Pir Sultan Abdal Şenlikleri
Yüklə 42,74 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Sivas Katliamı, Madımak Katliamı ya da Madımak Olayı”
- Hayatını kaybeden otel çalışanları
- Olaylarda Yaşamını Yitirenlerin Dedikleri
- GEL GÖÇELİM GÖNÜL, GİDELİM BURDAN
- Olaylarda Yaşamını Yitirenlerin Ardından
|
2 Temmuz 2012 Pazartesi Paylaşımı: Sivas Katliamının 19. yıldönümü Sevgili Dostlar, “Pir Sultan Abdal Şenlikleri” kapsamında, aralarında Aziz Nesin'in de bulunduğu pek çok sanatçı ve fikir insanı dönemin Sivas valisi Ahmet Karabilgin'in özel davetlisi olarak bu kente geldi. 2 Temmuz 1993 tarihinde Kültür Merkezi içindeki karşıt grupla çıkan taşlı sopalı çatışma, polis tarafından fazla büyümeden, zor kullanılarak önlendi. Binlerce kişiden oluşan karşıt grup, Kültür Merkezi’nden yeniden Hükümet Meydanı’na geldi. Hükümet Konağı’nı taşlamaya ve slogan atmaya başlayan grup ardından Madımak Oteli civarına ulaşarak, slogan atmaya devam etti. Grup önce Madımak Oteli önündeki araçları ateşe verdi ve oteli taşladı. Madımak oteli tutuşturulan perdeler ve alt katta bulunan eşyalarla birlikte yakıldı. Otele sığınmış olan kişilerden, aralarında Asım Bezirci, Nesimi Çimen, Muhlis Akarsu, Metin Altıok ve Hasret Gültekin'in de bulunduğu 35 kişi yanarak veya dumandan boğularak yaşamını yitirdi. Aralarında Aziz Nesin'in de bulunduğu 51 kişi de olaylardan kendi olanaklarıyla, ağır yaralarla kurtuldu. İtfaiye merdiveniyle kurtarılmaya çalışılan Aziz Nesin, merdivendeki görevli tarafından darp edilip, merdivenden itfaiye aracı etrafında toplanan karşıt görüşlü kalabalığa doğru itildi. Başından yaralanan Aziz Nesin'i linç girişiminden araya giren polisler kurtardı. Yaralılar, polis arabalarıyla Tıp Fakültesi Hastanesi`ne götürüldü. Akşam saatlerinde valilikçe ilan edilen ”2 günlük sokağa çıkma yasağı” ile birlikte, güvenlik güçleri şehirde tam bir hâkimiyet sağlayabildi. 2 Temmuz 1993 tarihinde Madımak Oteli'nin radikal İslamcılar tarafından yakılması ve 33 yazar, ozan, düşünür ile 2 otel çalışanının yanarak ya da dumandan boğularak, ayrıca dışarıda toplanan göstericilerden de iki kişinin hayatını kaybetmesiyle sonuçlanan olaylar “Sivas Katliamı, Madımak Katliamı ya da Madımak Olayı” olarak anılmaktadır.
Muhlis Akarsu - 45 yaşında, sanatçı Muhibe Akarsu - 35 yaşında, Muhlis Akarsu'nun eşi Gülender Akça - 25 yaşında Metin Altıok - 52 yaşında, şair, yazar, felsefeci Mehmet Atay - 25 yaşında, gazeteci, fotoğraf sanatçısı Sehergül Ateş - 30 yaşında Behçet Sefa Aysan - 44 yaşında, şair Erdal Ayrancı - 35 yaşında Asım Bezirci - 66 yaşında araştırmacı, yazar Belkıs Çakır - 18 yaşında Serpil Canik - 19 yaşında Muammer Çiçek - 26 yaşında, aktör Nesimi Çimen - 62 yaşında, şair, sanatçı, üç telli curanın son ustası Carina Cuanna Thuijs - 23 yaşında, Hollandalı gazeteci Serkan Doğan - 19 yaşında Hasret Gültekin - 23 yaşında şair, sanatçı Murat Gündüz - 22 yaşında Gülsüm Karababa -22 yaşında Uğur Kaynar - 37 yaşında, şair Emin Buğdaycı -18 yaşında şair. Asaf Koçak - 35 yaşında, karikatürist Koray Kaya - 12 yaşında Menekşe Kaya - 15 yaşında Handan Metin - 20 yaşında Sait Metin - 23 yaşında Huriye Özkan - 22 yaşında Yeşim Özkan - 20 yaşında Ahmet Özyurt - 21 yaşında Nurcan Şahin - 18 yaşında Özlem Şahin - 17 yaşında Asuman Sivri - 16 yaşında Yasemin Sivri - 19 yaşında Edibe Sulari - 40 yaşında, sanatçı İnci Türk - 22 yaşında
