PROJE HAZIRLAMA VE DEĞERLENDİRME NOTLARI
Plan,Yatırım, Proje Kavramları ve Tarımsal Projeler.
1.GİRİŞ
Ülkelerin kalkınmaları, kaynaklarını en iyi şekilde kullanmalarına ve uygun yatırım alanlarına yönlendirmelerine bağlıdır. Bir ülkedeki yatırımlar ister kamu, ister özel sektör tarafından gerçekleştirilsin makro ekonomik hedeflere de uygun olmalıdır. Bunu sağlamanın yolu da kaynakların yöneltileceği çeşitli yatırım alternatiflerinin karşılaştırılmasına olanak sağlamak ve bir yandan da değerlendirmektir.
Plan: Belirli bir faaliyetin belirli amaçlar doğrultusunda sistemli bir şekilde ve belirli bir zaman diliminde gözönüne serilmesidir.
Ekonomik plan(kalkınma planı): Ülkenin tüm ekonomik olanaklarını, belirli bir zaman içinde, belirli amaçlara ulaşmak üzere kullanılmasını sağlamak üzere alınacak önlemlerin bütünüdür.
Bir başka tanıma göre ekonomik plan ulusal ekonominin gelecekte belirli bir dönem içinde hangi ekonomik ve sosyal politikalara göre yönlendirileceğini gösteren bir hükümet dökümanıdır. Bir kalkınma planı gerek sektör programlarını gerekse projeleri içermektedir.
Planlar çok değişik şekilde sınıflandırılabilir:
-Uzun, orta, kısa dönemli planlar -Tek amaçlı ve çok amaçlı planlar
-Kısmi ve genel planlar -Büyüme ve kalkınma tipi planlar
-Ulusal ve bölgesel planlar -Yol gösterici ve emredici planlar
-Makro ve mikro planlar
Hazırlanış şekline göre planlar:
1)Tek aşamalı planlar 2)Çok aşamalı planlar
-Makro planlama
-Sektör analizleri
-Projeler
Gerçek anlamda ilk makro planlama 1960 yılında başlamış, bu amaçla aynı yıl Devlet Planlama Teşkilatı(DPT) kurulmuştur. İlk plan ise 1963 yılında uygulamaya konulmuştur. Türkiye’de çok aşamalı planlama kabul edilmiştir. Halen planlar beşer yıllık kalkınma planları şeklinde hazırlanmaktadır.
Yatırım: Herhangi bir kaynağın belirli üretim araçlarına veya diğer fayda yaratacak alanlara ayrılmasıdır Bir başka tanımlama ile yatırım gelecekte uzun bir süreçte gerçekleşmesi için beklenen karları elde etmek amacı ile kaynakların projelere ayrılmasıdır.
Yatırımlar çok farklı şekillerde sınıflandırılabilir:
Makro açıdan yatırım; belirli bir dönemde milli gelirin o yıl tüketilmeyerek sermaye stokuna eklenen bölümüdür. Bu durumda yatırım her zaman tasarrufa eşittir. Makro yatırım aynı zamanda sabit sermaye mevcudundaki artıştır. Örneğin; bankaya para yatırılması, hisse senedi veya tahvil, gayrimenkul satın alınması makro açıdan yatırım olarak kabul edilmez. Çünkü bu satın almalardan dolayı ve reel sermaye stokunda bir artış olmaz. Bu yatırılan paralar ilgili kuruluşlar tarafından üretim için gerekli bina, yol yapımında, makine alımında kullanıldığında yatırım niteliği kazanır. Buradaki yatırım Gerçek(reel) yatırım‘dır.
Mikro açıdan yatırım ise; yeni bir üretim ünitesi kurmak veya mevcut tesisi genişletmek için yapılan harcamalardır. Arazi, arsa, tahvil ve hisse senedi almak şahıs açısından yatırım kabul edilir. Çünkü milli bir servet veya üretim ünitesi oluşturulmamış,gerçekte varolan servet el değiştirmiştir. Bu şekildeki yatırım mali yatırımdır.
Yatırımlar brüt ve net yatırım olarakta sınıflandırılabilir. Brüt yatırım belirli bir sürede yapılmış olan yatırımların toplam değerini ifade ederken, net yatırımda brüt yatırımdan amortismanların düşülmesi sonucu elde edilen yatırımdır. Brüt yatırım net ve ikame yatırımı olmak üzere iki ögeden oluşur. Tamamiyle durağan bir işletme modelinde aşınan yıprananı yerine koymaya yetecek ölçüde ikame yatırımı yapılır. Bu durumda net ve ikame yatırımı birbirine eşittir.
Brüt Yatırım–Amortisman=Net Yatırım (reel artış)
GSMH–Amortisman=SMH
SMH–Dolaylı vergiler+Sübvansiyonlar=Milli Gelir
Yatırım=[Yıl içinde üretilen mal+İthal edilen mal]-[Yıl içnde tüketilen mal+İhraç edilen mal]
Sonuç pozitif ise yatırım olduğunu, negatif ise sabit sermaye artışında bir azalma olduğunu gösterir.
Yatırımlar etkilendikleri faktörlere göre de ikiye ayrılır:
1)Otonom(Bağımsız) yatırımlar: Üretim, tüketim ve satış miktarına bağlı olmaksızın yapılan yatırımlardır(yol,santral yapımı gibi).
2)Uyarılmış yatırımlar: Milli gelirde oluşacak bir değişmenin tüketim ve satışlara yansıması sonucu girişimcinin motive edilmesiyle yapılan yatırımlardır. Örnek olarak tüketim ve satış miktarlarinda meydana gelen bir artışa uyum için mevcut bir makine veya binaya ek olrak yenisinin alınması veya inşa edilmesi verilebilir.
