17.2.1. Yem çuğunduru Botaniki təsviri. Yem çuğunduru (
Beta vulgaris L. v. crassa ) şəkər çuğunduru növünə aiddir,
ona görə də morfoloji və bioloji əlamətlərinə görə bu bitkilər biri-birinə çox yaxındır.
Yem çuğundurunun ləpəaltı dizciyi şəkər çuğunduruna nisbətən daha çox ağ-yaşıl, sarı,
çəhrayı, açıq sarı, narıncı və bənövşəyi rəng müxtəlifliyinə malik ola bilər.
Yem
çuğundurunun
kökümeyvəsinin
formalaşmasına epikotil (başcıq) və hipokotil
(boyuncuq) güclü təsir göstərir, müxtəlif
sortlarda kökümeyvə kütləsinin 25%-dən 65%-ə
qədəri onun payına düşür, məhz kök müqayisəli
dərəcədə zəif olur. Yem çuğundurunun
kökümeyvəsi şəkər çuğundurundun forma
müxtəlifliyinə və başcığın rənginə, boyuncuq və
xüsusi kökünə, eləcə də onların torpağa
yüklənməsinə görə fərqlənir. Yerüstü hissənin
inkişafı (başcıq, boyuncuq) və kökün torpağa
yüklənməsi əsasən sortun quraqlığa davamlılığını
və kökümeyvədə quru maddənin miqdarını
əhəmiyyətli dərəcədə müəyyən edir. Yerüstü
kütlə nə qədər inkişaf edərsə, sort o qədər nəmlik
sevən və quru maddənin miqdarı o qədər az olar.
Rənginə görə kökümeyvələr ağ, çəhrayı, moruğu
rəngli, qırmızı, sarı və narıncı rəngli ola bilər.
Şəkər
və
yem
çuğundurunun
kökümeyvələri eləcə də anatomik quruluşlarına
görə fərqlənirlər. Yem çuğundurunda damarlı-
lifli dəstə (5-8) arasında tərkibində şəkərin
miqdarı az olan daha iri parenxim hüceyrələr
halqası əhəmiyyətli dərəcədə azdır.
Yem çuğundurunun yarpaqları ürəkşəkilli-yumurtavarı formalı, şəkər çuğunduruna nisbətən
daha hamar və üfiqi xətt boyunca yerləşirlər. Onların ümumi miqdarı 20-30% azdır. Şəkər
Şəkil 26. Solda yem, sağda
şəkşr çuğunduru:
1,2 – bitki
cücərti və iki cüt həqiqi yarpaq
fazasında; 3,4 – yem çuğunduru; 5,6 –
şəkər çuğunduru; 7 – çiçəkli budaq;
8 – çiçək; 9 – meyvəcik; 10 – тохум.
213
çuğunduru ilə müqayisədə toxumluq yem çuğundurunun toxumlarının daha az tökülməsi onun
xarakterik xüsusiyyətidir.