Sevgiyle ve Özlemle Anıyoruz…

Sevgiyle ve Özlemle Anıyoruz…

“Ben, manevi miras olarak hiçbir bir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım ilim ve akıldır. Benden sonrakiler, bizim aşmak zorunda olduğumuz çetin ve köklü zorluklar karşısında, belki gayelere tamamen erişemediğimizi, fakat asla taviz vermediğimizi, akıl ve ilmi rehber edindiğimizi tasdik edeceklerdir. Benim Türk milleti için yapmak istediklerim ve başarmaya çalıştıklarım ortadadır. Benden sonra beni benimsemek isteyenler, bu temel eksen üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar.”

“Yaşamda en gerçek yol gösterici bilimdir, teknolojidir.”

“Büyük davamız, en medeni en müreffeh millet olarak varlığımızı yükseltmektir.”

Eşsiz bir lider, mümtaz bir devlet adamı, büyük bir komutan ve dahi olan Atamız bu hedefe ancak topyekün bir kalkınma hamlesi ile ulaşılabileceğini ve bunun içinde sanayileşmenin temel şart olduğunu kesin bir dille ifade etmiştir. Kalkınma Sanayileşmek Demektir.” ve “Sanayileşmek en büyük milli davalarımız arasında yer almaktadır.”

“Dünyada her şey için, medeniyet için, hayat için, muvaffakiyet için en hakiki mürşit ilimdir, fendir. İlim ve fennin haricinde mürşit aramak gaflettir, cehalettir, dalalettir. Yalnız ilmin ve fennin yaşadığımız her dakikadaki safhasının tekamülünü idrak etmek ve terakkiyatını zamanla takip eylemek şarttır. Bin, ikibin, binlerce sene evvelki ilim ve fen lisanının çizdiği düsturları, şu kadar bin sene sonra bu gün aynen tatbike kalkışmak elbette ilim ve fennin içinde bulunmak değildir.”

Büyük Atatürk çağdaş toplum gerçekleştirmede en önemli öğelerden birisinin eğitim olduğuna inanarak, eğitim olgusunu hem çağdaşlaşmanın bir aracı, hem de çağdaşlaşmanın gerek koşulu olarak ele almış ve ona gereken önemi vermiştir. Atatürk döneminde eğitim sistemimizdeki gelişmeler altın çağını yaşamıştır.

Kurtuluş Savaşının zaferle bitmesinin hemen ertesinde Atatürk, şu gerçekçi uyarıyı yapmıştır. “Bu gün eriştiğimiz nokta, gerçek kurtuluş noktası değildir... Kurtuluş toplumdaki hastalığı ortaya çıkartmakla ve iyileştirmekle elde edilir. Bir toplumun hastalığı ne olabilir? Ulusu ulus yapan, aydınlatan, ilerleten güçler vardır: düşünce güçleri ve toplumsal güçler....Düşünceler anlamsız, mantıksız, uydurmalarla dolu olursa, o düşünceler hastalıklıdır. Bunun gibi toplumsal yaşam akıl ve mantıktan yoksun, yararsız ve zararlı bir takım inançlar ve gelenekler ile dolu olursa kötürüm olur. Ulusumuzun siyasal, toplumsal yaşamında, düşüncesel eğitiminde kılavuzumuz bilim ve teknik olacaktır. Bilim ve teknik için hiçbir kısıtlama ve koşul koyma yoktur. Hiçbir mantıksal kanıta dayanmayan bir takım geleneklerin, görüşlerin korunmasında direten ulusların ilerlemesi çok güç olur, belki de hiç olmaz.”

“Beni görmek demek behemehal yüzümü görmek demek değildir. Benim fikirlerimi ve hislerimi anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir.”