PROJE
Proje, bir konu etrafında düşüncenin yoğunlaşması, bir çözüm yada çıkış yolunun aranmasıdır. Bu olayda mevcut bilgi ve araştırmalar ışığında bir senteze gitme yer alır.Burada üzerinde durulacak proje kavramı ekonomik anlamda olacaktır.
Ekonomide kaynakların kıt oluşu, fertler ve toplum için sağlanacak faydanın maksimizasyon sorununun çözümlenmesinde, teknisyenleri mevcut kaynakların optimum kullanım sorunu ile karşılaştırmaktadır. Bu sorunun çözümünde en dinamik araç yatırım projesidir.
Proje, mal ve hizmet elde etmek için mevcut olanakları geliştirmeye yönelik bir sermaye yatırımı önerisi şeklinde tanımlanabilir.
Proje, yapılacak herhangi bir ekonomik faaliyetin veya yatırımın amacını, faaliyet alanının ayrıntısını,bunun gerektirdiği masraf ve yaratacağı faydayı önceden gösteren ve bu şekilde alternatif faaliyetler ve yatırımlar arasında seçme olanağı veren, uygulamaya esas teşkil eden bir dökümandır.
İyi bir proje planlama,bütçeleme ve uygulama alanındaki tüm faaliyetleri kapsamaktadır.Proje bir bütün olarak,planlanabilme,bütçelendirilme ve uygulanabilir olmalıdır.
2.BÖLÜM
TARIMSAL ÜRETİM PROJELERİNİN ANALİZİ
1.Konuya Genel Bakış:
Tarımsal üretim projelerini formüle etmek ve bunların sonuçlarını değerlendirmek için kullanılabilir metot ve yöntemleri seçimi konusunda görüş birliği yoktur.Bazen aynı ülkede bile uygulanan yöntemler, projenin niteliğine ve amacına göre farklı olabilir.Çünkü, üretim projeleri nitelikleri ve uygulama alanları itibarıyla tek bir ölçüde dayandırılamayacak derecede çeşitlidir.
2.Proje Analizi Aşamaları
Kaynak tahsisi yapılmadan önce projelerin üç temel safhadan geçmesi gerekir.
-Projenin belirlenmesi ve seçimi
-Projenin formüle edilmesi
-Öndeğerlendirme
Bu safhalar ile ilgili tüm faaliyetler birbiriyle sıkı sıkıya bağlıdır. Her safhanın sonucu, bir sonraki safha için esas teşkil eder ve projenin nihai düzenlemesine kadar sürer.
3.Tarımsal Üretim Projesinin Tanımı
Herhangi bir üretim projesi,belirli bir zaman diliminde üretim akışı elde etmek amacıyla,dikkate alınan yatırım projesidir.
Bir üretim projesi birbiriyle ilişkili çok çeşitli faaliyetleri içerir.Bu faaliyetler sonuçta,birbiriyle uyumlu ve bağımsız bir bütünü meydana getirir.Üretim projesi daima masrafları gerektirir.(Yani projenin gerçekleşmesi için fiziki ve beşeri kaynakların tahsisini ,ileriye dönük fiziksel nitelikteki avantajları ortaya koyar.)
Bir tarımsal üretim projesinin analizi demek;bir seçim yapmaya olanak veren çeşitli analizlerin dayandırıldığı bir takım teknik ve ekonomik verilerin sunuluşundan oluşmaktadır.
Yatırım Projesini Hazırlama Aşamaları
Yatırım projesi, yatırımın ekonomik ömrü, yatırım dönemi ve tasfiye dönemi boyunca, genelde belirsizlik ve risk ortamında, rantabilitesinin ve yararlılık derecesinin ölçülmesi ile gerçekleşebilirliğinin belirlenmesi amacına yönelik bir plan olarak hazırlanır.
Proje hazırlama aşamalarını yedi grupta toplamak mümkündür.
Proje fikrinin doğuşu
Ön araştırma
Fizibilite etüdü
Genel değerlendirme ve yatırım kararının alınması
Kesin proje
Projenin uygulanması
Deneme üretimi
Üretime geçiş (İşletmeye alma)
Proje fikrinin doğmasında, işletmeye yatırım kararı almayı gerektiren faktörler rol oynar. İkinci aşama olan ön araştırmada, yatırıma gerek duyulup, duyulmadığı belirlenir.Projenin üçüncü aşaması olan fizibilite etüdleri ise kesin proje hazırlamadan önce ekonomik, teknik,finansal ve hukuki etüdleri kapsar. Ekonomik etüdler; pazar araştırması,talep tahminleri,kuruluş yeri seçimi ve kapasite belirlenmesi işlemleridir.
Yatırım projelerinde, hangi nitelikte malların ve yan ürünlerin hangi hammadde ve yardımcı maddeler kullanılarak, hangi yöntemlerle nasıl üretileceğinin araştırılması teknik etüdler içersine girmektedir
Yatırım tutarı, işletme sermayesi miktarı, üretim maliyeti ve yatırımdan sonra gerçekleşecek kar,finansal etüdler ile belirlenir. İşletmenin yapısal durumuna ilişkin bilgilerde hukuki etüdler sonucunda elde edilir.
Fizibilite raporuna dayanılarak, değerlendirmeler yapılır,yatırım kararı verilip verilmeyeceği açıklığa kavuşur.
Hazırlanan proje, ilgili çevrelerce değerlendirilip kabulüne karar verildiğinde kesin proje haline dönüşür.
Son iki aşamada da, önce proje uygulanır, yatırım gerçekleştirilir, deneme üretimine geçilir.
