19
X.
İ. Əhməd təfilələrində uzun heca iki formada – həm
qapalı heca kimi (məsələn, “tün”, “lün” və s.), həm də
saiti uzadılan (əlifbamızda böyük hərflə və bəzi hallarda
apastrofla
yazılan) açıq heca (məsələn, “fA”, “lA”, bəzən
fə’ və s.) ilə ifadə olunur. Halbuki, onu bir formada da
ifadə etmək olardı. Bu da əruzun öyrənilməsini
çətinləşdirən amillərdəndir. Burada təbii ki, ərəb fone-
tikasının və əlifbasının da təsiri olmuşdur.
Əruzun öyrənilməsini çətinləşdirən amillərdən biri də
əruz misralarında guya heca sayının əhəmiyyətsiz olması
fikrinin tez-
tez səslənməsidir ki, bu da vəzni öyrənmək
istəyənlərin fikrini azdırır. Əruz misralarında heca sayının
əhəmiyyətsiz olması fikri başqa dillər (ərəb, fars və s.)
üçün bəlkə də məqbul ola bilər. Lakin, həmin fikri
Azərbaycan əruzu üçün də təkrarlamaq qətiyyən doğru
deyil.
Çünki, dilimizin fonetikası həmin dillərinkindən
fərqlidir.
Azərbaycan əruzunda misradakı hecaların
Dostları ilə paylaş: