128. Mezmur: Rab’bin Bereketi
128:1 Yaşamdan gerçekten sonuna kadar zevk alan imanlı, Rab’bi yaşamının her alanında tanıyan ve Tanrı sözüne uygun yürüyen kişidir.
Musa’nın Yasası’na göre bu kişi bereketlerle ödüllendirilir.
128:2 Uzun ömür. Zamanı dolmadan ölmez. Emeğinin ürünü olan maddesel zenginliğin keyfini çıkarır.
Mutluluk. Uyumsuzluk ve çekişmeden özgür yaşar. Tanrı onun sevinç kaynağı olduğundan yüreği sevinçle dolar.
Başarı. İşleri yolunda gider. Felaket, doğal afet, kuraklık, salgın hastalık ve yenilgiden korunur.
128:3 Verimlilik. Verimli bir asma gibi eşi pek çok çocuk doğuracaktır. Çocuklar taze zeytin filizleri gibi sofrasının çevresinde bir araya toplanacaklardır – enerji, güç ve canlılıkla dolu olacaklardır.
128:4 Lütuf altındaki imanlı, göksel yerlerde Mesih’te her ruhsal bereketle zaten kutsanmıştır (Ef.1:3). Ama Williams’ın dediği gibi, “İman, bu ezginin maddesel bereketlerine ruhsal anlam verebilir ve bereketleri gerçek ve görünür kılar.” Rab İsa’nın bizi yenileyen yaşamı, yeryüzündeki uzun yaşamdan daha iyidir. Hiçbir mutluluk, özgür kılınmış canın mutluluğuyla kıyaslanamaz. Canın refah içinde olması, refahların en iyisidir. Yeniden doğuşla sahip olduğumuz sevinç, fiziksel verimliliğin sağladığı sevinçlerin çok ötesindedir.
128:5,6 Mezmurun son iki ayeti, bir vaat ya da bir dua olarak okunabilir. Ayetlere devam edildiğinde Rab’bin, kendisine inanan halkını Siyon’daki kutsal yerinden ya da Yeruşalim’deki tahtından kutsaması istenir. Tanrısayarların yaşadıkları sürece Yeruşalim’in refahını görebilmeleri dilenir. Çocuklarının çocuklarını görebilecekleri kadar uzun ömürlü olmaları ve İsrail’in esenlik içinde olması için dua edilir.
Mezmurda, bireyin gelecekteki kutsanması ve İsrail Kralı’nın ulusuna dönüp adaletle egemenlik sürmesi sevinçle beklenir.
Dostları ilə paylaş: |