Ahmet Öztürk - 21 yaşında Kenan Yılmaz - 21 yaşında
Ahmet Alan Hakan Türkgil Olaydan bir gün sonra 35 kişi gözaltına alındı. Daha sonra gözaltına alınanların sayısı 190'a çıktı. Gözaltına alınan 190 kişiden 124'ü hakkında "laik anayasal düzeni değiştirip din devleti kurmaya kalkışma" suçlamasıyla dava açıldı, geri kalanlar serbest bırakıldı. Kamuoyunda Sivas Davası olarak bilinen davanın ilk duruşması, Ankara 1 No'lu Devlet Güvenlik Mahkemesi'nde 21 Ekim 1993 günü yapıldı. 26 Aralık 1994'te karara bağlanan dava sonucunda, 22 sanık hakkında 15'er yıl, 3 sanık hakkında 10'ar yıl, 54 sanık hakkında 3'er yıl, 6 sanık hakkında 2'şer yıl hapis cezası, 37 sanık hakkında da beraat kararı verildi. Müdahil avukatlar, Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin kararını "taraflı, hukuka ve adalete aykırı" olarak niteleyerek, ayrıntılı bir savunmayla temyize gittiler. Yargıtay 9. Ceza Dairesi katliamın "Cumhuriyete, laikliğe ve demokrasiye yönelik olduğunu" belirterek Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin kararını esastan bozdu. Ankara 1 No'lu Devlet Güvenlik Mahkemesi, Yargıtay'ın bozma kararına uyarak yargılamayı yeniden başlattı. 28 Kasım 1997'de açıklanan kararda, 33 sanık Türk Ceza Yasası'nın 146/1 maddesine göre idama ve 14 sanık 15 yıla kadar değişen hapis cezasına mahkûm edildi. Yargıtay 9. Ceza Dairesi 24 Aralık 1998'de hapis cezalarını onadı, 33 idam cezasını ise usul noksanlıkları nedeniyle bozdu. Şubat 1999 tarihinde usul eksikliklerinin giderilmesi için başlayan yargılama sonucunda 16 Haziran 2000'de 33 sanık Devlet Güvenlik Mahkemesi'nce yeniden idam cezasına çarptırıldı. 2002 yılında idam cezasının yürürlükten kaldırılmasıyla idam cezası hükümlülerinin cezaları müebbet ağır hapis cezasına çevrildi. Geçen zaman zarfı içerisinde sanık sayısı tahliyelerle 33'e düştü. Olayın kilit ismi olarak nitelendirilen, dönemin Sivas Belediye Meclisi üyesi Cafer Erçakmak ve Yargıtay'ın 1997'deki bozma kararından sonra firar eden 8 sanık ise halen yakalanamamıştır. Dava, 13 Mart 2012 tarihinde zaman aşımından düşürülmüştür. 2 Temmuz 2012, Sivas katliamının 19. yıldönümüdür. Olayların faillerini ve destekçilerini lanetle, olaylarda yaşamını yitirenleri rahmet ve saygıyla anıyoruz. Dr. Mustafa ALTINIŞIK Olaylarda Yaşamını Yitirenlerin Dedikleri: “HAYAT EFSANEDİR Saçların aklarla dolduğu zaman Geriye hasretle bir bakar mısın? Yıllar mazimizi yolduğu zaman Göğsüne menekşe, gül takar mısın? Pembe kıyılardan geçse bir sandal, İşitsem sesini şen fıskiyenin; Zikrimde canlanır eski bir masal: Gözümde gözlerin, elimde elin... Zaman kalbimizde can vermiş gibi, En güzel renklerle süslenir mekân... Suda aksimizle, havuzun dibi “Hayat efsanedir” diyordu her an! “ Asım Bezirci “GEL GÖÇELİM GÖNÜL, GİDELİM BURDAN Bozuldu dünyanın lezzeti, tadı Gel göçelim gönül, gidelim burdan. Sevginin, saygının kalmadı adı, Gel göçelim gönül gidelim burdan. Gerçeğe değer yok, soytarı gözde, Ahlaklar bozuldu, rezalet dizde, Edep, hayâ kalktı, kalmadı yüzde, Gel göçelim gönül, gidelim burdan. Arifler azaldı, kalmadı kâmil, Hani sohbet ehli, nerde ehl-i dil? Her ne arar isen, bir güruh cahil, Gel göçelim gönül, gidelim burdan. Bari sen idrak et, gerçekte düşün, Dününden beter geliyor her günün, Burda yeri kalmadı Nesimi'nin, Gel göçelim gönül, gidelim burdan...” Nesimi Çimen “YİNE GÖNLÜM HOŞ DEĞİL Bugün dost yaralanmış Yine gönlüm hoş değil Her yanı parelenmiş Yine gönlüm hoş değil Dost hasreti zor imiş Her dem ah-u zar imiş Dert adamı yer imiş Yine gönlüm hoş değil Akarsuyum yansam da Kül olup savrulsam da Bazı bazı gülsem de Yine gönlüm hoş değil” Muhlis Akarsu “HANÇERİN SAPI Bekliyorum kaç zamandır; Uykusuzum, sabırsızım. Başımı acıtıyor Geceleri yastığım. Dilim kurumuş Bir su yatağı Katı sözcüklerle Dolu tozlu ağzım. Bakıyorum eski Fotoğraflara. Hafız Burhan dinliyorum Taş plaklardan. Bir pencere çarpıyor Viran yüreğimde Sıvalar dökülüyor Pervazından. Dörtnal giden Ürkek bir attan Düşüyorum da sanki Takılı kalıyor Ayağım üzengiye. Sürükleniyorum Sırtüstü Çalılar, dikenler içinde. Mevsim kışa dönüyor Hızar sesleri geliyor Dört bir yandan. Odun taşıyor Yorgun kamyonlar. Kuşlar da gitti. Çiçekler gelecek bahara Tohum saçıyor. Metin Altıok “SEVGİ KUŞUN KANADINDA Ölüm denizin kıyısında anacığım Ölüm göğün yüzünde Ölüm yerin dibinde Ölüm soluk alışında Ölüm başucunda Sevgi gözünün kökünde yavrucağım Sevgi kuşun kanadında Sevgi ne göğün yüzünde Sevgi ne yerin dibinde Sevgi başucunda” Hasret Gültekin “SEVMEYİ UNUTANLAR İÇİN sevmeyi unutmuşsunuz kardeşler yalan her şey gibi aşklarınız da. yaşamı ölüm diye anlatıyorlar size yalanı gerçek diye. ne leylakların tomurundan haberiniz var ne önünüzden kara bir tabut gibi geçen geceden. sevmeyi unutmuşsunuz kardeşler yalan aşklarınız da.” Behçet Sefa Aysan “BİR SEVDAYA DESTANDIR Sen sonunu biliyordun. Bense başından okuyayım şiir tadında bir gidişi, kaybolurken ağıt ninnileyen sesinin kirişinde. Bak.
Elimi göğsüme basıyorum. Dizinin dibine oturmuş sayarak acımı, dizelerde sözcüklerde, damla / damla kanıyorum. Tarihi bilinmez bir zamanın kıyısında birikti kan göletleri Akşamlar kavuşuyordu gecelere. Güneş batışlarını ay ışığına teslim edip, heyecanla bindik kuş kanadına. İndik mavilerden, koynumuzda yıldızlar. Bir zeytin dalına sığındık. Ekmeğimiz yoktu tütünümüz de. Sıcak sohbetleri açlığımıza doyurduk, yağmur sularından sağnak / sağnak sağıldı saçlarımız. Yanık türkülerin söylendiği topraklardan salınan, buğday başakları gibi tok ve gür bir sesle çoğaldı gülüşlerimiz. Yanı başımızda duran küskün suratlar şakladı oysa,
meskenimiz dardı, dumandı yerimiz. Sevdamız ise kuşatılmış köz yürekte umutlarca tığ, düşmanlarca toy bir amandı. Aman dedik aman tuttu ellerimiz Çingene eteklerinden eleyip zamanı, puşt bıçaklarında bilendi hıncımız. Göçmen kuşlara fal açtık gecelerden. Sen mavi boncuklarını benim gözlerime takıp, nazar değmesin diyerek isyan öpüşlerine yürüdün. Yürüdük, heybemizde taş sırtımızda sızı. Sürülmüş sınır boylarımızda yola koyulduk çıplak ayaklarımızı. İsyan hangi kuytu köşemizde saklanır, güneşse hangi şafakta bizi karşılar bilinmez.” Uğur Kaynar Olaylarda Yaşamını Yitirenlerin Ardından: “SİVAS DRAMI Allah Allah dost diyerek Koştuk Sivas ellerine Halk türküsü söyleyerek Coştuk Sivas ellerinde Dışarda tekbir sesliler İçerde kara yaslılar Tüm Sivas'ın suçu yoktur Ama yaktı Sivaslılar Madımak'ta şimşek çaktı Alevler göklere çıktı Kime kızdı, kimi yaktı Şaştık Sivas ellerinde Dışarda tekbir sesliler Eli sopalı fesliler Müslüman kanı helal mi Ama yaktı Sivaslılar Alev kapladı yanımız Hakk’a ulaştı canımız Ateşle yandı tenimiz Taştık Sivas ellerinde Dışarda tekbir sesliler Eli kanlı iffetsizler İnsan kıyar mı insana Yazık yaktı Sivaslılar Devlet baba, devlet baba Ne kötülük ettik sana Döne döne, yana yana Piştik Sivas ellerinde Mahzuni, tekbir sesliler İçerde yanıyor canlar Şeriatın içtiği kanlar Bileniyor tüm insanlar Tüm Sivas'ın suçu yoktur Ama yaktı Sivaslılar. Sivas’tan göklere uçtuk Gönlümüz Hakk’ı diler Alevlerle kucaklaştı Muhlis'ler, Nesimi'ler Yıldız dağı toz dumanlı Yollarımızı tutmayın Biz bu yolun son yolcusu Siz bizi unutmayın Bu yol çok yolcular gördü Gültekin'ler, Gülsüm'ler Biz Hakk’ı severek öldük Sevmeyenler ne bilsinler. Verdiğiniz bu duman Sanma ki bizi boğar Bir Pir Sultan kurban olur, Yüzbin Mahzuni doğar, Yüzbin Mahzuni doğar.” Mahzuni Şerif “SİVAS ACISI Ben tanırım Bu bulut bizim oranın bulutu Hemşeriyiz ne de olsa Benim için kalkmış, ta Sivas'tan gelmiş Yurdumun bulutu Başımın üstünde yeri var Ben bilirim Bu rüzgâr bizim oranın rüzgârı Hemşerimiz ne de olsa Benim için kopup gelmiş yayladan Yurdumun rüzgârı Kurutsun diye akan kanlarımı Ben anlarım Bu acı bizim ora işi hançer acısı Bir ülkedeniz ne de olsa Ayni dili konuşsak da Anlamayız birbirimizi Hançerin nakışı Tanıdım acısından Sivas işi Ben duyarım duyumsarım Bizim oranın sızısı bu Binip kara bir buluta Sivas ilinden Sivas rüzgârında uçup gelmiş Helallik dilemeye Ey yüreğimin onmaz acıları Ey beynimin dinmez sancıları Suç ne bende ne de sende Suç seni karanlıklara gömenlerde Ne de olsa yurttaşımsın Kapalı olsa da bütün vicdan kapıları yüzüne Bilmelisin bir yerin var canevimde” Aziz Nesin “KOVA KALECİ Yedi kova su yeterliydi Sivas’taki ateşi söndürmek için oysa her biri devlet dairesindeki kovaların üstüne yazılı altı harfli bir sözcüktü yangın Yedinci kova taşar engellenemez biçimde çünkü emekçilerin alın teriyle doludur işte bu yüzden sinek ölüleri yüzemez üstünde Futbol takımında mahallenin kova kaleciydi lakabım ilk kez sevinecektim buna ama yalnızca avuçlarıma alabildiğim suyu bir kova gibi Sivas’a taşıyamadım G harfi boştur yangın kovalarının ki ortaya çıkar dolu olanları okununca Madımak Oteli’nin merdivenlerinde kurtulmayı bekleyenler için verilen karar: Yan ın Ve başında anladım ki bir kuyunun ipin ucunda derinlerdeki suya uzanan birer kova gibidirler yangınları söndürmek isteyen darağacına asılı devrimciler Sunay Akın “DUA Ne hükümran kalır Ne zulüm ne de kin Öz değil dostlar Öz değil bu biçim Kulların kullara Ettiğini etmiyor En zalim harı ateşim Bugün dua ettim Hepimiz için Yüce tanrı bizleri Affetsin Ne para ne pul Ne iktidar ne güç Bu değil gerçek Bu değil gerçek Bu kavga
Hayırsız bir düş Uyanır neslim Uyanır elbet Bugün dua ettim Hepimiz için Yüce tanrı insanı Affetsin” Sezen Aksu http://www.youtube.com/watch?v=S_rgsuSUUcU Yüklə 42,74 Kb. Dostları ilə paylaş:
|