113. Mezmur: Yüce ve Lütufkâr 113:1-6 İlk beş ayet, Tanrı’yı en yüce olan, son dört ayet ise en yakın olarak tanımlar.
Tanrımız En Yüce Olan’dır ve bu nedenle övülmeye layıktır.
Kimin tarafından? Bütün kulları tarafından (1. ayet).
Nasıl? Karakteri ve varlığı nedeniyle O’na teşekkür ederek adına övgüler sunmakla (2a. ayet).
Hangi sıklıkta? Sürekli – şimdiden sonsuza dek (2b. ayet).
Nerede? Her yerde – güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar (3a. ayet).
Hangi nedenle?Büyüklüğü nedeniyle bütün uluslara egemendir, görkemi gökleri aşar (4. ayet). Eşsizliği nedeniyle, O’nunla kıyaslanacak kimse yoktur; yücelerdeki tahtında oturur (5. ayet). Göklerde ve yeryüzünde O’nun görmediği hiç-bir şey yoktur (6. ayet). Metinde, göklerde ve yeryü-zünde olanlara bakmak için eğilerek kendini alçalttığı ifade edilir!
Ama hamt olsun ki, En Yüce Olan, aynı zamanda en yakın olandır.
