Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

119:53 Tanrı yasasının ihlal edilmesi ve sayılmaması imanlıyı kızdırır. Aynı şey Rab İsa için de gerçekti: “Sana edilen hakaretlere ben uğradım” (Rom.15:3). Baba’ya edilen her hakaret, Oğul’a edilmiş sayılır.

119:54 Harika Tanrı Sözü’ne hamt olsun ki, kutsal yolcu, konuk olduğu bu dünyada ya da Knox’un dediği gibi, “sürgün ülkesinde” ezgi söyleyebilir. Yol çetin olabilir, ama uzun olamaz. Gece karanlık olabilir, ama Tanrı her za­man söyleyecek bir ezgi verecektir.

119:55 Uykusuz geçen bir gecenin sonsuz gibi görünen saatleri, Tanrı’nın sözünde açıkladığı gibi, Rab’bin adını anmakla kolayca atlatılabilir. O’nu daha iyi tanıdıkça, daha çok sevdikçe, O’nun sözüne uymak isteriz.

119:56 İtaat bir berekettir. “Şimdiki ve gelecek yaşamın vaadini içeren Tanrı yolunda yürümek her yönden yararlıdır” (1Ti.4:8).

119:57 Rab’de eşsiz bir hazineye sahip olduğumuzu fark etmek, O’nun sözlerini yerine getirmemiz için bizi kararlı yapmalıdır. O, Her Şeye Yeterli Olan’dır. O’na sahip olmak inanılmaz mükemmellikteki bir zenginliğe sahip olmaktır.

119:58 O, her şeye yeterlidir, ama biz değiliz. “Yeterliliğimiz Tanrı’dan kaynaklanır” (2Ko.3:5). Bu nedenle Tanrı’nın iyiliği için yalvararak ve O’nun merhamet vaadine sahip çıkarak dua etmeliyiz.

119:59 Kılavuzluk, sürekli olmalıdır. Hangi yolu seçmeliyiz? Bunu bilecek bilgeliğe sahip olmadığımız açıktır. O zaman ayaklarımızı Kutsal Yazılar’da belirtilen yollara yönlendirelim.

119:60 Yaşadığımız çağ, her şeyin bize hazır olarak sunulduğu (hazır ye­mek, hazır hizmet vb.) bir çağdır. Tanrı’nın açıklanan isteğine hemen itaat edilmeli ve isteği yerine getirilmelidir.

119:61 Kötüler, masum imanlının sürçmesi için işbirliği yaparlar, ama imanlı, rehberi ve korunması olan Tanrı sözünü daima hatırlamalıdır.

119:62 “Pavlus ve Silas gece yarısı dua ederek ilahiler söylüyorlardı” (Elç.16:25). İnsanlar onlara haksızlık etmişlerdi, ama onlar hâlâ Tanrı’nın doğru hükümlerini düşünerek ezgiler söyleyebiliyorlardı.

119:63 Tanrı’yı sevenler, O’nun halkını da severler; Kutsal Kitap’ı seven­ler Kutsal Kitap’ı seven diğer insanları da severler. Bu sevgi ulusal, sosyal ve ırksal bütün farklılıkların üstüne çıkan dünya çapında bir paydaşlık oluşturur.

119:64 Tanrı’nın değişmeyen sevgisi, dünyanın her yerinde görülebilir. Ama bunun da ötesinde yeryüzü, O’nun değişmeyen sevgisiyle doludur. Min­nettar yüreklerimiz, “Rab, Kutsal Ruh’un aracılığıyla öğrenebilmem için beni koru” diyerek karşılık verir.