Rab’bin önünde sakin dur (7a. ayet).
O’nu sabırla bekle (7b. ayet).
Bazen bizim için en zor olanı bunu yapmaktır. Beklemeyi asla beceremeyiz! Ama gerçek iman, Tanrı’nın vaadini yerine getirmesini bekler ve buna gücünün yettiğine güvenir (Rom.4:21).
Davut ikinci kez, “Kızıp üzülme...” der. Bu tekrar neden yapılmıştır? Elbette vurgulanması gerektiğinden! Bize yapılan kötülükten dolayı cesaretimizi kaybetmemeye karar verdikten sonra bile geri dönüp, zihinlerimizdeki çamuru tekrar tekrar karıştırırız. Bu, hem öz savunmaya yol açar, hem de tehlikelidir. Kötü kişi yollarında başarılı olsa bile, Hıristiyanlar duygusal olarak rahatsız olmamalı, öfke, kızgınlık ya da nefret gibi duygularını geliştirmemelidirler. Bu duygulara izin verirsek, bunlar bizi sonunda acı sözlere ve sert eylemlere götüreceklerdir. O zaman da suçlu çıkan biz oluruz.
Dostları ilə paylaş: |
