R. R. Denktaşa bağışlayıram

Türk yetkİlİlərİ İlə dartIşmalar
1957-ci ildə adadakı iki Türk öndəri Faiz Kaymak ilə Fazıl Küçük arasında qarşılaşma son həddə çatır. İngilislər isə həmin vaxt R.Denktaşı prokurorluqdan alıb yüksək maaşlı işə göndərmək istəyirdilər. O isə bunun arxasında duran siyasəti gördüyündən şirnikləndirici təklifi rədd edir. Prokurorluqdan istefa verdikdən sonra Türk Kurumları Federasionuna başçı seçilir. Yenidən vəkil kimi çalışmağa başlayır. Federasion başkanı kimi Rauf bəyin ilk işi kəndləri dönə-dönə gəzmək olur. Bu iş üç ayadək davam edir. Onun gəldiyi qənaət bu olur ki, EOKA hücum əmri verərsə, qarşısında nə edəcəyini bilməyən on minlərlə Türk dayanmış olacaqdır.

Rauf Denktaş həmin günləri xatırlayanda deyir:

“1959’da rahmet ve minnetle andığımız TC Dışişleri Bakanı değerli diplomat Fatih Rüştü Zorlu , Dr. Küçük ile bana Zürihte elde edilen çerçeveyi izah ederek, yapılacak anlaşmanın Türkiye, Yunanis­tan, İngiltere tarafından garantileneceğini, böylelikle Ma­ka­rios’un böyle bir anlaşmayı bozacağı endişemizin yersiz olduğunu söylediğin­de, söz alarak, fiili qaranti olmadıkça Maka­rios’un kağıt üzerindeki imzalara pek itibar edeceğine inanma­dığımı söylemiştim. “Garantör İngilterenin üslerde askeri bulun­duğuna göre, diğer iki garantörün de askeri bulunmalı idi. Çünkü Makarios istese de, istemese de Rumlar arasında ENOSİS için öldürmeyi meslek haline getirmiş olan yeminli bir kütle vardı. Bunlar devlete elkoymaya kalkışa bilir. Adada böyle bir haraket başlatıltığı takdirde, bunun nereye varacAğını kimse kestiremez, bütün sorun bu akılda olanlara karşı caydırıcı bir küvvetin fiilen Kıbrıs’ta bulunmasıdır. Böyle bir qaranti istiyoruz. Sadece imzalanmış bir belge bizi koruyamaz” mealinde konuştum.

Fatin Bey’in iyice kızdığı belli idi. Arada sorduğu sorulardan önerimi pek akla yakın bulmadığını anlamıştım. “Yunanistan da bir devlettir; onun da kendi halkına kabulettireceği şeyler vardır. Bunu kabuletmezler” diyordu. Dr. Küçük de benim haklı olduğumu söyleyince Fatin Bey’in sesi tam yükseldi. Huzurdan affedilmiştik. Doktor’la birlikte Dışişlerinde, değerli Çeki Kuneralpın odasına gittik. Olayı anlattık. Fiili bir destek olmadığı takdirde Kıbrısa gidip Bozkurt, güzel bir anlaşma yapıldığını söyleyemezdik. Sayın Kuneralp bizi sabırla dinledi ve haklı buldu. “Fatin Bey öyledir, birdenbire parlayıverir, fakat milliyetperver ve zeki bir insandır. Bana söyledikleriniçi kendisine bir kez daha anlatınıç. Göreceksiniç sizi anlayacaktır” dedi. Oradan Milliyet ve Hürriyet gazetesinin börolarına gittik. Durumu gizli kalması şartıyla anlattık. Onların da Dışişleri üzerinde baskı yapmaya hazırlanmaları gerekiyordu.

Aynı günün gecesiydi galiba, veya ertesi günün gecesiydi. Dışişlerinden arandık. Fatin Rüştü Zorlu Bey, bizi gec vakitte kabuletti. Elimizi sıkarken kendine has samimi, gülen bakışları ile “Ne oldunuz? Asık yüzlerle Karadeniz’de geminiz batmış gibi Ankarada dolaşıyorsunuz” diye Dr. Küçük’e takıldı. Böylelikle durumu bir kez daha anlattık. Bizi gülerek uğurladı. Kısa bir söre sonra tekrar Ankara’ya davet edildik. Bu kez Fatin Rüştü Zorlu Bey keyifliydi. Yunanlılar Kıbrıs Cumhuriyeti’ne verilecek isim üzerinde Zorluk çıkarmışlar. Türk-Rum Federasyonu veya bu anlamı veren bir isim öneren Türkiye’ye sert çıkmışlar. Türkiye Kıbrısda her iki garantörün normal sayda asker bulundurmasını bu isimde israr etmemek karşılığında kabulettirmiş. Kendisini içten gelen bir heyecanla kutlamıştık. Şimdi halkımıza güvenceli bir anlaşma yapıldığını söyleye bilirdik. Böyle de yaptık. Zürih anlaşmalarına karşı başlanılan bir mühalefet böylelikle tatmin edile bildi!”

R.Denktaş gənc olmasına baxmayaraq haqq naminə, xalqının gələcəyi naminə yüksək məqam sahibləri ilə mübahisəyə girməkdən onların fikirlərinə qarşı çıxmaqdan çəkinməyib. Onun cəsarəti vəziyyətdən çıxış yolu tapmaq bacarığı ümumi işin xeyrinə olub. Denktaşın Türkiyə Dışişləri Bakanı, təcrübəli diplomat Fatih Zorlu ilə mübahisəsəi də Rum və Yunan siyasətçilərinin ikiüçülülüyünə bələdliyindən irəli gəlirdi.