6. Mezmur: Çifte Sıkıntı
Hastalık nedeniyle çektiği sıkıntı zaten oldukça güçlüydü. Bununla birlikte, Davut’un üzüntüsü düşmanlarının baskısıyla daha da artmaktaydı. Düşmanları belki de Davut’un umutsuz gibi görünen durumu karşısında seviniyorlardı.
6:1 Davut hastalığının, işlediği günahlar nedeniyle Rab’bin kendisine duyduğu öfkeden kaynaklandığını düşünüyordu. Biz de sık sık böyle düşünürüz. Aklımıza öncelikle bu düşünce gelir. Bu teşhis bazen doğrudur, çünkü bazı hastalıklar gerçekten imanlının yaşamındaki itiraf edilmemiş bir günahtan kaynaklanır (1Ko.11:30). Ama bu her zaman geçerli değildir. Tanrı hastalıklara bazen kendi güç ve görkemini gösteren bir sıçrama tahtası olarak izin verir (Yu.9:3; 11:4). Tabii bunun birkaç nedeni daha olabilir. Bunlar; ruhsal ürün verilebilmesi (Rom.5:3), günahı engellemek (2Ko.12:7), aşırı çalışmanın doğal sonucu (Flp.2:30) ya da yaşlılık (Vai.12:3-6) olarak sıralanabilir.
Hastalandığımızda aklımıza gelmesi gereken ilk şey, itiraf etmediğimiz bir günahımızın olup olmadığı sorusudur. Rab’be bu hastalık aracılığıyla hangi amacını gerçekleştirmek istediğini sormalı ve bizi iyileştirmesini beklemeliyiz. Daha sonra yapılması gereken ise, bir doktora başvurmak ve ilaç kullanmaktır. Ama şifa konusunda öncelikle Rab’be güvenmeliyiz (2Ta.16:12). Mucizevi ya da alışılmış biçimde olsun, şifa yalnızca Rab’bin elindedir. Eğer özel bazı durumlarda şifa vermeyi seçmezse, acı çekmek ya da ölmek için gerekli lütfu da sağlayacaktır. Genellikle gerekli olmadıkça ölmek için gerekli lütfu almayız.
6:2,3 Mezmur yazarının şifa almak için ettiği dua oldukça dokunaklıdır. Bitkindir ve sürekli kemikleri sızlamaktadır. Zihni ve iradesi bile bu sıkıntıdan etkilenmektedir. Ancak Rab’bin yanıt verme konusunda ağır davrandığını düşünmektedir.
Dostları ilə paylaş: |