, O qibat yom on b o lg a n m ah allard a shilliq p ard alar
atrofiya va sklerozga uchraydi. Shilim shiq distrofiya sistem alar irsiy kasalligi —
m ukovissidoz aso sid a yotadi.
N E K R O Z
(h u jay ra o‘lim i)
H u jayra nekrozi (yu nonch a n ekroz — o'lik d egan i)
tirik organizm dagi hu
ja y ra la rn in g halok bolishi, olib ketishidir. N ek roz uchun xarakterli b o lg a n
o'zgarishlarni bir-biri bilan raq obat qiluvchi ikkita jaray on keltirib ch iqaradi:
1) hujayraning ferm en tlar tasirida hazm bolib borishi; 2) oqsillarning denaturatsi-
y aga uchrashi (11-rasm ).
K atalitik ferm entlar hujayrada yo
olik hujayra lizosom alaridan yoki immi-
gratsiya qilib olgan leykositlar lizosom alaridan p ayd o b o la d i. Birinchi holda h u
jayran in g hazm b o lish in i
autoliz deb hisoblansa, ikkinchi holda buni
geterolizis
deb aytiladi.
H ujayraning ferm entlar tasirida hazm b o lish i yoki oq sil denaturatsiyasidan
qaysi biri ustun turishiga qarab nekrozning ikkita aso siy turi tafovut qilinadi:
kollikvatsion
nekroz va
koagulatsion nekroz. H ujayra tuzilm alarin ing denatu-
ratsiyalanishi zo'rayib b orad igan h ollard a koagulatsion nekroz boshlanadi. H u
jay ra organellalarin ing ferm en tlar ta’sirid a hazm bo'lish jarayoni kollikvatsion
n ekroz a so sid a yotadi.
Dostları ilə paylaş: