10:17,18 Rabbimiz’in, alçakgönüllülerin dualarını işitip yanıtlayacağından emin olabiliriz. Rab, denenmeler için gerekli olan lütfu sağlayacak, öksüz ile düşküne haklarını verecektir. Tanrı’ya övgüler olsun ki, artık yeryüzünde yoksul ve savunmasızların ezilmeyecekleri gün geliyor!
11. Mezmur: Güvenmek Varken Neden Kaçalım?
11. Mezmur, hüzünlü haber başlıkları için sanki bir panzehir gibidir. Davut, kötü haberler gelmeye başladığında –savaşlar, vahşet, suç, yozlaşma ve siyasal karmaşa haberleri– Rab’be sığınarak ayakta durabileceğimizi söyler.
Öyle görünüyor ki, Davut kapıyı açtığında, içeri çılgın bir ziyaretçi girmiştir. Yüzü solgun ve bitkin, gözleri heyecanla açılmış ve dudakları titremektedir. Soluk soluğa, gelmekte olan felaketi Davut’a bildirir ve ona tepelere kaçmasını söyler. 11. Mezmur, Davut’un bu kötümser kişiye verdiği yanıttır.
11:1-3 Davut, sığınağı olarak gördüğü Rab’be duyduğu güveni şu sözlerle gösterir: “Ben RAB’be sığınırım.” Daha sonra ise, esenliğini bozmak isteyen haberciyi azarlar. 1b ayetinden üçüncü ayete kadar olan bölümde yer alan sözcüklerin hüzünlü bir havası olduğunu fark ettiniz mi? “Kuş gibi kaç dağlara” sözcükleriyle Davut’un anlatmak istediği şudur: “Küçük bir kuş kadar önemsiz ve korumasızsın. Yapabileceğin en iyi şey kaçmaktır. Şimdi suçluların galip geldiği zamandır. Onlar yasaya uyan temiz vatandaşları öldürmeye hazır, tepeden tırnağa silahla donanmış kişilerdir. Yasa ve düzen yok olmuş, toplumun temelleri sarsılmıştır. Böyle bir durumda, senin gibi doğru bir insanın bir beklentisi olabileceğini nasıl umuyorsun?”
Dostları ilə paylaş: |