TARIMSAL PROJELER VE ÖZELLİKLERİ
Tarımsal alanda herhangi bir sosyal ve ekonomik amaca yönelik olarak kaynakların kullanılmasında, yapılması gerekli faaliyetlerin teknik, finansal ve ekonomik açıdan analiz edilip değerlendirilmesi tarımsal projeyi ortaya çıkarır.
Tarımsal projeler ilgili faaliyet alanlarına göre, aşağıdaki şekilde sıralanabilir:
-Alt yapı projeleri: Üretim yapılan alanların fiziki koşullarını iyileştirmeye yönelik yatırım projeleridir. (Sulama, drenaj, arazi ıslahı ile ilgili projeler bu gruba girmektedir.)
-Hayvansal ve bitkisel üretim projeleri: Tek tek bitkisel ve hayvansal üretim projeleri olacağı gibi, bir tarımsal işletmenin kurulması ve reorganizasyonu ile ilgili projeler bu iki tip proje grubuna girmektedir.
-Pazarlama hizmetine yönelik projeler: Bu tip projeler tarımsal ürünlerin üreticiden tüketiciye ulaşıncaya kadar olan İşleme, depolama ve pazarlama hizmetine dönük projelerdir. (Paketleme evi, soğuk hava deposu, silo örnek olarak verilebilir.)
-Tarımsal eğitim projeleri: Çiftçinin ve gerekse tarıma hizmet götüren kişilerin teknik, ekonomik bilgiler edinmelerini amaçlayan faaliyetlerin projeleridir.
-Tarımsal araştırma projeleri: Tarıma ilişkin problemlerin çözümü, yeni tekniklerin geliştirilmesi, ıslah ve adaptasyon v.b. konularda yapılan projelerdir.Diğer bir ifadeyle araştırma projeleri araştırmanın amacını , başlangıç ve sonunu belirleyen ve ne şekilde yapılabileceğini gösteren projelerdir.
Tarımsal projeleri ülkesel ve bölgesel olarakta sınıflandırabiliriz: Bu projeleri de , yukarıdaki beş madde halinde özetlenen projelerin ülkesel ve bölgesel düzeyde uygulamaları şeklindedir. Bu tip projeler, mali kar hedeflerinden çok, sosyal ve ekonomik yarar amacını güderler.
İşletme düzeyindeki projeler ise, daha çok kar amacına yönelik olup daha çok üretim ve ürün değerlendirme projeleridir.
Amaçları açısından da, tarımsal projeler, tek ve çok amaçlı (entegre) projeler olarak ayrılabilirler.Genellikle makro bazdaki projeler, çok amaçlı projeler olduğu belirtilebilir.
Tarımsal projelerin hazırlanma, uygulanma ve değerlendirme açısından diğer sektör projelerine göre farklı ve zor yönleri bulunmaktadır.Bu farklı yönler ve özellikler şu şekilde sıralanabilir:
a)Proje bir seri tahmini içerir.İyi bir proje için, çok sayıda bilgi ve verinin doğru bulunması gerekir.Bu konuda tarım kesimi kendine özgü özellikler ve güçlüklere sahiptir. Herşeyden önce tarımsal maliyet doğa koşullarına bağlıdır. Bu nedenle projelerle ilgili yapılacak tahminler (verim, fiyat v.b.) daha çok risk ve belirsizliğe konu olacaktır. Ayrıca tarımsal faaliyetin geniş alanda yapılması ve birbirinden bağımsız çok sayıdaki üretim ünitesince yapılması (gerçekleştirilmesi), konuyla ilgili bilgilerin toplanmasını güçleştirmektedir.Ülkede bu konu ile ilgili iki kuruluş DIE ve TKB’dır.
b)Tarımsal faaliyetler içinde projeye konu olabilecek birçok faaliyet alanı bulunmaktadır.Bunların herbirine uyabilen tek bir proje modeli kurmak oldukça zordur.Örneğin bir sulama projesi ile bir süt sığırcılığı projesinin aynı model içinde projelendirilmesi oldukça zordur.
c)Makro bazdaki bölgesel ve ülkesel tarımsal projeler, geniş yatırım ve sermayeyi gerektirirken, firma düzeyindeki tarımsal projeler, küçük ve orta büyüklükte ve daha az sermaye eden projelerdir
d)Tarımsal faaliyetin daha çok küçük ve çok sayıdaki işletmelerde gerçekleştirilmesi, özllikle makro projelerin uygulanmasını zorlaştırmaktadır. Ayrıca üreticilerin alışkanlıkları, gelenek ve görenekleri, yeni yöntemlerin ortaya konulmasında güçlüklere neden olmaktadır.(Suni tohumlama projesinde tohumlamaya karşı çıkılması)
e)Tarımsal projelerde en önemli problemlerden biri, bu konuda projeleri yönlendirecek, üreticiye yardımcı olacak, yatırımın finansmanını sağlayacak kuruluşların çok sayıda oluşu, bir koordinasyon içersinde çalışmayışıdır.Ancak önemlisi, çok sayıda kuruluş yerine, az sayıda kuruluşla etkin hizmet götürülmesi ve yapılmasıdır. (Tarımsal faaliyetin mevsimlik ve değişken karakterli oluşu, tarımsal üretim projelerinin değerlendirilmesinde güçlükler yaratır.)
f)Ayrıca tarımsal projeler, diğer sektör projelerine göre daha az kalıplaşmıştır. Bu nedenle aynı tipteki iki proje bile teknik veya diğer nedenlerle farklı olabilir.
g)Tarımsal üretim projelerinin birtakım disiplinlere ihtiyaçları vardır. Bu projelerin düzenlenmesi ve geliştirilmesinde çok çeşitli ihtisaslaşmış bilgileri gerektirir.Burada bir diğer güçlük tarımsal projelerin etkilerinin ve sonuçlarının sadece onu yapanlara bağlı olarak ortaya çıkacağı değil, bunun aynı zamanda birbirinden bağımsız çok sayıda çifçiye bağlı olduğudur.
PLAN, PROGRAM VE PROJELER ARASINDAKİ İLİŞKİLER
Projelerin tamamen plan ve programdan soyutlanıp, değerlendirilmesi düşünülemez.Çeşitli projeler veya yatırım olanakları arasında bir seçim yapmak çok dikkat gerektirir.Proje seçimi için program veya planda sözkonusu hususların analizini kolaylaştırmaya yönelik bazı veri ve bilgilere ihtiyaç vardır.
Bu veriler çok çeşitli alanlara sahiptir. Bunlar arasında verilerin önemli olan gerek ekonominin tümü, gerekse ekonominin sektörlerine ilişkin belirlenmesidir.Bu veriler şunlardır:
-Stratejik kaynakların (Toprak mik,verim durumu ve sulama olanakları )mevcudu ve bu kaynakların toplumsal maliyeti.(ikame m.)
-Tarım sektörünün gelişmesine yönelik temel politikalar.
-İleriye dönük talep projeksiyonları ve bunların başlıca ürün gruplarına göre durumu
-Tarım sektöründe bugünkü durumda ve gelecekte, büyüme ve yatırımlar arasındaki ilişkiler.
-Belirli bir dönemde yatırım fonları ve bunların sektör ve alt sektörler itibarıyla dağılımı.
İşte bu verilerin oluşu, planlama ve programlamayı kolaylaştırır.Yeni projelerin düzenlenmesi ve sonuçlarının değerlendirilmesiyle çok çeşitli tarımsal problemlere ve tarımın görünümüne ilişkin tamamlayıcı bilgiler toplanmış olur.Yine bu bilgiler plan ve programların sağlam temellere oturtulması açısından ,tarım sektöründe uygulanan politikaların ve yapılan seçimlerin eleştirel analizini yapmaya olanak verir.
Projelerin Gereği ve Amacı
Ekonomik ve sosyal gelişme uzun vadeli bir süreçtir. Çok çeşitli faaliyetleri gerektirir.Bu süreçte proje seçiminin stratejik önemi vardır.Seçim iyi ise ekonomik gelişme hızlanır.Hızlı gelişme,kaynak kullanımındaki etkinliğin arttırılmasıdır.Bu durum özellikle gelişmekte olan ülkeler için çok önemlidir.Bunun yanında her sektörde önceliği olan projelerin belirlenmesi gerekir.Böylece kaynak etkin kullanılır.Proje analizi çok çeşitli amaca yöneliktir.
İyi bir tanımlama,ekonomik hedeflere ulaşmada kolaylık yaratır.Bu tanımlama(belirleme) iyi yapılmışsa bu durumda,proje bir çok ihtiyaca cevap verebilecektir.Bu noktaları şöyle toplamak mümkündür:
-Projenin hedef ve amaçları,zamanlaması açıkça belirlenmiştir.
-Masraf ve gelirler iyi ve doğru belirlenmiş,hesaplanmıştır.
-Projenin organizasyonu iyidir.
-Üretim efektif bir talebe cevap verecek durumdadır.
Disiplinler Arası İşbirliğinin Gerekliliği
Projelerde belirlenen hedeflere ulaşmak için çeşitli faaliyetler gerekmektedir.Bu faaliyetler birbiri ile sıkı ilişki içinde olmalıdır.Bu faaliyetlerin gerçekleştirilmesinde bir çok uzmanın çalışması gerekir.
Faaliyetler arasındaki ilişki dikkate alınarak,disiplinler arası bir işbirliği ve uzmanlar arsında bir(danışnanlık hizmeti)zorunludur.Uzmanlar işlerin öncelik sırasını belirlerler.
PROJENİN TANIMLANMASI
Projelerin Belirlenmesindeki Aşamalar
Kalkınma amcına yöneik projelerin;en çok umut verici sektörleri geliştirici yönde düzenlenmesi yararlıdır.Projelerin belirlenmesi açısından dört koşulun gözönüne alınması gerekir.
-Projeler ulusal ekonomi ve özellikle ait oldukları sektörleri itibariyle öncelikli bulunduklarına ilişkin ayrıntılı bir incelemeye alınmalıdırlar.
-Projeler sektör veya alt sektörlerdeki gelişmeleri sınırlandıran olumsuzlukların etkisini en aza indirmelidir.Böylece sektör veya alt sektörün kalkınmasına daha fazla etkili olacaklardır.
-Projeler ekonominin sağladığı kıt kaynaklardan en iyi faydayı sağlamalıdır.
-Ayrıca toplum için max.ekonomik rantabiliteye(en yüksek ekonomik faydaya) sahip olmalıdır.
Tarım sektörüne ait yeterli istatistiki verilerin bulunmaması halinde, bir yatırım projesinin belirlenip seçimi güç bir iştir.Belirleme süreci kalkınmaya ilişkin bir fikir oluşturulması ile başlar,birproje seçimi ile tamamlanır
Tarımsal üretim projelerinin belirlenmesinde ve seçiminde dikkate alınacak noktalar şunlardır:
-Ülke ekonomisi ve tarımın ekonomideki rolü ve önemi .
-Genel ve tarımsal kalkınmayı sınırlandıran ögeler
. -Öncelikli tarımsal alt sektörlerin seçimi.
-Projelerin belirlenmesi.
-Olası çeşitli formüllerin düzenlenmesi ve seçimi.
-Proje özeti.
Ülke Ekonomisi ve Tarımın Rolü
İleri sürülen her türlü yatırım ülkenin sosyo-ekonomik gelişimine katkıda bulnmalıdır.Bir yatırım önerisini formüle etmeden önce, ülke ekonomisinin iyi bilinmesi ve özellikle tarım sektörünün iyice analiz edilerek, gelecekteki ekonomik büyümeye katkısının belirlenmesi yerinde olur.Bu tanı sağlıklı bir şekilde yapılırsa, ülke ekonomisinin ve tarımın karşısındaki sınırlılıkları meydana çıkaracak, bu sektörde ek yatırımlar ile çabuk bir şekilde yürürlüğe sokulabilecek unsurları saptamaya olanak verecektir. Kısaca analiz tarım sektörünü daha iyi tanımaya en fazla getiri sağlayan yatırımların belirlenmesine yardımcı olur.Tarım sektöründe tanı, çok yönlü olacaktır. Aynı zamanda tarımsal ürün dışsatım ve dışalımında ortaya koymalıdır.Ek olarak tarım topraklarının belirtilmesi, ilerde üretim kapasitesini etkileyecek kaynakların neler olduğunun belirlenmesine de yardımcı olacaktır.Bu nedenle, tarımla ilgili temel istatistikleri toplamak ve bunları analitik olarak değerlendirmek gerekir.
Ekonomik Gelişmeyi ve Tarım Sektörünün Gelişimini Sınırlandıran Ögeler
Bu ögelerin bilinmesi, projenin tanımlanması ve seçiminde büyük önem taşır.Çünkü bu durumda, proje hazırlanmasında dikkate alınması gereken çeşitli fiziksel ve mali kaynakların yetersizliği, azlığı veya çokluğu ortaya çıkmaktadır.Ancak bütün olası sınırlamaları burada sıralamak sözkonusu değildir.Kısaca proje hazırlama ve uygulamada belirleyici rol oynayan bazı sınırlamalar başlıca dört grupta toplanmıştır:
-Kaynaklara ilişkin sınırlamalar: Bunlar fiziki sınırlamalardır.Ör:toprak, sulama suyu, makine,işgücü,kalifiye işgücü, döviz yokluğu.
-Alt yapıya ilişkin sınırlamalar: (Yol, enerji, dağıtım kanallarının yetersizliği, su temin tesisleri, tarımsal binalar)
-Kurumsal ve politik nitelikteki sınırlamalar.
:Bunlar arazi tasarruf şekli, arazinin parçalılık durumu, uygulanan teknoloji, işletme organizasyonuna ilişkin iyileştirme ve dönüşümler konusunda çiftliklerdeki girişim ve tepki noksanlığı şeklinde sıralanabilir. Bu arada gelir dağılımındaki dengesizlikten ileri gelen talep sınırlamaları ayrıca önem taşır.Tarıma hizmet götüren kuruluşlardan ileri gelen yetersizlikler ile hizmet kuruluşları arasındaki koordinasyon eksikliği, üreticilerin yönetici yetenek ve alışkanlıklarındaki yetersizliklerde gözönüne alınmalıdır.
-Teknik sınırlamalar :Bu sınırlamalar, tarımsal verimliliği etkileyen sınırlamalardır. (Toprak erozyonu, tuzluluk, alkalilik, kötü bir şekilde toprak kullanımı, tarımsal araştırmalardan kaynaklanan sınırlılıklar, tarımsal mücadelede yetersizlik.)
Öncelikli Tarımsal Alt Sektörlerin Seçimi
Bu seçim, mevcut bölgeler dikkate alınarak yapılabilir.Bölgelerin etüdü yatırım olanaklarını ortaya koyması bakımından önemlidir.Tarımın kalkındırılması için eğer iyi hazırlanmış ayrıntılı bir ulusal plan mevcutsa sektörlerin öncelik sırasının belirlenmesi mümkün olur.Aksi durumda, sıralama tarımsal ürünlerin halihazır durumda ve gelecekteki muhtemel arz ve talep durumlarını, üretim kapasitesinin alt sektörler ve bölgeler itibarıyla darboğazlarını ve nihayet tarım sektöründe verimlilik artışını sınırlandıran faktörler dikkate alınarak bir sınırlama yapılabilir.Örnek olarak, önceliğin belirlenmesinde şu noktalar dikkate alınmalıdır:
-Yüksek bir talep gösteren veya mevcut talepleri halen yetersiz olan, tarımsal ürünler ve üretimin hızlı bir şekilde ve az bir maliyetle arttırılabileceği bölgeler.
-Üretim kapasitesi genişlemesinin en çok acil olduğu bölgeler.(sulama,arazi iyileş.)
-Bazı teknik önlemlerin, üretimi en kısa sürede en fazla etkileyeceği alt sektörler ve bölgeler.(yeni çeşitlerin kabulü, üretim tekniğinde iyileşmeler, ürün farklılaştırması, yayım kuruluşları ve çiftçinin eğitimi)
-Ek üretim faktörlerinin satın alınması veya mevcut sermayenin daha rasyonel bir şekilde kullanılmasında üretimin artabileceği alt sektör veya bölgeler.
-Ekonomik nitelikli önlemlerin (fiyat desteklemeleri, sübvansiyonlar, kredi genişlemeleri v.b)üretimin iyileştirilmesi veya prodüktivite üzerinde en fazla etki yaptığı sektörler veya bölgeler.
-Kurumsal nitelikli önlemlerin (arazi rejimi, iyileştirilmesi, koop.leşmenin yerleştirilmesi, tarıma hizmet götüren birimlerin güçlendirilmesi.) üretim ve tarımsal gelirler üzerinde en fazla olumlu etki yaptığı alt sektör veya bölgeler.
-Gelir düşüklüğünün yaygın olduğu açık işsizlik ve gizli işsizliğin nispeten yoğun olduğu bölgeler.
-Ürünün mamul hale getirilmesi (işlenmesi) ve dış satım için cesaret verici görüntüler arzeden bitkisel ve hayvansal ürünler.
-Yeni kaynakların bulunmasıyla,gelişme olanaklarının meydana geldiği yöreler.
-Kaynakların envanterinin ve yaşayabilirlik etüdlerinin yapılmasıyla kalkınma perspektiflerinin iyileştirilebileceği alt sektör ve bölgeler.
Projenin Belirlenmesi
Bir tarımsal kalkınma projesinin olmadığı durumlarda,tarımsal üretim projelerinin belirlenmesinde bazı kaynaklardan yararlanılr.Bu konudaki kaynakları şöyle sıralayabiliriz
-Öncelikli kalkınma alanları belirlenir.
-Ulusal ve uluslararası eksperlerce hazırlanmış teknik raporlar.
-Disiplinler arası çalışma gruplarınca düzenlenmiş raporlar.
Ayrıca tarım kesimi de,tarımsal üretim projelerinin ortaya konmasında yönlendirici olabilir. Çiftçi birlikleri ,kooperatifler, ziraat odaları v.b.leri tarıma ilişkin belirgin konularda derinliğine bilgiye sahip olabilirler. Bunlara ilgi çekici yatırım projeleri önerilebilir.
Bir yatırım projesinin tek bir formda olması imkansızdır. Bir çok halde bunların farklı şekilde düzenlenmesi gerekir.Burada ortak olan nokta,çeşitli formüllerin teknik ve ekonomik avantajların belirlenmesidir(incelenmesidir).Ve projeler açısından ülke koşullarına ve gereksinmelerine en uygun olanın seçilmesidir.
Projenin belirleme çalışmalarının esas noktalarından biri,bu çeşitli formüllerin teknik ve ekonomik avntajlarını incelemeye ve bunlardan ülke koşullarına ve gereksinimlerine en uyumlu olanını seçmeye dayanır.Bu duemda birtakım değişkenlerin dikkate alınıp mukayesesi gerekli olur
Bu değişkenler en elverişli projeyi seçmeye olanak veren bir sınıflandırmaya tabi tutulur. Öngörülen çözümlerin herbiri için ayrıntılı bir çalışma gerekir.
Nihai seçim üzerinde etkili olan faktörler şunlardır:
-
Teknik Bakımdan
-Basit ve anlaşılabir olması.
-Üreticiler tarafından yüksek derecede benimsenme şansı.
-Ülkenin sahip olduğu kaynaklara en yüksek düzeyde uyma.
-
Mali Bakımdan
-Asgari birim maliyet.
-Asgari döviz harcaması.
-En yüksek mali avantaj.
-Optimum nakdi kasa girişi(optimum brüt işletme sonucu).
-
Ekonomik Bakımdan
-Çabuk sonuç verme kapasitesi.
-Sermayenin geri dönmesinde asgari süre.
-Maksimum rantabilite oranı.
-Ekonomi üzerindeki geniş etki.
-
İdari Bakımdan
-En az idari karışıklık gösteren organizasyon.
-En az miktarda işçi gereksinimi.
-Mümkün olduğu kadar çok sayıda ,üretici bakımından benimsenme ve desteklenme.
PROJENİN DÜZENLENMESİ
Burada projenin uygulama alanı,projenin faaliyetlerinin boyutu,başlıca işlem tanıtımı öngörülen iüretim yapısının analizi,projenin uygulanması durumunda beklenen üretim artışının miktarı ve değeri,proje yönetimine ilişkin gereksinimler ve projenin tahmin edilen ekonomik ve mali rantabilitesi sözkonusudur.
Projenin Uygulama Alanı
Bir projenin başarsı,temelde seçilenyöredeki doğal kaynakların miktar ve kalitesine ve yörenin ekonomik açıdan gösterdiği değerlere bağlıdır.
Proje uygulama alanındaki önemli noktalar şu şekilde sıralanabilr.
a)Fiziksel kaynaklar:Proje uygulama alanının doğal durumunu ortaya koyucu nitelikteki kaynaklardır.Doğrudan üretimi belirlerler.(Örnek: Arazi topoğrafyası, toprağın potansiyel verimliliği, iklim, su kaynağı miktarı).
b)Nüfus ve istihdam: Nüfusun yaş grupları itibariyle dağılımı nüfus yoğunluğu,şehir ve kır nüfusu,göç olayı,öngörülen nüfus,mevcut aktif nüfus ve gelecekteki aktif nüfus tahmini, tarımda mevsimlik işgücü kullanımı, yöredeki açık ve gizli işsizlik.
c)Ekonomik ve sosyal altyapı:Bölgenin kendi içinde ve diğer bölgelerleiletişimi,ulaşım durumu,yörede tarımın gelişmesinde etkili olan diğer alt yapı olanakları,tarmsal nüfusun sosyal durumu,okur-yazarlık oranı.
d)Kurumsal durum:Proje üzerinde etkili olabilecek,kamu ve özel sektör kurumlarının etkinliği.
e)Proje alanının ekonomik durumu:
Tarımda brüt hasılanın önemi,miktarı ve bileşimi.
Tarımda ve tarım dışında çalışanların gelir düzeyi,bunlar arasındaki farklılık.
Tüketim düzeyi ve bileşimi.
Proje yöresinde tasarruf ve yatırım derecesi veeğilimi.
Proje yöresinin diğer yörelerle mal ve hizmet değişimi durumu.
Yörenin dış satıma olan katkısı.
f)Proje yöresinin tarımsal durumu:
Toprağın mevcut kullanım durumu ile potansiyel kullanımı arasındaki ilişki.
Yeraltı ve yerüstü su kaynaklarına göre su kullanımı.
Tarımsal alanın genişliği,kullanım şekli ve yapısı.
Toprak kullanımında entansite derecesi (yoğunluk derecesi).
İşletme tipi üzerinde sulamanın etkisi.
Bitkisel ve hayvansal ürünlerde üretim ve verim durumu.
Arazi mülkiyet vetasarruf şekli,parçalılık durumu.
Üretilen ürünlerin sürüm olanakları,pazar yapısı, depolama tesisleri, ulaşım giderleri,tarımsal ürün fiyatlarındaki durum ve gelişme eğilim,yörede tarımsal hizmet kuruluşlarının önemi ve durumu.
BİR PROJENİN İÇERİĞİNDE BULUNMASI GEREKENLER
1.PROJENİN ÖZETİ
-Projenin Adı
-Kuruluş Yeri
-Kuruluşun Yasal Biçimi
-Yatırım Kapasitesi
-Projenin Yatırım Tutarı (TL)
-Projenin Finansmanı
-Yatırımın Gerçekleşme (Bitiş) Tarihi
-Yatırımın Ekonomik Sonuçları
2.PROJENİN GEREKÇESİ
3.PİYASA İLE İLGİLİ BİLGİLER
4.PROJENİN KAPASİTESİ
5.KURULUŞ YERİ SEÇİMİ
6.PROJENİN TEKNİK YÖNÜ
7.PROJENİN MALİ VE EKONOMİK YÖNÜ
7.1.Proje Giderleri
-Yatırım Giderleri
-İşletme Giderleri
7.2.İşletme Gelirleri
7.3.Projenin Finansmanı
8.PROJENİN ANALİZİ
8.1.Gelir-Gider
8.2.Mali Rantabilite
8.3.Geri Ödeme Süresi
8.4.Net Bugünkü Değerler
8.5.Fayda Masraf Oranı Analizi
8.6.İç Karlılık Oranı Analizi
9.SONUÇ VE DEĞERLENDİRME
PROJENİN TAKDİMİ
Proje fizibilitesinin incelenmesi,finansmanı yapacak kuruluşlar açısından önemlidir.ayrıntılı inceleme,mevcut verilerle yapılacak,analiz düzeyine bağlı kalacaktır.Projede gözardı edilemeyecek hususlar vardır;
1)Amaç:projenin temel ve yan amaçları dikkate alınmalıdır.Amaçların belirlenmesi ile öngörülen çeşitli faaliyetlerin tanımlanması bir sıraya tabi tutulur.
2)Projenin yerinin,üretim şeklinin ve genişliğinin seçimi
Bir projenin yerinin belirlenmesinde rol oynayan temel faktörler:Enerji,yöredeki dışsal ekonomilerin varlığı,sosyo-politik unsurlar,pazara ve yola yakınlık durumudur.
Projenin boyutu yatırımın karlılığının ençoklaştırılmasıyla ilgili bir husustur.Bunun için belirlenecek asıl nokta kar oranını ençoklaştırmayı sağlayacak optimum ölçek sorunudur.
3)Öngörülen temel faaliyetler
-Büyük ve temel yatırımlar:Burada proje için beklenen üretim kapasitesini sağlamaya yönelik temel yatırım faaliyetlerinin neler olduğu önemlidir.Bu faaliyetler belirlenirken başlangıçta yapılmış olan ön araştırmalardan yararlanılır.Bu ön araştırmalar daha çok anketlere ve diğer teknik araştırmalara dayanmaktadır.
-Tarımsal değerlendirme faaliyetleri: Bu faaliyetlerde tarım işletmeleri düzeyindeki faaliyetleri içerir.(Kuyu açılması,pompaların yerleştirilmesi,topoğrafik etüdler,toprak etüdleri,çeşitli boyuttaki işletmelerin durumu,tarla içi drenaj ve sulama kanallarının yapımı,pilot işletmelerin oluşturulması)
-Yardımcı faaliyetler:Araştırma birimlerinin kurulması,bazı sosyal tesisler,depo inşaatları,alış veriş yerleri.
-Ekipman ihtiyacı:tesislerle ve tarımsal işletmelerle ilgili olmak üzere ikiye ayrılır.tesislerin işletilmesi ve bakımı için gerekli olan her türlü materyel ve yayım faaliyetleri için gerekli araçlar birinci gruba girer.İkinci gruba giren ekipmanlarsa tarımsal işletmelerin faaliyetine göre ihtiyaç duyulan her türlü alet makine ekipmandır.
-Yardımcı hizmetler:Tarımsal yapının iyileştirilmesi için gerekli olan düzenlemeler,tarıma girdi sağlayan kuruluşlarla ilgili rasyonelleştirme faaliyetleri, çiftçi(kırsal) nüfusun yatırımlarını gerçekleştirmede yardımcı olacak düzenlemeler(kredi organizasyonu),projede öngörülen ekonomik nitelikteki teşvik edici öğeleri yürürlüğe koymada gerekli olan idari mekanizmaları iyileştirici düzenlemeler.
4)Faaliyetlerin zamanlama tablosunun düzenlenmesi
Projeyle ilgili yapılacak tüm işlerin bir zaman tablosu içinde gösterilmesi zorunludur.Burada amaç işlerin bitirilme sürelerini belirlemek ve bu işleri gerektiği biçimde yürütebilmek için mali gereksimini ortaya koymaktır.Diğer bir önemi ise alınması düşünülen borçların daha etkin şekilde kullanımını sağlamaktır.Ayrıca faaliyetlerin ve bunlarla ilgili yapılan masrafların bir sıraya koyulması kredilerin kullanılmasında etkili olabilecektir.
5)Projenin maliyeti
Projenin çeşitli aşamalarında her türlü mal ve hizmetler için yapılan masrafların toplamı projenin maliyetini oluşturur.
Projenin maliyeti iki gider unsurundan oluşur:
-Sermaye giderleri
-İşletme(cari) giderler
Sermaye giderleri:Projenin gerektirdiği her türlü sabit ve taşınmaz yatırımlardan oluşur.(Büyük temel yatırımlar,bina ve tesisler,destekleme hizmet giderleri)
Cari giderler:Gerçekeştirilecek olan projenin işletme ve bakımı için gerekli olan giderlerdir.(Personel giderleri,elektrik giderleri,akaryakıt tamir bakım gideri,amortismanlar,kısa ve orta vadeli ekipmanlara ilişkin ikame giderleri)
Yıllık bakım giderleri sermaye giderlerinin bir yüzdesi olarak ele alınır.(Kanal bakımı için %2,drenaj tesisleri için %4)
Yıllık ikame giderleri ekipmanların ekonomik ömrü sonundaki değere karşılık gelmektedir.Ancak burada amortisman giderinin ikame giderinden düşülmesi gerekir.
Genel olarak yıllık giderlerin üretim aşamasına kadar kapitalize etmek en yaygın olan davranış şeklidir.Cari giderler projeyi gerçekleştirme zamanındaki faizleri,sigortayı ve amortismanları kapsar.
Tarımsal üretim masrafları projenin yıllık cari giderleri arasında yer almaz.Bu giderleri hesaplamak oldukça güçtür.(Bazı harcamalar vardır ki bunları faaliyet gruplarına göre ayırmak zordur.Örneğin barajlar gerek elektrik üretmek gerekse sulama amacıyla kullanılır.Ancak burada gider ortaya koyulurken ne kadarının sulama ne kadarınında elektrik üretmek için harcanacağı bilinemez.)
Yatırım giderleri:Sabit yatırım masrafları ile üretimin gerçekleştirilmesi için gerekli olan sermaye ihtiyacından oluşmaktadır.Yatırım giderleri içinde yeralan masraf kalemleri sırasıyla şöyledir:
1)Etüd ve proje giderleri:Projenin hazırlanması için yapılan masrafları içerir.
2)Arazi alım giderleri:Projenin uygulama yeri için satın alınan arazi değerinden oluşur.Projenin ekonomik ömrü sonunda satın alınmış arazi projeyi uygulayan üreticinin arazisi olarak kalacaktır.Bu arazinin değeri projeninson yılında kalıntı değeri altında bir gelir olarak dikkate alınır.
3)İnşaat ve arazi düzenleme giderleri:Bu giderler arazi düzenlemesi,hafriyat,drenaj,yollar ve çevre düzenlenmesi ile ilgili masrafları içerir.Ayrıca yapılacak olan bütün inşaat unsurları için proje masrafları ,işletme binaları,hayvan barınakları,depo,ambar,sulama tesisleri v.b. inşaat giderlerinden oluşur.
4)Ara donanım ve yardımcı tesis giderleri:Proje konusuna göre değişmekte beraber işletme için gerekli olan makinayla donanım ihtiyacı için gerkli olan yardımcı tesislerden oluşur.Ancak burada elektrik ve su sağlanması,yakıt ve su tankları,atık su arıtma tesisleri gibi yardımcı işletme tesislerine alt harcamalarda yatırım giderlerinde gösterilmektedir.
5)Taşıt araçları alımı:Proje konusuna yönelik olarak traktör,kamyon,karavan,kamyonet,otomobil gibi taşıt araçlarının satın alınmasına ilişkin harcamalardır.Eğer üreticinin proje öncesinde kendine ait taşıt aracı varsa bunların değerleri yatırım gideri içinde dikkate alınmamalıdır.Eğer söz konusu taşıtlar tamamen projenin konusuyla ilgiliyse bu taşıtların tüm masrafları yıllık işletme giderleri içinde ele alınmalıdır.Eğer işletmenin diğer faaliyet alanları ile ortak kullanılacaksa toplam maliyetten projeye düşen miktar işletme masraflarına dahil edilmelidir.
6)Nakliye giderleri:İşletmeye dahil donanım ve tesis üniteleri üretime geçinceye kadar alınan ham ve yardımcı madde gibi bir çok unsurun işletmeye taşınması içim yapılan harcamalardır.
7)Genel giderler:İşletmenin yatırım kararı verdiği andan itibaren üretime geçtiği zamana kadar yaptığı personel harcamaları,işçilijk giderleri,seyahat-otel ve yemek masrafları,vergi-resim-harç,sigorta v.b. giderlerden oluşur.
8)Beklenmeyen giderler:Yatırım giderlerinin belirli bir yüzdesi beklenmeyen giderler olarak dikkate alınır.Tahmin edilen fiyatlardaki değişmeler,eksik veya yanlış tahminler,hiç bekenmeyen masrafları karşılemak için yatırım giderlerinin yüksek tutulması faydalı olacaktırAlınacak yüzde, proje konusuna göre değişmekle beraber genelde %5-20 arasında değişir.
Dostları ilə paylaş: |